Fuck you! : το τέλειο μάντρα ψυχικής ευεξίας και βελτίωσης

 ….οι λέξεις δεν είναι απλά εργαλεία επικοινωνίας: 

 συνιστούν και αδιόρατα κοινωνικά σημάδια και  κοινωνικά μηνύματα.

…μηνύματα που χρήζουν περαιτέρω ερμηνείας και επεξεργασίας.

Μηνύματα πάνω σε κοινωνικές αλλαγές.

….σοβαρές αλλαγές στην σκέψη και  στο συναίσθημα που αρχικά περνάνε ξώφαλτσα , αόρατες στα μάτια, την ψυχή  και το μυαλό .

…στην αρχική φάση δεν τις παίρνεις είδηση και, όταν θεριέψουν, γίνονται τσουνάμι που σε παρασέρνει… 

…σαν ανίσχυρο  άχυρο σε ορμητικό ποτάμι.

…πχ η αλλαγή λεξιλογίου  που κάνει ο Κασελάκης είναι τεράστιας σημασίας πάνω στην πολιτική κατεύθυνση του ΣυΡιζΑ: 

 αλλάζοντας λεξιλόγιο,  αλλάζεις προτεραιότητες,  αλλάζεις και πολιτική.

Στο παρακάτω βίντεο που μοιάζει χιουμοριστικό γιατί ο Οσσο ή αλλιώς Σρι Ρασνίς  είχε αναγάγει το τρολάρισμα σε τεχνική περάσματος φιλοσοφικών ιδεών στους οπαδούς του και στην κοινωνία, λέει σοβαρά πράγματα. 

Το να εγκαταλειφθεί από την κοινωνία η λέξη «Θεός» και να αντικατασταθεί με τη λέξη «fuck», είναι επαναστατικής σημασίας.

Τρολάρει φυσικά και τον Νίτσε  ο οποίος γκρέμισε τον Θεό  από το βάθρο του, για να φτιάξει  τον «υπεράνθρωπο»…

…. αλλά αν ζωντάνευε ξανά…. και έβλεπε ότι, αντί για υπεράνθρωποι οι άνθρωποι  έγιναν  κλόουν, προφανώς θα έφερνε τον Θεό πίσω στο βάθρο του.

https://youtu.be/6D7rWLzloOI?si=tOCULASUx5IAxFDd

τρέχα υπέρ….

 Νόμιζα ότι γιά να εκλεγείς βουλευτής πρέπει, εκτός από υποσχέσεις , να δίνεις πολλές χειραψίες , να αγκαλιάζεις  γέρους , να φιλάς μωρά και να χαϊδεύεις σκύλους κάνοντας  γούτσου γούτσου γούτσου. 

Τελικά διαπιστώνω από την συμφοιτήτριά μου την Γκάγκα πως  θέλει και τρέξιμο: 

φοράς κολλητή φόρμα και ακριβά αθλητικά παπούτσια και κάνεις ότι τρέχεις σε αγώνα συμπαράστασης υπέρ του Τάδε και του  Δείνα .

Το παράχεσαν οι εκλογομάγειρες με την fitness.

Παλιά αρκούσαν μια δυο χαλαρές πορείες ειρήνης με την ΚΝΕ  και μετά ρετσίνα και κουτούκι.

Solitude therapy

 …”the temporary relief of loneliness

🙂

by a blonde”

“I've never been lonely. I've been in a room -- I've felt suicidal. I've been depressed. I've felt awful -- awful beyond all -- but I never felt that one other person could enter that room and cure what was bothering me...or that any number of people could enter that room. In other words, loneliness is something I've never been bothered with because I've always had this terrible itch for solitude. It's being at a party, or at a stadium full of people cheering for something, that I might feel loneliness. I'll quote Ibsen, "The strongest men are the most alone." I've never thought, "Well, some beautiful blonde will come in here and give me a fuck-job, rub my balls, and I'll feel good." No, that won't help. You know the typical crowd, "Wow, it's Friday night, what are you going to do? Just sit there?" Well, yeah. Because there's nothing out there. It's stupidity. Stupid people mingling with stupid people. Let them stupidify themselves. I've never been bothered with the need to rush out into the night. I hid in bars, because I didn't want to hide in factories. That's all. Sorry for all the millions, but I've never been lonely. I like myself. I'm the best form of entertainment I have. Let's drink more wine!"

• Charles Bukowski

κριτικές ταβερνιάρηδων και γιατρών

...προσοχή στα άτομα που γράφουν πολλές κριτικές εστιατορίων στο Google και TripAdvisor: 

εάν είναι υμνητικές, είναι μαιμού.

...προφανώς απο υποχρέωση.

....άρα, απατεώνας ο τύπος: ξεπληρώνει τις υποχρεώσεις του με γλύψιμο.

Άμα γράφει  υπερβολές όπως «υπέροχο ταξίδι γεύσεων», «το καλύτερο εστιατόριο στην Ελλαδα,  ever», σημαίνει ότι εκτός απο γλύφτης, είναι και βλάκας.

