με χιονιά και βροχή

 

...δεν παραγγέλνω σχεδόν ποτέ - πίτσες , καφέδες κλπ -με ντηλίβερι γιατί ντρέπομαι: μου φαίνεται γελοία και απάνθρωπη διαδικασία να μην μπορείς να φτιάξεις ένα καφέ η ένα τοστ στο σπίτι σου και να περιμένεις να στο φέρουν στην πόρτα. 

(Εξαιρώ τους ανήμπορους και όσους δεν έχουν υλικά, εξοπλισμό κλπ.)

Γενικά ο αξιοπρεπής άνθρωπος είναι,  όσο πιό πολύ μπορεί, αυτόνομος. ( όχι αναρχοαυτόνομος!).

Ακόμη περισσότερη γαιδουριά είναι η παραγγελία με χιονιά  και βροχή.

Να κάθεται ο κακομάθημένος εικοσάρης με την κακομαθημένη γκόμενα και να τους. φέρνει την παραγγελία ο πενηντάχρονος ντελιβεράς μέσα στην βροχή και το αγιάζι.

Κάποτε ήθελα να γράψω ένα διήγημα για έναν πενηντάχρονο ντηλιβερά  που γνώρισα: διαβητικός, κακομοιριασμένος, με αρθρίτιδες και πόνους, έτρεχε ατελείωτες ώρες πάνω σε ένα παπί με κίνδυνο, με πτώσεις, με εξοντωτικά ωράρια.

Εγώ είχα ασθενή την κυρία του, μιά μεγαλοπιασμένη τεμπέλα που τον σνόμπαρε -και πιθανότατα τον κεράτωνε-γιατί κάποτε τελείωσε μια πανεπιστημιακή σχολή της πλάκας σε μια χώρα της συμφοράς.

Φαντασιωνόμουν  απελευθέρωση και δικαίωση για τον κακομοίρη .

Αλλά στην λογοτεχνία δεν απονέμεις δικαιοσύνη.

Απλά βγάζεις το άχτι σου.

η επισημοποίηση του παραλόγου

 

Δεν το βρίσκω καθόλου αστείο. 

Το παρουσιάζουν σαν μία απλή εκκεντρικότητα και όχι ως μια ψυχοπάθεια, που πράγματι είναι. 

Ένας ψυχοπαθής παίρνει μία φουσκωτή κούκλα για να ικανοποιεί τις σεξουαλικές του ανάγκες (πρώτη παθολογία) και μετά την ανακηρύσσει  σύζυγό του (δεύτερη παθολογία) και μετά …τεκνοποιεί μαζί της  ένα μωρό κούκλα που είναι το μωρό τους…(τρίτη παθολογία).

 …τελοσπάντων,  τώρα, έχει τρία «μωρά» κούκλες και κάθε φορά πανηγυρίζει  για τη «γέννηση» ενός νέου «μωρού»

Η μη αναγνώριση μιας εμφανούς παραληρηματικής  διαταραχής από την κοινωνία και από τον τύπο και η παρουσίασή της σαν μιά απλή εκκεντρικότητα,  είναι νομίζω επίσης μία κοινωνική παθολογία. Προσπαθούν να πείσουν τον κοσμάκη ότι η πραγματικότητα δεν είναι μία αλλά υπάρχουν πολλές υποκειμενικές  πραγματικότητες και ότι «όλα είναι θέμα οπτικής»

Επικίνδυνη προσέγγιση…καθώς, πλέον, όλα θεωρούνται φυσικά και αποδεκτά αρκεί να το πει ένα μέσο μαζικής ενημέρωσης ή ένα σελέμπριτυ. Σαν να πρέπει η κοινωνία να αποδέχεται κάθε παραλογισμό.

Νομίζω ότι είναι μέρος κοινωνικής εκπαίδευσης : αν καταφέρω να μην αντιδρά η κοινωνία στο εμφανώς παράλογο, θα είναι απόλυτα πειθαρχημένη σε κάθε αυθαιρεσία..

