Δεν ξέρω.
Η ιστορία του Τελώνη και του Φαρισαίου, που διαβάζεται στις εκκλησίες στην αρχή του Τριωδίου, μου δημιουργούσε πάντα, κάμποσα ερωτηματικά.
Εντάξει...το καταληκτικό συμπέρασμα «ο ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται και ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται», είναι ένας υπέροχος και ενθαρρυντικός προσδιορισμός της αξίας της ταπεινότητας και της ανάγκης για σεμνή αυτογνωσία και αυτοβελτίωση.
Αλλά ο Τελώνης, πέρασε μιά ζωή μέσα στο σκατό.
Έγκλημα διαρκείας έκανε... επί χρόνια:
έβαζε βαρειά φορολογία, έγδυνε φτωχούς και χήρες και, μετά, τα έδινε στα αφεντικά.
Και στην τσέπη του, έχωνε αρκετά .
Φυσικά.
Κανείς δεν δουλεύει τζάμπα για τα αφεντικά.
Και αφού έκανε ένα σωρό αθλιότητες επί χρόνια - έγινε βλέπεις έφορος ή προιστάμενος στην Ρωμαική εφορία , συν τίς υποκλίσεις στους Ρωμαίους, συν τις σφαλιάρες στις φτωχές χήρες...αν δεν τους έπιασε και τον κώλο πάνω στην παντοδυναμία του- τελικά συνειδητοποίησε την αθλιότητά του και μετάνιωσε.
Αλλά τα εγκλήματα έγιναν.
Οι φτωχοί, πέθαναν, στραβώθηκαν, αρρώςτησαν, τρελλάθηκαν.
Δεν το λές και λίγο.
....ούτε το ξεπερνάς με ένα: «συγγνώμη, Θεούλη μου».
Εντάξει, ας πούμε, το λές...
....με συντριβή.
Πάνω στον τάφο του άλλου, όμως, πόσο τον βοηθάς?
Καθόλου.
Ενώ ο Φαρισαίος, τι έκανε?
Ο Φαρισαίος , οκ, είναι αντιπαθητικός.
Είναι αλαζονικός, αυτάρεσκος, ίσως και υποκριτής.
Εγωίσταρος…χωρίς καμμιά πραγματική εναισθησία.
Αλλά...έδωσε και ένα μέρος του εισοδήματός του στους φτωχούς.
Δεν έβαλε το μαχαίρι στο λαιμό κανενός.
Δεν είναι, βέβαια, πρότυπο αγιότητος... αλλά δεν είναι και κάθαρμα.
Καλούτσικος είναι...ανεκτός, για μένα.
Εγώ δεν θα του παιρνα το κεφάλι.
Ο άλλος, ο εφοριακός, μου την δίνει περισσότερο.
Δεν ξέρω.
Δεν μου αρέσουν οι απλουστεύσεις.
Εχω άλλη εμπειρία πάνω στο θέμα
Όποτε έδωσα εύκολη συγχώρεση σε κάποιο μαλάκα, έγινε χειρότερος.
Θεέ μου, συγχώρεσέ με αλλά η παραβολή θέλει τελειοποίηση.
Ένα κάποιο χτένισμα.
Λοιπά σχόλια
1…φαίνεται ότι οι προθέσεις αξιολογούνται: ο Φαρισαίος είχε ταπεινη πρόθεση...να φαίνεται ευλαβής.
Στην πραγματικότητα έκανε φιλανθρωπίες για να προβληθεί, όχι από αγάπη στους φτωχούς.
Ο Τελώνης είναι πρώην κάθαρμα αλλά πλέον είναι αυθεντικός: έχει ειλικρινή πρόθεση να αλλάξει.
2…λίγη ασέβεια παρατηρείται και στους ευσεβείς.
Εδώ ο ίδιος ο Χριστός αγανάκτησε με τον Πατέρα του και τον ρώτησε «γιατί τον εγκατέλειψε».
Επί του θέματος: πάλι ασεβώς, μου φαινεται - με την φτωχή ανθρωπινη λογική - ότι ο Θεός ή Πανάγαθος θα είναι, ή Δίκαιος.
Και τα δυό, δύσκολα πάνε μαζί.
Η Δικαιοσύνη προυποθέτει κάποια σκληρότητα και η μεγάλη καλοσύνη προυποθέτει σημαντική ανοχή και παράλειψη της τιμωρίας.
Χώρια που η καλή πρόθεση των Εφοριακών και η αρετή τους στα γεράματα , είναι συνήθως αποτέλεσμα υπαρξιακής αγωνίας και μεταφυσικού φόβου.
Είναι κάπως στραβοφτιαγμένο το ανθρώπινο ον - μεταπτωτική βλάβη? - που δεν σώζεται εύκολα και αναγκάζει τον Θεό να συμβιβάζει τα ασυμβίβαστα.
Μάλλον λάθος πρότζεκτ.
🙂