Αρχίζω να το πιστεύω:
…μας θέλουν καταθλιπτικούς.
Ποιοί?
Αυτοι που κυβερνάνε και αυτοί που πουλάνε.
…οι ίδιοι είναι.
Ο κόσμος σχεδιάζεται όλο και περισσότερο για να μας καταθλίβει.
Η ευτυχία δεν είναι πολύ καλή για την οικονομία.
Αν ήμασταν ευχαριστημένοι με αυτό που έχουμε, γιατί θα χρειαζόμασταν περισσότερα;
πχ…πως πουλάς μια ενυδατική κρέμα κατά της γήρανσης;
Κάνεις κάποιον να ανησυχήσει για τη γήρανση.
Πώς κάνεις τους ανθρώπους να ψηφίσουν ένα πολιτικό κόμμα;
Τους κάνεις να ανησυχούν για τη οικονομία, την μετανάστευση , την ασφάλεια..
Πώς τους κάνεις να αγοράσουν ασφάλεια για το σπίτι, την φωτιά, την αρρώστεια;
Κάνοντάς τους να ανησυχούν για τα πάντα.
Πώς θα τους πείσεις να να κάνουν πλαστική επέμβαση;
Αναδεικνύοντας τα σωματικά τους ελαττώματα.
ΠΡΕΠΕΙ να νιώθουν χοντροί και ασχημοι.
Πρέπει να θέλουν μοιάζουν στην Μπάρμπι και τον Κεν.
Πώς θα τους κάνετε να παρακολουθήσουν μια τηλεοπτική εκπομπή;
Κάνοντάς τους να ανησυχούν μήπως χάσουν κάτι σημαντικό.
Πώς τους κάνετε να αγοράσουν ένα νέο smartphone;
Κάνοντάς τους να νιώθουν ότι είναι ντεμοντέ και οπισθοδρομικοί.
Αν είσαι ολιγαρκής και μη καταναλωτικός, είσαι άχρηστος.
…ίσως και επικίνδυνος: ένα κακό παράδειγμα.
Ήρεμος, ολιγαρκής και οικονομικά ανεξάρτητος ?
…χωρίς χρέη να σε πνίγουν?
…Οχι!
….είσαι ένα πολύ κακό παράδειγμα για όλους τους ηλίθιους καταναλωτές άχρηστων προιόντων και πληροφοριών.
Το να είσαι ένας ήρεμος και σκεπτόμενος άνθρωπος, γίνεται ένα είδος επαναστατικής πράξης.
Αν είσαι ευχαριστημένος με τη δική σου αυτάρκη και συνειδητοποιημένη ύπαρξη.. και το δηλώνεις, είσαι υποψήφιος για συκοφαντίες και διώξεις.
Αν δεν είσαι καλός για τις επιχειρήσεις, είσαι εχθρός τους.