...θυμάμαι, όταν ήμουνα φοιτητής, ήταν ένας φουκαράς επιμελητής στο Ιπποκράτειο που μας έλεγε πως «έξυπνοι γιατροί είναι αυτοί που τα κονομάνε».
Φτωχοδιάβολος ήταν, οικογενειάρχης, ιδρωμένος και καραφλός, μάλλον προσπαθούσε να πείσει τον εαυτό του να τολμήσει να βγάλει κανα φράγκο.
....πράγμα απίθανο βέβαια γιατί ούτε κομπιναδόρος ήταν ούτε παραμυθατζής.
Δεν τόχε η φύση του.
Τον θυμάμαι κάθε παραμονή 17 Νοέμβρη.
Οι γιατροί, είναι σαν τους αγωνιστές του Πολυτεχνείου:
πολλοί αγωνίστηκαν διαμαρτυρόμενοι εναντίον της Χούντας αλλά λίγοι έβγαλαν θέσεις και λεφτά επικαλούμενοι αγωνιστικές περγαμηνές.
Εδώ είναι το κρίσιμο σημείο: οι τίμιοι είναι το άλλοθι των κομπιναδόρων:
...πρέπει να λέει ο κοσμάκης «υπάρχουν και καλοί γιατροί».
...πρέπει να λέει «υπάρχουν και αγωνιστές πολιτικοί».
Οι καλοί είναι το καλύτερο άλλοθι για τους κακούς:
ψαρεύουν μέσα στα θολά νερά.
Αντε βγάλε άκρη ποιός είναι ο καλός και ποιός ο κακός.
Και, μέχρι να τους δεις πάνω στο κότερο με την μπουρζουαζία ή στην φωτογραφία των κοσμικών στηλών να τρώνε αστακούς με τον πρίγκηπα του Μονακό, εσύ θα έχεις κακογεράσει και αυτοί καλογεράσει.
Και άντε βρές τον κυριλάτο -πλέον- ευρωβουλευτή και την κομψή ευρωπαική επίτροπο να της ζητήσεις λογαριασμό.
Θα σηκώσουν τα φρύδια με απορία και θα σε κοιτάξουν σαν ενοχλητική μύγα.
«Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι»!
...τι μας κάνατε!.