Βλέπω κάτι τύπους πολύ επιτυχημένους στην ζωή, με τίτλους, αξιώματα ,επιρροή και χρήματα και , στα γεράματα, γίνονται παπάδες.
Έχω αντίρρηση;
Όχι… οκ…καθένας κάνει ό,τι μπορεί για να σώσει την ψυχή του ή το σαρκίο του.
Αλλά λυπάμαι γιατί αυτή δεν πρέπει να είναι μιά αποτελεσματική μέθοδος σωτηρίας:
το να επικαλεστείς τον Θεό και όλους τους Αγίους την ώρα που πηδάς από τον Τιτανικό στον ωκεανό, έχει μικρή αξία .
Για τον Θεό δεν ξέρω πως σκέφτεται…αλλά οι άγιοι δύσκολα θα πειστούν για την ειλικρινή μεταστροφή σου στην αρετή.
Από διάφορους βίους Αγίων που έχω διαβάσει, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι, στους Αγίους, μετράει πολύ η ταπεινοσύνη.
Αν δεν είσαι ταπεινός, τα υπόλοιπα έναρετα κόλπα δεν πιάνουν τόπο.
Και ο φαρισαίος έκανε φιλανθρωπίες αλλά ήτανε περήφανος. Συντριβή είχε μόνο ο τελώνης.
Και με τις πουτάνες το ίδιο συμβαίνει.
Πρέπει να πάψουν το παρφουμάρισμα πριν αρχίσουν τις προσευχές.
Και ωραία και μοιραία και σαγηνευτική και σέξι…. και Αγία, δεν πάει ρε κυρά μου.
Και κύριος Σπουδαίος… και Πετεινό του Ουρανού… επίσης δε γίνεται, ρε μάστορα.