Και στον στρατο οι παράλογες διαταγές- καψόνια,  δεν αμφισβητούνται…είναι μέρος της εκπαίδευσης στην υπακοή.

Και επιτέλους,  γιατί θα πρέπει να χαρακτηρίσουμε σχιζοφρενή κάποιον παραληρηματικό που πιστεύει ότι τον κυνηγάνε CIA και KGB και του δίνουμε ένα σωρό ψυχοφάρμακα  ενώ αυτόν που παίρνει μία μεγάλη κούκλα  γιά σύζυγό κι άλλες τρεις μικρές κούκλες γιά μωρά, να τον θεωρούμε απλά χαριτωμένο και «εκκεντρικό»?

https://www.dailymail.co.uk/femail/article-11906483/Toy-boy-Colombian-man-engaged-RAG-DOLL-announces-birth-child-together.html

βλ και:

https://www.konstantakopoulos.gr/28161/μειοψηφίες-κατά-πλειοψηφιών-κοινο?fbclid=IwAR1bK0wilkYqPH5N3EwhWTy21P1g3geqeUV82saUmLe4Gf1X4eJprUpvWIo_aem_ASgFy31m1Gqn7MYXE1GDOvc-6xtNjLuZsXGwi_2jqMuIeSoPOVoC2zJ7bqrkXko3QBI

ευτυχία μέσω νομοσχεδίων

 …οι ομοφυλόφιλοι δεν θα γίνουν ευτυχέστεροι μιμούμενοι τους ετεροφυλόφιλους .

Ούτε ο γάμος,  ούτε τα στέφανα, ούτε τα νυφικά θα τους σώσουν.

Ούτε καν τα παιδιά που θα παραγγείλουν σε μιά κακομοίρα από την Λευκορωσία αγοράζοντας τα ωάριά της και νοικιάζοντας  την μήτρα της και την σιωπή της.

Ο γάμος είναι θεσμός που περνάει κρίση ούτως ή άλλως… γιατί άλλαξαν οι κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες.

Οι ρόλοι δεν είναι πλέον συμπληρωματικοί και οι ανεξάρτητες καριέρες δεν απαιτούν κοινή πορεία.

Ο άνδρας που έσκαβε όλη μέσα στα χωριάφια είχε ανάγκη μιά γυναίκα να γνέθει, να πλέκει , να βυζαίνει παιδιά και να αρμέγει τις κατσίκες.

Ο πλασιέ μπαταριών αυτοκινήτων δεν έχει πολλή ανάγκη συνεχούς και πρακτικής υποστήριξης από την γυναίκα του που δουλεύει στα ΕΛΤΑ.

Ούτε βλέπει τα παιδιά του ως ασφαλιστήρια συμβόλαια ζωής όπως οι πατεράδες και οι παπούδες του.

Ο ναρκισσισμός των πλασιέ μπαταριών και των υπαλλήλων ΕΛΤΑ απαιτεί να είναι φιτ και σέξυ μεχρι τα εξήντα.

Ο γονεικός ρόλος δεν ταιριάζει σε ναρκισσιστικά ψώνια.

Οι ομοφυλόφιλοι θα ανακαλύψουν τις επώδυνες αλήθειες σταδιακά.

Η «ευτυχία» δεν μοιράζεται με νομοσχέδια σαν προεκλογικό επίδομα.

Είναι μάλλον προιόν εσωτερικής ισορροπίας που προκύπτει απο μιά σταθερή εσωτερική συγκρότηση.

Ο άνθρωπος είναι σαν ένα κτίριο που χρειάζεται γερά θεμέλια.

 Ο κάθε ένας ανθρωπος πρέπει να έχει ισχυρά νοητικά και ψυχολογικά θεμέλια. 

Μόνο έτσι οικοδομείται ισχυρό άτομο και ισχυρό ζεύγος.

Το να έχει ένα κτίριο πολύχρωμα πορτοπαράθυρα και γυαλιστερά αλουμίνια γύρω-γύρω, δε σημαίνει ότι κερδίζει σταθερότητα στους σεισμούς.