όλα περαστικά

Καμιά φορά σκέφτομαι τι έχει περάσει αυτός ο λαός… 

Και δεν θα πάρω την αρχαία εποχή ή το μεσαίωνα η την τουρκοκρατία, γιατί  θα πάει πολύ μακριά το πράγμα. 

Απλά σκέφτομαι  τα τελευταία 100 χρόνια που ήταν προσιτά σαν εμπειρία στους πατεράδες μας τους παππούδες και τους προπαππούδες μας… 

Δηλαδή σε ανθρώπους οι οποίοι μας μετέδωσαν την ζωντανή εμπειρία τους με την προφορική παράδοση. 

Και σκέφτομαι συχνά τους Πόντιους - ορίτζιναλ και Ρωσσοπόντιους-  στη γειτονιά μου στην Καλλιθέα… πόσο έντονη είναι η ανάμνηση της Μικρασιατικής καταστροφής και του ξεριζωμού τους από τα πατρογονικά χωριά τους. 

Στα  οποία χωριά έζησαν επί αιώνες,  για να μην μπω χιλιετίες… 

Και αναγκάστηκαν και ήρθαν στην «μητέρα Ελλάδα»… βασικά σε ένα σχεδόν άγνωστο τόπο που απλά μιλούσε  την ίδια γλώσσα και είχε την ίδια θρησκεία.

Είχαν προηγηθεί 10 χρόνια πολέμου : 1912-13 οι βαλκανικοί πόλεμοι, 1914-18 ο  πρώτος παγκόσμιος,  1919 με 1922 ο πόλεμος στην Μικρασία.

….μετά 1940-1949 η τρομερή δεκαετία Κατοχής και εμφυλίου, μετά πολιτικές αναταραχές, πόλεμος στην Κορέα, Χούντα, Κύπρος, Καραμανλοπασόκ, Πράσινα και Μπλε καφενεία, Ιμια, Σοσιαλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο, τριτος δρόμος για τον Σοσιαλισμό, εκσυγχρονιστικός σοσιαλισμός, ευμάρεια, χρηματιστήριο, πόρσε καγιέν, Πέτρος Κωστόπουλος, πως να  κόψετε σωστά και να απολαύσετε ένα κουβανέζικο πούρο, αναρχομπαχαλία, κοινωνικό μίσος, οικονομική κατάρρευση, αναλήψεις μέχρι 50 ευρώ, κλπ κλπ.

Οι κοκκινομούρηδες απόγονοι των Βίκιγκς, των Κελτών , των Οστρογότθων και των Βησιγότθων, μας κατηγορούν  ότι είμαστε καιροσκόποι,  απατεώνες χωρίς  σταθερές  αρχές και  απόψεις, ευκαιριακοί χειροκροτητές ανάλογα με τα μικροσυμφέροντα μας και το που  φυσάει ο άνεμος.

Παλιότερα συμμεριζόμουν αυτή την άποψη σε μεγάλο βαθμό. 

Τώρα μάλλον πιστεύω ότι μοιάζούμε με τα κλαράκια του σταριού που  λυγίζουν χωρίς να σπάνε  όταν φυσάει ο δυνατός άνεμος: 

φαίνεται πως τα στάχυα θεωρούν ότι δεν έχει νόημα να αντιστέκονται γιατί ξέρουν ότι όλα είναι περαστικά και ο θυελλώδης άνεμος επίσης  είναι περαστικός και βραχύβιος.

Σε αντίθεση με την γερή και περήφανη βελανιδιά  που αντιστέκεται στον άνεμο με αποτέλεσμα, σε κάποια φάση, να ξεριζωθεί.

Έχουμε μία Σοφία: 

…έχουμε περάσει τόσες μπόρες που ξέρουμε ότι είναι μέσα στο παιχνίδι να βρεχόμαστε ως το κόκκαλο, μιά στο τόσο.

«Υπομονή χρειάζεται και όλα θα περάσουν». 

Και ο πολύς σοσιαλισμός, και ο πολύς καπιταλισμός, και ο πολύς κομμουνισμός και ο βαρύς αναρχισμός,  και πολύς χριστιανισμός.

Και το Πασόκ , και το Κινάλ, και ο δεξιός φιλελευθερισμός, και ο δεξιός εθνοκεντρισμός , και οι Τσιπρογιωργάκηδες , και ο Αδωνις  Γεωργιάδης και η Μόνικα Μπελούτσι.

Όλα τα δεινά, είναι περαστικά.

…εκτός από την Μόνικα Μπελούτσι.

όταν ο γάιδαρος πετάει και είναι η μόνη αλήθεια που σου επιτρέπεται να πιστέψεις

 Όταν ήμουνα στο κατηχητικό,  μας έλεγαν ότι το κυριότερο χαρακτηριστικό του διαβόλου δεν ήταν ούτε η κλοπή ,ούτε ο φόνος  ούτε η βία: 

ήταν το ψέμα.

Το ψέμα είναι κάτι τρομερό:  

είναι το πιο σατανικό και δαιμονιώδες χαρακτηριστικό του «Κακού».

Είναι η πηγή της πλάνης, της διαφθοράς, της εκτροπής από την οδό της ανθρωπιάς  και της αρετής. 

Με το ψέμα ο διάβολος παρέσυρε τον Αδάμ και την Εύα στο προπατορικό αμάρτημα, την Πτώση, τον Αυτο-Καταστροφικό Εγωισμό. 

Με την εξαπάτηση τους κατέστρεψε.

Δεν τους έβαλε το πιστόλι στον κρόταφο,  δεν άσκησε βία πάνω τους.

Όσο πιο πολύ το ψέμα , τόσο πιο παρακμιακή

 είναι η κοινωνία που το παράγει.

Τα εντελώς σάπια  καθεστώτα, τα λεγόμενα failed states, είναι αυτά στα οποία κυριαρχεί η υποκρισία: 

σ’ αυτά δε λέει κανείς την αλήθεια.

…όλοι χειροκροτούν  τους διάφορους γυμνούς βασιλιάδες που κυκλοφορούν ξετσίπωτοι δεξιά και αριστερά.

Κάνουν πως δεν τους βλέπουν γυμνούς. 

Το ίδιο συμβαίνει και στην Ελλάδα, σήμερα: 

στην πολιτική, στα ΜΜΕ , στα πανεπιστήμια, στην εκκλησία, στις δημόσιες υπηρεσίες, στις ιδιωτικές επιχειρήσεις, στις οικογένειες, στις ερωτικές σχέσεις. 

Ψέματα, ψέματα… και ψέματα 

….ψέματα και υποκρισία,  σε βαθμό μέγιστης ξεδιαντροπιάς και ηλιθιότητας.

Η σατανική μηχανή του ψέμματος γίνεται πλέον βασικός μηχανισμός πολιτικής διακυβέρνησης και ελέγχου των μυαλών.

Η περιγραφόμενη στην Αποκάλυψη κυριαρχία του Αντιχρίστου, μάλλον είναι αυτή ακριβώς η κατάσταση: 

όταν το ψέμμα θα εκλαμβάνεται ως η μόνη Αληθεια και κάθε αμφισβήτησή του θα  σημαίνει εξόντωση του αμφισβητία.

Πχ θα σου λένε οι ελίτ…πολιτικές, πανεπιστημιακές, μηντιακές:  πετάει ο γάιδαρος?

…. και θα λές :

Βεβαίως, πετάει!

…και, γιατί πετάει?

Για να επιβιώσεις,  τότε,  θα πρέπει να πεις: 

Μα… γιατί, δεν είναι γάιδαρος!

…αυτοπροσδιορίζεται ως πεταλούδα!