Η ΑΥΤΟΠΕΡΙΘΩΡΙΟΠΟΙΗΣΗ

 Η περιθωριοποίηση είναι κακοποίηση.

Η αυτοπεριθωριοποίηση είναι δειλία, φυγομαχία ή επιθετική ενέργεια : απορρίπτεις τους διαφορετικούς γιατί τους περιφρονείς, τους μισείς , δεν θέλεις  πάρε-δώσε μαζί τους.

Η ομοφυλοφιλία πρέπει να πάψει να περιθωριοποιείται   αλλά και να αυτο-περιθωριοποιείται.

Οι εκκεντρικές συμπεριφορές, οι προκλήσεις, η άρνηση της πραγματικότητας με την υιοθέτηση παλαβών θεωριών που αρνούνται την βιολογία, την επιστήμη και την κοινή εμπειρία, κάνουν κακό στους ομοφυλοφιλους.

Οι ομοφυλόφιλοι αν θέλουν να γίνουν αποδεκτοί, πρέπει να μιλούν κοινή γλώσσα με τους άλλους και να αποδέχονται την κοινή εμπειρία ως ανθρώπινα πρόσωπα και όχι ως άτομα που κάνουν σεξ με ομοφύλους.

Κανείς με μεγάλη μύτη δεν αυτοπροσδιορίζεται ως «Μυταράς».

Είναι ένας άνθρωπος όπως όλοι που τυχαίνει να έχει μεγάλη μύτη: δεν το προβάλει συνέχεια, δεν την μετράει, δεν την συγκρίνει και δεν παρελαύνει σε παρελάσεις μυταράδων.

Ο άνθρωπος οφείλει να προσδιορίζεται ως κάτι παραπάνω από τις περιοχές γύρω από το πέος, το αιδοίο  και τον πρωκτό.

ΠΙΚΑΣΣΟ ΚΑΙ ΝΤΑΛΙ

 

...προτιμώ σαφώς τον Νταλί από τον Πικάσσο: μου φαίνεται λιγότερο απατεώνας.

Προφανώς ξέρουν και οι δύο να ζωγραφίζουν...όταν σοβαρεύουν: 

εκεί υπερέχει σαφώς ο Νταλί.

Προφανώς και οι δύο ξέρουν να πουλάνε τρέλλα : 

...εδώ υπερέχει ο Νταλί με διαφορά.

Προφανώς και οι δύο έχουν πρωτότυπες ιδέες: του Νταλί τις βρίσκω πιό γοητευτικές. 

Ο κυβισμός του Πικάσσο είναι μιά κούφια κατασκευή.

Δεν συγκίνησε κανένα και πέθανε.

Αφού και ο ίδιος, τον εγκατέλειψε στα γεράματα.

Ο Νταλί έπαιξε με μαγικές εικόνες από παραμύθια που γοητεύουν την φαντασία.

Την φαντασία που αρνιόμαστε... για να πάψουμε να είμαστε παιδιά και να γίνουμε επιτυχημένοι ενήλικες.

Προσπάθησε να ζωγραφίσει το ασυνείδητο, το όνειρο, το παράλογο στοιχείο του κόσμου. 

Καθόλου απλό. 

Οι μορφές είναι κοσμικές και εξωκοσμικές.

Ο χρόνος είναι ελαστικός σαν λάστιχο και μετριέται απο λαστιχένια ρολόγια.

Αναξιόπιστος.

Ο ορατός κόσμος  είναι σαφώς πιό φτωχός από τον αόρατο: 

είναι υπαρκτοί και οι δύο...μόνο που ο αόρατος είναι πολύ πιο πλούσιος σε σχήματα και σε χρώματα.

Είναι βέβαια πιό φτωχός, σε λογική...αλλά,  κατά βάθος,  και αυτή η περίφημη λογική, συχνά καταλήγει άχρηστη.

Ασε που μας αποπροσανατολίζει κιόλας: 

η πολλή λογική  τυφλώνει τα μάτια.

Ή τα κάνει να αλοιθωρίζουν...που είναι το ίδιο.

Ο Νταλί είναι συμπαθητικός γιατί είναι αντιφατικός: 

πονάει και κομπορρημονεί.

Λέει παλαβομάρες και μεγαλαυχίες... αλλά νιώθεις ότι κάτι κρύβει πίσω από την υπερβολή.

...πχ όταν λέει:

«...κάθε πρωί που ξυπνώ, βιώνω μιά απέραντη ευχαρίστηση: 

να είμαι ο Σαλβαδόρ Νταλί

Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥ

 Βλέπω κάτι τύπους πολύ επιτυχημένους στην  ζωή, με τίτλους,  αξιώματα ,επιρροή και χρήματα και , στα γεράματα, γίνονται παπάδες.

Έχω αντίρρηση; 

Όχι… οκ…καθένας κάνει ό,τι μπορεί για να σώσει την ψυχή του  ή το σαρκίο του.

Αλλά λυπάμαι γιατί αυτή δεν πρέπει να είναι μιά  αποτελεσματική μέθοδος σωτηρίας: 

το να επικαλεστείς τον Θεό  και όλους τους Αγίους την ώρα που πηδάς από τον Τιτανικό στον ωκεανό, έχει μικρή  αξία .

Για τον Θεό δεν ξέρω πως σκέφτεται…αλλά οι άγιοι δύσκολα θα πειστούν για την ειλικρινή μεταστροφή σου στην αρετή.

Από διάφορους βίους Αγίων που έχω διαβάσει, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι, στους Αγίους, μετράει πολύ η ταπεινοσύνη. 

Αν δεν είσαι ταπεινός,  τα υπόλοιπα έναρετα κόλπα δεν πιάνουν τόπο.

Και ο φαρισαίος έκανε φιλανθρωπίες αλλά ήτανε περήφανος. Συντριβή είχε μόνο ο τελώνης.

Και με τις πουτάνες το ίδιο συμβαίνει. 

Πρέπει να πάψουν το παρφουμάρισμα πριν αρχίσουν τις προσευχές.

Και ωραία και μοιραία και σαγηνευτική και σέξι…. και Αγία,  δεν πάει ρε κυρά μου.

Και κύριος Σπουδαίος… και Πετεινό  του Ουρανού… επίσης δε γίνεται,  ρε μάστορα.