Όταν ήμουνα μικρός έβλεπα κάτι γέρους που λέγανε με …φιλοσοφικό τόνο , πως «στην Ελλάδα τίποτα δεν αλλάζει» και, ότι δεν έχει νόημα να προσπαθείς να γίνει καλύτερη η κοινωνία γιατί… «τίποτα δεν αλλάζει».
Εγώ θυμάμαι ότι τσαντιζόμουνα… γιατί, έλεγα ότι όλοι αυτοί είναι ξοφλημένοι γέρο-ξεκούτηδες, απογοητευμένοι από τη ζωή τους και γι’ αυτό δεν ελπίζουν να αλλάξει τίποτα…
Ενώ εμείς οι νέοι, θα κάναμε ένα σωρό «κοινωνικές και επαναστατικές τομές» και «θα τα αλλάζαμε όλα»…
Μετά, μου έφαγε όλο το καϊμάκι η ιατρική - που προσπαθείς να την μάθεις μιά ζωή και ποτέ δεν την μαθαίνεις -και τα ξέχασα όλα αυτά…αλλά άρχισα να τα θυμάμαι πάλι, τώρα στα γεράματα.
Καταρχήν βλέπω να επικρατούν λαμόγια σε όλους τους τομείς και όχι μόνο στην πολιτική, όπως νομίζει ο κόσμος.
Προφανώς υπάρχουν λαμόγια και τενεκέδες στην πολιτική… αλλά δυστυχώς υπάρχουν και σε όλους τους άλλους τομείς του δημόσιου βίου και της καθημερινή ζωής.
Και στην ιατρική υπάρχουν ένα σωρό τενεκέδες και λαμόγια, και στο εμπόριο, και στην δικηγορία, και στους δασκάλους και στους μπετατζήδες και στους κηπουρούς και παντού.
Ισως μάλιστα οι μπετατζήδες και οι κηπουροί να είναι οι πιό έντιμοι και αξιοπρεπείς απ´ τους υπόλοιπους.
Φτιάχνουν τα μπετά και τους κήπους και τέρμα…είναι ξεκάθαρη η δουλειά.
Δεν ξέρω τι σκατά γίνεται σε άλλες χώρες - αν και έχω ζήσει σε κάποιες- και πραγματικα μου δόθηκε η εντύπωση ότι ίσως προοδεύουν, κάπως, οι άλλοι λαοί.
Οι Κινέζοι και οι Σαουδάραβες, σίγουρα προόδευσαν.
Στην Ελλάδα δε λέω ότι δεν προοδεύουμε καθόλου αλλά σίγουρα έχουμε μείνει πίσω σε πολλά βασικά πράγματα τα οποία είναι και πολύ ενοχλητικά.
Και κυρίως έχουμε μείνει πίσω στην νοοτροπία η οποία σε μεγάλο βαθμό είναι προβληματική.
Δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε σε στοιχειώδη πράγματα… ακόμα και σε αυτά που είναι θέματα απλής λογικής.
Έχουμε και ένα πρωτογονισμό στην σκέψη και την συμπεριφορά.
Τελικά με βλέπω σε ένα καφενείο να πίνω φραπέ και να λέω στους νέους ότι «τίποτε δεν θα αλλάξει».
Ούτε οι δομές, ούτε οι συνήθειες ούτε οι γέροι αλλάζουν στην Ελλάδα.
Μόνο οι νόμοι αλλάζουν συνέχώς, ανάλογα με τα συμφέροντα των κομμάτων και των κολλητών τους.
Όλα τα άλλα μένουν ίδια.