«...ελα μωρέ, και ποιοί πιστεύουν? ...ούτε οι ίδιοι οι παπάδες δεν πιστεύουν.
Θα τους πεταξουμε ένα ψωροεπίδομα και θα κάνουν κωλοτούμπες.
Λιγούρια είναι.
Ένα διορισμό, ένα έκτακτο επίδομα και μιά-δυό κολακείες για το προοδευτικό και αντιφασιστικό λαικό φρόνημα, και καθαρίσαμε.
...θα μας ψηφίσουν και πάλι.
Έτσι δεν δούλευε ο Αντρέας και κυβέρνησε -με ένα μάτσο νούμερα και την Μιμή - είκοσι χρόνια ?»
Το ξέρω πως οι περισσότεροι πολιτικάντηδες , σκέφτονται έτσι.
Μπαίνω στο μυαλό τους.
Ίσως να έχω κληρονομικό χάρισμα, δεν ξέρω.
Ένα δίκιο βέβαια το έχουν, αλλά τους ξεφεύγει και κάτι ουσιώδες:
ο ελληνάκος, ο κουτορωμιός, είναι μεν ξεφτίλας αλλά μέχρις ενός σημείου.
Ναι... θέλει το ψωροεπίδομα, τον θέλει τον διορισμό , την θέλει και την παραμύθα του.
Έχει όμως και ένα καλά κρυμμένο ψωροφιλότιμο.
....μην του πατήσεις τα ιερά και τα όσια:
την τιμή της μάννας του, της αδερφής του, το όνομά του.
Αλλά και τα σύμβολά του.
Τον σταυρό, , την εκκλησία, την σημαία, την καμπάνα στο χωριό του.
Σπίτι, χωράφι και εκκλησία είναι το ιερό πακέτο από την αρχαιότητα.
Ξενιτεύεται στην άκρη του κόσμου και το πρώτο που θα φτιάξει, είναι εκκλησία.
Πρώτα εκκλησία.
Να ανάβει το κερί στον άγιό του και να ακολουθεί τον επιτάφιο.
Το σχολείο μετά.
Επεται.
Στο Τάρπον Σπρινγκς της Φλόριντα, στην άκρη του Θεού, οι Καλύμνιοι, πρώτα εκκλησία έκτισαν.
Μεσα στους βάλτους, τους αλιγάτορες και τους ινδιάνους.
Η Παναγιά είναι μάννα μας και είναι παντού.
Μας βυζαίνει και μας προστατεύει και ας πάμε και στον Βόρειο Πόλο.
Από την αρχαία εποχή, η ίδια ιστορία: οι αρχαίοι κουβαλούσαν τα αγάλματα των Θεών μαζί με το λάδι και τα σύκα, μέσα στα ψαροκάικα και έκτιζαν νέα ζωή στις αποικίες.
Στο Μουσείο της Βαρκελώνης είδα ένα δίμετρο Ασκληπιό από κάτασπρο - Πεντελικό?- μάρμαρο.
Λαξεμένο στην Ελλάδα, μεταφέρθηκε στην αποικία, στην Ιβηρική.
Έτσι πιάνει ρίζα ό Έλληνας: με τους αρχαίους Θεούς παλιά, με την Παναγία και τον Χριστό, τώρα.
Και έχεις τον Σημίτη και τον Κυριάκο να το παίζουν «εκσυγχρονιστές».
Χαμπάρι δεν έχουν πάρει.
Πάτησαν τον κάλο του Ρωμιού?
Τους πήρε ο Διάβολος.
Κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Και την κάλπη, με τις ψήφους.
...μαζί του και αυτή.