…τί θέλω από ένα καλό χειρουργό?
…να με χειρουργήσει σωστά.
Να κάνει την δουλειά του.
Αν είναι εφημερεύων σε νοσοκομείο, να είναι ετοιμος…και σωστά προετοιμασμένος.
Γι αυτό τον πληρώνω ως φορολογούμενος: γιά να είναι ετοιμοπόλεμος, ώστε, όταν σκάσει το ανεύρυσμα, να μπορέσει να κάνει το σωστό μπας και την σκαπουλάρω.
Δεν τον πληρώνω - το κράτος- για να χειρουργεί από το πρωί ως το βράδυ ανευρύσματα: τον πληρώνουμε κυρίως για να προετοιμάζεται γι αυτά.
Είναι δύσκολη δουλειά και θέλει καμμιά εικοσαριά χρόνια να φτάσει σε επίπεδο μεγάλης ετοιμότητας και χειρουργικής ωριμότητας.
Δεν είναι σοβατζής να πληρώνεται με το τετραγωνικό.
Δεν με ενδιαφέρει αν ο χειρουργός είναι καλός ή κακός χαρακτήρας, αν είναι ευγενικός με την γυναίκα του και αν είναι αριστερός η δεξιός: εγώ θέλω απλά να κάνει σωστά την δουλειά του…
…να με χειρουργήσει σωστα γιά να μην πάω σαν το σκυλί στ´ αμπέλι.
Επίσης δεν με ενδιαφέρει αν είναι Ολυμπιονίκης.: χέστηκα είτε είναι, είτε όχι.
Ας είναι και χαλβάς.
Κάνει σωστά την εγχείρηση?
Ιδού η απορία.
Το ίδιο με ενδιαφέρει και με την Σακελλαροπούλου, τον Βασιλιά, τον κάθε ανώτατο λειτουργό:
τον πληρώνουμε πλουσιοπάροχα για να κάνει σωστά την δουλειά του.
…η οποία δουλειά, είναι η τήρηση του συντάγματος.
Ένας λόγος που βάζουμε συνήθως δικηγόρους, πολιτικούς ή δικαστές για προέδρους είναι ότι καταλαβαίνουν από νομικά και σκαμπάζουν τι λέει το Σύνταγμα.
Λοιπόν… για να μην πολυλογώ:
ο τέως βασιλιάς ήταν ψηλός, ωραίος, συμπαθητικός και ολυμπιονίκης… Θεός συγχωρέστονε.
Δεν με ενδιαφέρουν αυτά.
Επίσης δε με ενδιαφέρει αν ήταν λιγότερο η περισσότερο Έλληνας από τον Αντετοκούμπο και αν η σκούφια του κρατάει από τους Χολστάιν, τους Γλύξμπουργκ δεν ξέρωγώ πιο άλλο σόι ευγενών….
…ή αν έχει ελληνοποιηθεί επαρκώς τα τελευταία 150 χρόνια.
Αυτό που με διαφέρει είναι οτι όταν ήρθε η κρίσιμη στιγμή να κάνει σωστά τη δουλειά του, δεν την έκανε σωστά…
….με αποτέλεσμα να υπάρξουν πάρα πολλές σημαντικές συνέπειες.
Η δουλειά του ήτανε η τήρηση του Συντάγματος:
όταν παρουσιάστηκε μία ομάδα αξιωματικών μπροστά του και του είπε ότι «εμείς θα αναλάβουμε την διακυβέρνηση της χώρας και ότι έχουμε συλλάβει όλους τους πολιτικούς αρχηγούς και θα κάνεις ότι σου λέμε», αυτός έπρεπε να πει «σας διατάζω να πάτε στα σπίτια σας αυτή τη στιγμή κι αν τολμήσετε να κάνετε οτιδήποτε από δω και πέρα θα εισηγηθώ να περάσετε στρατοδικείο για εσχάτη προδοσία»
«Να ξέρετε πως δεν πρόκειται ποτέ να σας ορκίσω νόμιμη κυβέρνηση και αν θέλετε μπορείτε να με φυλακίσετε η να με σκοτώσετε»
«…αλλά να ξέρετε ότι και το δικό σας κεφάλι , μετά από αυτό, δεν θα στέκει καθόλου καλά στη θέση του».
«Λοιπόν… μαζευτείτε τώρα αυτή τη στιγμή, ζητώντας συγνώμη.
Εμείς θα προσπαθήσουμε να βρούμε κάποια δικαιολογία για την μαλακία που κάνατε μπας και σας γλυτώσουμε και δεν μπείτε φυλακή».
Τι θα γινόταν αν τα έλεγε αυτά?
Το πιθανότερο ήταν να κατέρρεε το πραξικόπημα.
Θα ήταν ένα από τα δεκάδες άλλα στρατιωτικά πραξικοπήματα που είχαν γίνει στο παρελθόν και δεν είχε ιδρώσει το αυτί κανενός.
…και ούτε είχαν τιμωρηθεί οι πρωτεργάτες τους.
Ο βασιλιάς θα είχε γίνει λαϊκός ήρωας που «τήρησε το συνταγματικό το καθήκον» και απέτρεψε μια δικτατορία, ο Παπαδόπουλος δεν θα είχε γίνει δικτάτορας και δεν θα είχε συμβεί η ανατροπή του από τον τον Ιωαννίδη και ούτε θα είχε συμβεί η τραγωδία της Κύπρου.
Αρα , τώρα η Κύπρος να ήταν ένα κρατος ωραίο και ολόκληρο, ο γερο βασιλιάς θα είχε περάσει ζάχαρη άλλα πενήντα χρόνια και τώρα θα είχε και μιά λαμπρή κηδεία αντάξια της ένδοξης προυπηρεσίας του.