Εγώ παιδί μου, το καλό σου θέλω.
Η ζωή με ταλαιπώρησε και δεν θέλω να πάθεις και συ το ίδιο.
Επειδή βλέπω ότι είσαι λίγο κατεργάρης από την φύση σου, δεν θα σου πώ να γίνεις τίμιος: ξέρω ότι δύσκολα ξεφεύγει κανείς απο την φύση του.
Βλέπω ότι είσαι απολίτικος και κάνεις κακές παρέες με ψευτόμαγκες για να δείξεις ότι είσαι κάτι ξεχωριστό.
Δεν λέω να μην αλητέψεις λίγο...το λίγο δεν βλάπτει.....αλλά οι ψευτόμαγκες βασικά είναι βλάκες, θα σε γεμίσουν ένα σωρό στραβές ιδέες και θα σε παρασύρουν σε μικροαπατεωνιές αυξημένου ρίσκου.
Η γνώμη μου είναι ότι αν θέλεις πραγματικά καλές κομπίνες και είσαι φτωχός, μόνο στην πολιτική μπορείς να κάνεις κάτι.
Άρα, λοιπόν, λέμε ναι στην πολιτική....αλλά το θέμα είναι σε ποιά πολιτική, σε ποιον πολιτικό χώρο, έχεις καλύτερες πιθανότητες να προκόψεις.
Αν ασχοληθείς με την πολιτική και, είσαι φτωχός νέος, δεν ανήκεις σε οικογενειακό τζάκι και είσαι καιροσκόπος - αυτό είναι προαπαιτούμενο- καλό είναι, τουλάχιστον στην αρχή, να δηλώσεις αριστερός.
Θα κάνεις λίγες φασαρίες, ανώδυνες φυσικά για το κατεστημένο, για να ξεχωρίσεις:
απεργίες , καταλήψεις , μιά -δυό ροχάλες στον πρύτανη του Πανεπιστημίου, πύρινη αρθρογραφία σε αριστερά κλπ έντυπα και καταγγελίες περί παντός στραβού επιστητού .
Ακόμη και για τις αδέσποτες γάτες θα καταγγείλεις Δήμαρχο, Περιφερειάρχη και Υπουργό.
Κρατικές υπηρεσίες , ποτέ.
Οι πολιτικοί προιστάμενοι φταίνε πάντα... ποτέ οι αρμόδιοι υπάλληλοι, να το θυμάσαι αυτό.
Ακομη και στις πιο φανερές περιπτώσεις δωροδοκίας, σε εφορίες , πολεοδομίες κλπ, δεν θα κατηγορήσεις τον υπεύθυνο ποτέ:
θα καταγγείλεις την "έλλειψη ρυθμιστικού πλαισίου" και "ελεγκτικών μηχανισμών" , που είναι ευθύνη του υπουργού και όχι του υπαλλήλου.
Θα αποφεύγεις τις αναφορές σε σημαντικά ονόματα και την ανακατωσούρα σε σημαντικά προβλήματα: δεν θα πειράξεις ποτέ αυτούς που έχουν πραγματική δύναμη γιατί θα φας το κεφάλι σου.
Μιά γενική αναφορά στον ιμπεριαλισμό, τα μονοπώλια και τις πολυεθνικές, είναι ό,τι πρέπει.
Φωνές, αναστάτωση ,καταγγελίες, ευαισθησία πάνω στη μόλυνση του περιβάλλοντος, την βία κατά των γυναικών, το τράφφικινγκ και τις διακρίσεις ενάντια στις τρανσέξουαλ, επιβάλλονται.
Αμα περάσουν έτσι "αγωνιστικά", λίγα χρόνια, μπορείς μετά άνετα να γίνεις σοσιαλδημοκράτης- κεντροαριστερός:
θα λές ότι τώρα που μεγάλωσες, ωρίμασες πνευματικά και αναγνωρίζεις την πολυπλοκότητα των προβλημάτων.
Δεν είναι ότι έχασες την ψυχή σου...φυσικά και δεν συμβιβάστηκες με το κατεστημένο.... είναι απλά ότι μεγάλωσες και έβαλες περισσότερο μυαλό.
Θα έχεις αποκτήσει εν τω μεταξύ μερικά ακριβά γούστα οπότε και θα βρίσκεις τους πλούσιους αρκετά χαριτωμένους.
Σίγουρα θα τους βρίσκεις πιό ενδιαφέροντες από τον Μήτσο που είχες καθοδηγητή και που έμεινε καθηλωμένος μια ζωή σε απλοικά αριστερά στερεότυπα.
Όταν κάνεις μιά καλή μπάζα, θα αποσυρθείς σε μιά γωνιά να την ξεκοκκαλίσεις με την ησυχία σου.
Η καλύτερη δικαιολογία είναι να δηλώσεις "αηδιασμένος από την πολιτική ζωή όπως ασκείται σήμερα".
Όταν φας τα λεφτά η αρχίσουν να λιγοστεύουν επικίνδυνα, θα σταθμίσεις τις προοπτικές σου ανάλογα το πολτικό κλίμα: αν είναι στα πάνω τους όσοι το παίζουν αριστεροί - βασικά απατεώνες είναι και αυτοί σαν και σένα, μην ανησυχείς - δεν έχεις πρόβλημα:
θα πάς μαζί τους σε «συστράτευση για μιά ευρεία προοδευτική κυβέρνηση με αριστερό πρόσημο».
Αν όμως έχουν αρχίσει να κάνουν κουμάντο οι δεξιοί, θα το παίξεις πρώην αριστερός που έβαλε μυαλό: ένας πρώην αριστερός που έγινε κεντροδεξιός, είναι σαν ένα εξωτικό πουλί που το επιδεικνύεις με υπερηφάνεια.
Προφανώς και θα κάνεις εντύπωση στα διάφορα πάνελ ιδεολογικής αντιπαράθεσης: « ένας τίμιος πρώην αριστερός που απογοητεύθηκε από την ανωριμότητα και τον καιροσκοπισμό της αριστεράς στην Ελλάδα», δεν είναι κάτι που περνάει απαρατήρητο.
Πουθενά.
Αυτά προς το παρόν... και καλή σου πρόοδο.
