...ας σκεφτούμε λίγο τη σχέση μας με τον Θεό.
Εγώ την σκέφτομαι συνεχώς.
Είναι όπως όλες οι δυνατές σχέσεις: μιά περιπέτεια με συναρπαστικές φάσεις, ελπίδα και απογοήτευση, πίστη και αμφιβολία.
Ιδού ένα παλιότερο κείμενό μου.
Στα αλήθεια πιστεύω ότι ο Θεός μας δίνει μηνύματα.
Εξ άλλου, το έλεγαν και οι Αρχαίοι.... πως ο Θεός -ο Απόλλων- «ούτε φανερώνει ούτε αποκρύπτει αλλά υποδηλώνει μόνο με σημάδια».
Καλό Πάσχα!
...καμμιά φορά σκέφτομαι πως ο Θεός, Αυτός ο τρομερός και μεγαλειώδης Δημιουργός, είναι τόσο ντροπαλός!
Ποτε δεν βγήκε , μεγαλοπρεπώς , να δείξει στα ανθρώπινα μικρόβια την μικρότητά τους! ...μόνο εμμέσως , κάτι παει να πει ,και , πάντα τα μικρόβια τον παρεξηγούν!
Απορώ με την υπομονή του!
Αυτός λοιπόν ο τόσο ντροπαλός και ταπεινός Θεός, μπορεί να συμπαθεί το καθε γελοίο τσόλι που παριστάνει το σπουδαίο?
...αδύνατον!
Ολοι οι αλαζόνες τιμωρούνται απο τον Θεό.
Συνήθως, αργεί λιγάκι να τους ξεφτυλισει.
Επειδη είναι καλός, σου λεει,... «άσε, αργοτερα".
Να δώσω μια ευκαιρία στον ανόητο....
...Ισως βάλει μυαλό!
Ξέρει βέβαια ο Θεός - αφού σαν Θεός που είναι γνωρίζει καλά την μαλακία του καθενός- πως μυαλό ο μαλάκας, δεν θα βάλει.
Αλλα τον αφήνει.
Ειναι τόσο καλός, που δίνει ευκαιρία και στον μεγαλύτερο μαλάκα!
Οταν αρχιζει να γερνάει ο μαλάκας, αρχιζει να τον βαριέται και ο Θεός.
Είπαμε: είναι καλός αλλά είναι και σοφός.
Σου λέει τώρα ο Θεός: αυτός ο τενεκές μου τα πρηξε μια ζωή.
Τα έπρηξε και σε ενα σωρό καλά ανθρωπάκια, συνανθρώπους του.
Τι να τον κάνω?
...να του δώσω μια κατραπακιά.
Μπας και τον ξεκουνήσω . Εστω και την τελευταία στιγμή.
Μπας και γίνει ανθρωπος , έστω και στο παραπέντε.
Του τραβάει μια κατραπακιά.
Μια αρρώστια , μια πτώχευση, μιά εγκατάλειψη, μιά απόρριψη.
Και τον παρατηρεί: έχει μαλακόμετρο.
Είναι ιδιαίτερο , Θεικό Μαλακόμετρο.
Δεν καταγράφει την στιγμή, καταγράφει την πορεία.
Όπως τα διαγράμματα του πυρετού καταγράφουν τις αυξομειώσεις της Θερμοκρασίας, αυτό καταγράφει τις αυξομειώσεις της μαλακίας.
Και τις κορυφώσεις, φυσικά.
Με μιά διαφορά: ο μαλάκας άνθρωπος, ο προβληματικός και ευτελής, ο Θεός απαιτεί να αποφασίσει μόνος του τη θεραπεία του... ο ίδιος ο άνθρωπος έχει την αποκλειστική ευθύνη.
Και μιά ακόμη: με μιά καλή αυτο-αντιβίωση /μετάνοια-αλλαγή πορείας και σκέψης, σβήνει όλα τα πυρετικά κύματα, αποκαθιστά τις βλάβες και διαγράφει όλες τις προηγούμενες μαλακίες του .
Μεγαλόθυμος είναι ο Θεός.
Ευτυχώς.
Αυτή είναι η δουλειά του: να σώζει μαλάκες.
Αρκεί και αυτοί να θέλουν να σωθούν.