Κολακειοθεραπεία του Καλοκαιριού

Η θεραπεία διά της κολακείας...δηλ. λές στον βασανισμένο αυτά που θέλει να ακούσει.

Δεν θεραπεύεται βέβαια αυτός αλλά εσύ: 

σε ψηφίζει, σε πιστεύει, σε πληρώνει.

Παρατηρώντας πολιτικούς, συγγραφείς, λαοφιλείς καλλιτέχνες, κωδικοποίησα κάποιες συχνές ατάκες της κολακειοθεραπείας.

Απόφθεγμα 1ον

Δεν υπάρχουν ωραίοι και άσχημοι, στο σώμα, αλλά στην ψυχή.

Ανακάλυψε την ομορφιά που κρύβεις μέσα σου.

(Αν δεν πειστεί με αυτό, πάμε στο δεύτερο απόφθεγμα)

Απόφθεγμα 2ον:

Δεν έχει τόση σημασία να είσαι ωραίος/α όσο να νιώθεις ωραίος.

Αν το νιώθεις, το εκπέμπεις ως γεγονός.

(Άρα δεν τρέχει τίποτα που θα είναι ο άλλος σαν κουβάς, θα τον παραμυθιάσεις εσύ ότι εκπέμπει γοητεία, αν την βιώνει-τρομάρα του)

Αποφθεγμα 3ον

Η Σοφία είναι μέσα σου: ψάξε να την βρείς.

( Η Σοφία πάντα με Σιγμα κεφαλαίο για τάχαμου μυστικιστική διάσταση -πάντα εντυπωσιάζει).

Αρα, περιττεύει κάθε κοπιαστική μελέτη: κάθε μπούφος κρύβει ένα σοφό μέσα του. 

Βολικό.

Άσε που, η πολλή μελέτη, σε κάνει ανέραστο σπασίκλα... 

(που είναι αυτό ακριβώς που θέλουμε να αποφύγουμε).

Απόφθεγμα 4ον

Σημασία δεν έχει πόσο χρονών είσαι αλλά πόσο νιώθεις.

(Σαφές, κρυστάλλινο και δροσιστικό σαν νεράκι της πηγής. Ανακουφίζει πρόσκαιρα όλα τα πουρά)

Και...το ανώτατο όλων...το γνωστό... του μεγάλου.. 

του υπέρτατου γκουρού του είδους της κολακειοθεραπείας, Κοέλο:

Απόφθεγμα 5ον

Όταν επιθυμήσεις κάτι πάρα πολύ, όλο το Σύμπαν συνωμοτεί για να εκπληρωθεί η επιθυμία σου.

( δυστυχώς με εμένα δεν έπιασε: η Μόνικα Μπελούτσι δεν ενέδωσε στο Σύμπαν...)

και οι βρισιές θέλουν μέτρο

 Και οι βρισιές θέλουν μέτρο... η κατάχρηση τις αποδυναμώνει : 

πχ αν τους λες όλους μαλάκες, τελικά, ουδείς προσβάλλεται. 

Αν τους λες όλους φασίστες,ρατσιστές , ομοφοβικούς , στο τέλος θα σου πουν «χέσε μας ρε φίλε»

Προτείνω στους πολιτικά ορθούς να βρουν άλλα υβριστικά επίθετα, πιό κόσμια, για να δείχνουν και οι ίδιοι μυαλωμένοι, ήρεμοι και νηφάλιοι.

Κανείς δεν κάνει διάλογο με υστερικούς και παλαβούς.

Μιμηθείτε τους παπάδες ρε κορόιδα: 

δεν εγκαταλείπουν ποτέ το μειλίχιο ύφος .

Δυο χιλιάδες χρόνια πείρα στο μπλα μπλά, σε πέντε ηπείρους . 

Πρώτα τους βρίζεις, μετά τους φιλάς το χέρι και στο τέλος τους τα γράφεις όλα στην διαθήκη σου.

Ο Ρουμί

 Ο Ρουμί ήταν μυστικιστής μουσουλμάνος ποιητής που έγραψε υπέροχους στίχους για τον «Αγαπημένο» του που ήταν ο Θεός. 

Κάποιοι που τους βγάζουν όλους ομοφυλόφιλους - κατά την αλεπού με την κομμένη ουρά- είπαν πως ήταν και α Ρουμί αδερφή και πως «ο αγαπημένος» του είχε σάρκα και οστά .

Τέλος πάντων, βγάλε άκρη…πάντως έγραψε  τρομερή ποίηση.

«Όταν αρχίζεις να περπατάς την οδό, η οδός εμφανίζεται»

Το καταλαβαίνω ως εξής: πολλά πράγματα  είναι μισοκρυμμένα: δεν τα βλέπει καλά ούτε το μυαλό ούτε η καρδιά.

Γιά να σου αποκαλυφθούν καλά και να τα δεις στις σωστές τους διαστάσεις, χρειάζονται δυό πράγματα:

απόφαση και δράση .

…να αποφασίσεις να πάρεις το  - συνήθως ανηφορικό- μονοπάτι, να σκοντάψεις, να πέσεις, να σηκωθείς, να επιμείνεις, να στρίψεις τον λόφο και τότε , ίσως δείς πως ο δρόμος οδηγεί στη πεδιάδα με το ποταμάκι και τις πορτοκαλιές.