Τι διαφορά έχει ένας αριστερός από ένα δεξιό;
Έχουν διαφορετική ψυχολογία;
Εγώ το πιστεύω.
Ο δεξιός δέχεται τη ζωή σαν ένα πάρτι το οποίο στο οποίο πρέπει να συμμετέχει.…
Αν μάλιστα είναι θρησκευόμενος την βλέπει σαν δώρο από τον Θεό.
Αν δεν περνάει καλά, είναι θέμα τύχης.
Εξάλλου ελπίζει και ο ίδιος ότι θα γίνει πλούσιος μιά μέρα… είτε με δουλειά, είτε με κομπίνα, είτε με ξυστό, είτε με στοίχημα.
Ο αριστερός έχει άλλη ψυχολογία.
Βασικά εχει τα νεύρα του γιατί δεν τον κάλεσαν στο πάρτι.
Διότι νιώθει ότι υπάρχει ένα πάρτι… στο οποίο όμως συμμετέχουν κάποιοι άλλοι οι οποίοι δεν θα τον καλέσουν ποτέ.
…εκτός και αν τους απειλήσει για να πάει με το ζόρι η τελικά να τους κόψει το λαρύγγι για να κάτσει στην θέση τους.
Η ζωή δεν είναι δώρο κατά τη γνώμη του:
ακόμα και αν είναι βολεμένος, δεν την νιώθει έτσι.
Ακούει τραγούδια που είναι γεμάτα κλάψα και επιβεβαιώνουν την μαυρίλα της ζωής και την διαρκή αδικία που υφίσταται.
Ο άλλος, ο δεξιός, είναι χαζοχαρούμενος:
πίνει το κρασάκι του, τρώει τα κοντοσούβλια του και μετά πάει ευχαριστημένος να πηδήξει την κυρά του.
Ο δεξιός και ο αριστερός έχουν διαφορετική κοσμοαντίληψη:
ο δεξιός αντιλαμβάνεται τον κόσμο σαν κάτι δεδομένο που αλλάζει δύσκολα και κάθε προσπάθεια αλλαγής του εμπεριέχει κινδύνους να γίνει χειρότερος.
Άρα, καλά καθόμαστε σ’ αυτά που πήραμε από τους πατεράδες μας και τους παππούδες μας… και πρέπει να τα σεβόμαστε όλα αυτά γιατί μας παρέχουν ασφάλεια.
Είναι συντηρητικός: δεν του αρέσουν οι κοινωνικές αλλαγές.
Ο αριστερός απ’την άλλη μεριά, θεωρεί ότι ο κόσμος πρέπει να αλλάξει και οι άνθρωποι πρέπει να αλλάξουν γιά να γίνει ο κόσμος καλύτερος με βάση «το πλάνο» που μέσα στο κεφάλι του.
Όποιος έχει διαφορετικό «πλάνο», είναι αντιδραστικός, κατακριτέος ή ακόμα και φασίστας.
Ο δεξιός, δεν πιστεύει σε Παράδεισο, τον επίγειο τουλάχιστον.
Ο αριστερός πιστεύει πω υπάρχει επίγειος παράδεισος που είναι ο δικός του, ο σοσιαλιστικός παράδεισος.
Εκεί όλοι είναι χαρούμενοι και ασφαλείς σαν μωρά που τα φροντίζει η μαμά τους, το Κόμμα.
Το πρόβλημα είναι ότι και οι δύο είναι αρκετά απλοικοί στην προσέγγισή τους.
Η άτιμη η ζωή είναι απρόβλεπτη και έχει τόσες οδυνηρές αλλά και τόσες θετικές εξελίξεις που όλοι εκπλήσσονται με το πως διάλο αλλαξε η ζωή τους, μέσα σε λίγες δεκαετίες.
Ξεφυτρώνουν συνεχώς νέα προβλήματα και ερωτήματα… που και οι δεξιοί και οι αριστεροί τα βλέπουν και μένουν άναυδοι.
Οι δεξιοί της Δύσης, όπως οι αγγλοσάξονες, οι Γερμαναράδες και οι λοιποί, νόμιζαν ότι θα είναι πάντα αφεντικά και καβάλα στα άλογα και πως όλος ο κόσμος θα τους ακολουθάει και θα τους προσκυνάει.
