παιδεία της πλάκας γιά την φτωχολογιά…δεν χρειάζεται κουλτούρα, της αρκεί να δουλεύει

 …ο Ινδικής καταγωγής υπουργός οικονομικών στην Βρετανία και υποψηφιος για πρωθυπουργός, Σουνακ, δήλωσε ότι «οι πανεπιστημιακοί τιτλοι σπουδών έχουν καταντήσει άχρηστοι».

Ο ιδιος βέβαια, έμαθε γράμματα στην Οξφόρδη και είχε ευκαιρίες μόρφωσης σαν φραγκάτος που ήταν και σε περιβάλλον φραγκάτων .

Παντρευτηκε και μια Ινδοεγγλέζα εκατομυριούχα.

Ωραίος!

Μιά χαρά τα λέει με την οξφορδιανή προφορά του.

Σιγά μην μιλήσει σαν τους βλαχοεγγλέζους που πίνουν μπύρες στα Μάλια!

Τί ωραίος κόσμος!

Αφού ο λαικισμός έκανε τα πανεπιστήμια μπουρδέλα , όπως  και η υποχρηματοδότηση, η ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης και ο καιροσκοπισμός των ακαδημαικών και των πολιτικών και, αφού τα επιτρέψαμε όλα αυτά να συμβούν, φταίνε μετά τα παιδιά του λαουτζίκου που έμειναν μισοαγράμματα.

Τα ίδια και εδώ, στα Μπάλκανς… και ακόμη χειρότερα: 

τελειώνουν το λύκειο αγνοώντας την προπαίδεια και μετά το πολυτεχνείο μπερδεύοντας τις 180 με τις 360 μοίρες… σαν τον αθεόφοβο που μας κυβέρνησε κιόλας.

Αν δεν μπορέσουν να μπουν στην Ελλαδίτσα, πάνε στα λοιπά Μπάλκανς όπου,  ως γνωστόν,  γινόσουν  ξεφτέρι με χίλια δολλάρια το μάθημα.

ας κάνω σωστά την δουλειά μου και βλέπουμε

 Αρνούμαι να συμμετάσχω, ακόμη και διαβάζοντας, σε όλη αυτή την αισχρή αντιπαράθεση φιλοκυβερνητικών - αντικυβερνητικών πότε γιά το ένα και πότε γιά το άλλο ψευτοπρόβλημα η θέμα αποπροσανατολισμού.

Τόση κακία, τόσος φθόνος, τόση μεροληψία, τόση συκοφαντία, τόση στενοκεφαλιά…

…τόσα δηλητηριώδη αισθήματα, προς όλες τις κατευθύνσεις.

Αθλιότητα.

Νιώθω ότι εξαθλιώνομαι και μόνο διαβάζοντας.

Προσπαθώ να διατηρώ το κεφάλι μου καθαρό από σκουπίδια. 

Είναι ένας μηχανισμός αυτοπροστασίας: 

δεν θέλω το σπιτάκι  μου γεμάτο μικρόβια και ψοφίμια. 

….έχω πάρει απόφαση να μην ελπίζω πολλά πράγματα , γενικά:  

ούτε από την κυβέρνηση, ούτε από τα κόμματα, ούτε από  σωτήρες, ούτε καν από τους φίλους .

Δεν ελπίζω πολλά από τους ανθρώπους, γενικά.

Αν δεν ελπίζεις, δεν απογοητεύεσαι.

Είναι όπως με τον έρωτα :  έχοντας χαμηλά τον πήχη,  δεν περιμένεις ότι θα έρθει η Μόνικα Μπελούτσι να σου αλλάξει τη  ζωή,

Πάρε απόφαση πως δεν υπάρχει ένας ερωτικός ταξιτζής να σε πάει να ζήσεις μέσα στο ροζ σύννεφο.

…εντάξει…συχνά οι άνθρωποι νιώθουμε κακομοίρηδες και δυστυχισμένοι, αλλά η μίζερη αίσθηση της ζωής,   είναι κυρίως δική μας κατασκευή. 

Νοητική κατασκευή.

Παύει να είναι μίζερη,  όταν εσύ ο ίδιος αλλάξεις μυαλό, αξίες και προτεραιότητες.

Αλλά, δυστυχώς, είναι  μια δουλειά που κάνει ο καθένας μόνος του.

 Κανείς  γκόμενος με  αλογοουρά και  καμπριολέ  δεν θα σου αλλάξει την ζωή.

…ούτε ο Μητσοτάκης , ούτε ο Τσίπρας ούτε  η «αντικαπιταλιστική πάλη».

Κακόγουστο θέατρο και δεν θα πάρω εισιτήριο.

Θα πάω να χαζεύω την αυγή και το ηλιοβασίλεμα.

Μου αρκούν.

Στο μεταξύ θα προσπαθώ να κάνω σωστά και αξιοπρεπώς  την δουλειά μου.

Αν τύχει, θα περάσω και καμμιά γριά στο απέναντι πεζοδρόμιο.

η κακομοιριά των οπαδών

 Το ποδόσφαιρο ως θέαμα και οπαδισμός δεν είναι παιχνίδι αλλά ψυχολογική εκτόνωση του καταπιεσμένου νέου και μεσήλικα άνδρα… 

…του κακομοίρη που θέλει να τρέξει, να παίξει, να διακριθεί , να τον θαυμάσουν…και δεν μπορεί.

Δεν τον αφήνει η κακομοιριά του, το σώμα του, η αδυναμία του, τα κυκλώματα, η σκατοδουλειά  του, τα ωράριά του, οι υποχρεώσεις του. 

Πρέπει να μισθώσει κάποιο ίνδαλμα, να τρέξει και να ντριπλάρει,  αντ’ αυτού.

Οι σκλάβοι έχουν περιορισμένες δυνατότητες πραγματικής ψυχαγωγίας και αρκούνται στα υποκατάστατα. 

Θεάματα, αλκοόλ, ουσίες, τσόντες, μηχανές, σαβουροσχέσεις.

Και επιθετικότητα. 

Κατασκευασμένοι εχθροί από την άλλοι «ομάδα»- συμμορία.

Οι νονοί πληρώνουν ψίχουλα και προνόμια και καμαρώνουν επιρροή και ιδιωτικό στρατό . 

Τώρα αν πεθάνει και κάποιος πάνω στον τσαμπουκά, εεεε τι να κάνουμε?

….παράπλευρη απώλεια. 

Τα δημοσιογραφάκια και τα βουλευτάκια θα κλάψουν αντί ημών στα τηλεπαράθυρα.