...όποιος εχει παει στην Αφρική, ξέρει: για τον πολύ κοσμάκη, είναι κόλαση.
Ξέρω κάμποσους, έχω συζητήσει.
Και όχι μόνο φτωχούς η αμόρφωτους.
Δεν είναι μόνο η φτώχεια...δεν μεταναστεύουν μόνο οι φτωχοί: θέλουν και οι πιό κονομημένοι να φύγουν , η μεσαία τάξη.
Όπως και οι Έλληνες γιατροί: δεν πεινάνε οι γιατροί στην Ελλάδα...αλλά φεύγουν.
Γιά «καλύτερα».
Ποια είναι τα καλύτερα?
Όχι μόνο οι καλύτεροι μισθοί....είναι η αίσθηση ασφάλειας.
Ότι πας σε μιά οργανωμένη κοινωνία που τα άσχημα απρόοπτα είναι λίγα.
Κάπου που σε σέβονται σαν πολίτη.
Που θα έχεις σταθερη εργασία και δεν θα αλλάζεις κάθε χρόνο μαλακοαφεντικά.
Που δεν θα είσαι κάθε τρείς και λίγο στο ταμείο ανεργίας.
Που δεν θα στήνεσαι στις ουρές του ΙΚΑ ή του νοσοκομείου για να σε δει ένας βαρυεστημένος ή εξουθενωμένος γιατρός.
Που δεν θα πληρώνεις μια ζωή εισφορές... για να ...γεράσεις και να τις έχουν φάει οι πολιτικάντηδες σε «κοινωνικές παροχές» στους ψηφοφόρους τους.
Που τα δικαστήρια λειτουργούν στην ώρα τους.
Και τα σχολεία, επίσης.
Με τα πανεπιστήμια που παρέχουν γνώση και όχι επαναστατική ψευδαίσθηση.
Γνώρισα αφρικανούς και άραβες γιατρούς...νέους και μεσήλικες.
Μερικοί σχεδόν κονομημένοι. Πάντως, όχι οικονομικά απεγνωσμένοι.
Πολλά καλά, νέα, φτωχά παιδιά... που αγωνίζονται να μάθουν την δουλειά και να προκόψουν.
Όπως και εδώ.
Που δεν θέλουν να μείνουν στις σκατοχώρες τους με τις συνεχείς αναστατώσεις, τον φόβο, τους εμφυλίους, την αδικία και τους πολιτικούς -και αυθεντικούς- γκάνγκστερς στην εξουσία.
Το πρόβλημα είναι ότι οι παράδεισοι τελείωσαν.
Είναι σαν τον «ιδανικό έρωτα»: είναι σαν κρύο ντους όταν διαπιστώνεις πως όλα ήταν μιά μαλακία.
Η Ευρώπη είναι μιά γερασμένη και κουρασμένη συνταξιούχα που νοικιάζει γκαρσονιέρες στην νεοφερμένη φτωχολογιά.
Προφανώς δεν μπορεί να τους εμπνεύσει ενθουσιασμό.
Άλλα περίμεναν από την πλούσια γριά, και, άλλα βρήκαν.
Και θυμώνουν.
Με τον εαυτό τους κυρίως...που την πίστεψαν σαν σωτήρα.
Αυτή βέβαια δεν υποσχέθηκε πολλά: βασικά θέλει την ησυχία της.
Και πετάνε τώρα τα σκουπίδια τους στην αυλή της παλιόγριας.
Σπάνε τις αγαπημένες γλάστρες της για να σπάσουν πλάκα.
Μόνο αυτό τους έμεινε.