Καρφώνεται μόνος του.

Αν πάλι τον ενοχλούν   συνεχώς  «οι σερβιτόροι» , η «εξυπηρέτηση» και το «σέρβις», μάλλον είναι ψιλομαλάκας κομπλεξικός που θέλει να ασκεί ψήγματα εξουσίας.

Τα παραπάνω ισχύουν και για νοσοκομεία και γιατρούς.

Άμα ακούω «ο καλύτερος γιατρός έβερ», κουμπώνομαι και για τον πελάτη και για τον γιατρό.

Αν πάλι του φταίνε όλα γιατί δεν του χαιδέψανε πολύ το κεφαλάκι, μάλλον δεν τον πρόσεχε αρκετά η μάννα του στην παιδική του ηλικία.

Ελλιπής θηλασμός ή ανεπαρκής μαστός, λένε οι οπαδοί της ψυχανάλυσης.

Υμνοι και κεραυνοί είναι εξ ίσου ύποπτοι.

Ξεφορτωθείτε μας, ρε.

Ο Νετσάγεφ : επάγγελμα λυσσασμένο σκυλί

 

Εμείς οι μικροαστοί, ποτέ δεν θα καταλάβουμε το σκεπτικό τους των τρομοκρατών…

…είτε αριστερών,  είτε τζιχαντιστών.

….με το δικό μας μυαλό.

Πρέπει να διαβάζουμε τα δικά τους κείμενα.

Αναρχικά, ακροαριστερά, θρησκευτικά.

Το ίδιο ισχύει και με τους εξτρεμιστές τζιχαντιστές: δεν μπορούμε να τους νουθετήσουμε , δεν μπορούμε να τους κατατάξουμε αξιακά,  με τα δικά μας επιχειρήματα:

είναι σε άλλο κόσμο αξιών και, τις αξίες που εμείς σεβόμαστε,  αυτοί τις βρίσκουν γελοίες.

το ίδιο και οι ακροαριστεροί: 

Όλοι οι αναρχικοί  επαναστάτες έχουν διαβάσει την «κατήχηση του επαναστάτη» του Νετσάγεφ: ένα κείμενο 150 ετών που συγκινεί και εμπνέει ακόμη.

Οι Ρουβίκωνες,  ο Κουφοντίνας κλπ, σίγουρα το έχουν διαβάσει.

Διάλεξα λίγες σελίδες ενδεικτικές.

…ο αυθεντικός επαναστάτης , όπως περιγράφεται από τον Νετσάγεφ, είναι ένα όν που μοιάζει απάνθρωπο…κάτι σαν τέρας.

… προφανώς  είναι κάποιο όν αποανθρωποιημένο: πως αλλιώς θα άντεχε δεκάδες χρόνια σε μπουντρούμια και Γκουαντανάμο?

Μόνο μια ισχυρή - σχεδόν απάνθρωπη- πίστη, σε κάθιστά τόσο ανθεκτικό.

οι μαλάκες είναι πολύ χρήσιμοι στην κοινωνία

 Οι μαλάκες είναι πολύ χρήσιμοι στην κοινωνία. 

Ποτέ δεν παραπονιέμαι όταν περιστοιχίζομαι από μαλάκες.

Οι μαλάκες είναι ένας καθρέφτης : 

τους κυττάζεις, βλέπεις το είδωλό σου και τρομάζεις.

Μετά, αρχίζεις να αναρωτιέσαι τι στραβό έκανες και μοιάζεις έτσι.

Είναι εργαλεία ενδοσκόπησης και αυτογνωσίας.

Όποιος δεν έχει μαλάκες  κοντά του, δεν πρόκειται να βελτιωθεί ποτέ.

κοτσονάτος στις ομαδικές εκδρομές

 ….ζηλεύω κάτι κοτσονάτους γερο-συνταξιούχους με καρό πουκάμισα και μαλακά σπορ παπούτσια που τρέχουν σε ομαδικές εκδρομές ιστορικοπροσκυνηματικού χαρακτήρα.

….πχ στην εβδομηκοστή πέμπτη επέτειο απο την ανακατάληψη του οχυρού 825 για την «ανακοπή της ναζιστικής λαίλαπας», την τρύπα του Νταβέλη «εκεί που τον στρίμωξε ο υπομοίραρχος Σκαλτσοδήμος», στα Τρίκαλα στα δυό στενά «που σκότωσαν τον Σακαφλιά» κλπ.

Τι ωραία να ήμουνα και γω εκεί!

Πλατάνια, πράσινο και καθαρός αέρας!

Μετά όλοι μαζί θα πηγαίναμε για μπύρες και γίδα στα κάρβουνα και θα λέμε ιστορίες απο την ζωή μας.

Εκεί θα τους ταράζω στα ψέμματα… με τόση τέχνη,  που δεν θα το καταλαβαίνει κανένας.

Το μυστικό είναι να κάνεις τον ντροπαλό.

Ειδικά όλες οι συνταξιούχες του Δημοσίου θα με λατρεύουν.