…κάποτε σκεφτόμουν οτι όλη αυτή η γεροντοκρατία στον δημόσιο τομέα μπορεί να είναι ενθαρρυντική :
όλοι οι πονηροί, αδίστακτοι και τυχοδιώκτες γέροι μπορεί να πάρουμε θέσεις στα γεράματα.
Μετά σκέφτηκα το μάταιον και φαιδρόν του πράγματος και άλλαξα γνώμη:
προτιμώ να πίνω φραπέδες στην πλατεία Νέας Σμύρνης.
Η Εύη Χριστοφιλοπούλου είναι 68 χρονών και ονειρεύεται δεύτερη πολιτική καριέρα στην Νέα Δημοκρατία.
Με «προοδευτικό πρόσημο» φυσικά… και «απαρασάλευτη προσήλωση στίς αρχές και τους στόχους των απαραίτητων εκσυγχρονιστικών αλλαγών» κλπ.
Η Αντζελα Γκερέκου επισης είναι κάπου εκεί, ηλικιακά, και είναι αφεντικό στον ΕΟΤ.
Να την θαυμάζουν οι ξένοι όπως τις Καρυάτιδες.
…είναι διαχρονική.
🙂
Οι φιλόδοξες γριές μου την δίνουν χειρότερα από τις φιλόδοξες νέες.
Θεωρώ ότι πρέπει να φυλάνε τα εγγόνια τους για να πάνε τα παιδιά τους στον κινηματογράφο.
…και στο μεταξύ να φτιάξουν και κανα παστίτσιο… να υπάρχει για μεσοβδόμαδα.
Είμαι σεξιστικό γουρούνι?
Παρακαλώ!…όχι χαρακτηρισμούς.
Είναι απλοικοί.
Απλά θέλω να δώσουμε χώρο στους νέους.
Τους γέρους τους δικαιολογώ μόνο αν είναι ανοικοί ή μοιάζουν στην Αντζελα Γκερέκου.
Στην Αντζελα Γκερέκου, στην Ορνέλλα Μούτι και στην Μόνικα Μπελούτσι συγχωρώ κάθε ανοησία, φιλοδοξία και εκτροπή:
σημάδεψαν την εφηβεία μου.
Στην Ευη Χριστοφιλοπούλου δεν συγχωρώ τίποτε.
Ολες οι φιλόδοξες γιαγιάδες να φιλοσοφήσουν.
…δηλαδή να κάτσουν στα αυγά τους , ήρεμα.