Βλέπουν ότι οι πρώην υπηρέτες τους, οι κακοπαθημένοι και χτικιάρηδες, ξύπνησαν, δυνάμωσαν και θέριεψαν…. και κοντεύουν να τους καταπιούν.
….μέσα σε ελάχιστα χρόνια έφτιαξαν καλά πανεπιστήμια και μορφωθήκανε γρήγορα και αρχίζουν να βάζουν τα γυαλιά σε όλους τους «πολιτισμένους» των κυριλάτων «πανεπιστημίων του κισσού».
Χώρια που αυτοί οι πρώην φτωχοδιάβολοι έβγαλαν λεφτά με το τσουβάλι και κοντεύουν να αγοράσουν τα πάντα στις δυτικές μητροπόλεις… από επιχειρήσεις μέχρι αμερικανικά ομόλογα και ακίνητα.
Οι αριστεροί επίσης έχασαν τα αυγά και τα πασχάλια γιατί δεν ξέρουν πού είναι ο κακός καπιταλιστής.
Φαντάζονταν ένα μεγαλοβιομήχανο με εργοστάσια στο Ντητρόιτ που τον λένε Φορντ και ένα μεγαλοτρατραπεζίτη που έχει έδρα τη Νέα Υόρκη και το Λονδίνο και τον λένε Ρότσιλντ.
Πουν τος?
…αμ δε…ο Φόρντ πέθανε και η εταιρεία του παραπαίει…ασε που το Ντιτρόιτ έγινε μία πόλη φάντασμα με εργοστάσια ξεπατωμένα και χορταριασμένα ερείπια.
Όσο για τους Ρότσιλντ… κρατάνε ακόμη… αλλά υπάρχουν πλέον κι άλλοι πολλοί χοντροί λεφτάδες από αλλού και μπορούν και κάνουν και αυτοί το δικό τους παιχνίδι.
Τώρα ο αριστερός δεν ξέρει καν ποιος είναι ο πραγματικός ιδιοκτήτης όλων αυτών των κολοσσιαίων εταιρειών:
ο ιδιοκτήτης μπορεί να είναι από τα συνταξιοδοτικά ταμεία των Ολλανδών δασκάλων, οι μικρομέτοχοι απ´όλο τον κόσμο, μέχρι τα κρατικά ταμεία της Σαουδικής Αραβίας και της Νορβηγίας.
Βγάλε άκρη: ο χοντρός τραπεζίτης με το πούρο δεν μπορεί να εντοπιστεί πουθενά.
Άσε που τα μέσα παραγωγής πλέον δεν είναι μόνο εργοστάσια με μεγάλα φουγάρα που ξερνούν καπνούς αλλά μπορεί να είναι και άυλα μέσα παραγωγής όπως απλές εφευρέσεις η επινοήσεις.
Η Google και η Apple δεν έχουν εργοστάσια με χιλιάδες εργάτες μουτζούρηδες, αλλά κομπιουτεράδες που φτιάχνουν λογισμικά και η περιουσία των εταιρειών είναι τα λογισμικά αυτά.
Αν επινοηθεί άλλο λογισμικό, καλύτερο, πάει η Google και το facebook.
Πριν 20 χρόνια η Yahoo! ήτανε πρώτη και καλύτερη και τώρα δεν την χρησιμοποιεί σχεδόν κανείς πιτσιρικάς.
Οι κινέζοι έβγαλαν το τικ τοκ και κοντεύει να φαλιρίσει το Facebook και το Instagram.
Και ο αριστερός και ο δεξιός κοιτάνε έκπληκτοι και αμήχανοι .
Οι εξελίξεις τους ξεπέρασαν.
Ένας ΛΟΑΤ ΚΙ ξεφυτρώνει από την γωνία και τους επιτίθεται.
Αυτός είναι τώρα το αφεντικό και ο γνώστης της αλήθειας…
…μάλιςτα προσπαθεί να τους κάνει αδερφές με το ζόρι…γιατί εκεί είναι το μέλλον, λέει.
«Δεν είναι κακό»….επιμένει.
«Πίσω μου σ’ έχω σατανά» μουρμουρίζουν κλεφτά και οι δύο και γουρλώνουν τα μάτια.
Αλήθεια , πως διάλο έγινε έτσι ο κόσμος?