...όλα αυτά τα κρατικίστικα και πελατειακά κόμματα που κυβέρνησαν την Ελλάδα από το 74 και μετά, δεν πιστεύουν στην αξιοκρατία.
Ποτέ δεν εμπιστεύονται άξιους και έμπειρους ανθρώπους γιατί τους μισούν.
Κανένα που έχει αξία δεν χωνεύουν και δεν εμπιστεύονται.
Μόνο τους έμπιστους άχρηστους διαλέγουν ...αφού ξέρουν πως και αυτοί ίδιοι είναι τενεκέδες.
Ούτε φυσικά στην πατρίδα πιστεύουν, ούτε σε κάποιου είδους ευγενή δημιουργία.
Το μόνο στο οποίο πιστεύουν είναι η άσκηση και νομή της εξουσίας... και τα ωραιότατα μπιχλιμπίδια και γλειφιτζούρια της.
Έχουν νοοτροπία συμμορίας:
εμείς θα πάμε να καταλάβουμε αυτή την εύφορη κοιλάδα και θα αποκλείσουμε τους «άλλους».
Γι’ αυτό θα βάλουμε τους δικούς μας...αυτούς που εμπιστευόμαστε.
....τώρα, εάν αυτοί είναι τενεκέδες ξεγάνωτοι, άχρηστοι, καραγκιόζηδες και ανίκανοι... εντάξει μωρέ...δε μας πολυνοιάζει... τη δουλειά μας να κάνουμε.
Σάμπως οι προηγούμενοι ήταν καλύτεροι?
....και αυτοί τα ίδια δεν έκαναν?
Αυτή η νοοτροπία, σε κάποιες περιπτώσεις, δουλεύει...
....ιδίως όταν χώνουνε τους άχρηστους κολλητούς επικεφαλής τομέων που τσουλάνε και λειτουργούν από μόνοι τους.
Σε τομείς όμως που έχουν πολλαπλά προβλήματα, δυσκολίες, δυσλειτουργία και υποχρηματοδότηση, είναι ανίκανοι να προσφέρουν οτιδήποτε.
Έτσι άχρηστοι και άσχετοι που είναι, όχι μόνο προβλήματα δεν λύνουν αλλά δημιουργούν επιπλέον.
Όταν βέβαια οι κολλητοί τα κάνουν σκατά, τότε βγαίνει ο υπουργός και παίρνει το κεφάλι του άχρηστου για να δείξει ότι έχει πυγμή και ότι δεν φείδεται κανενός.
Βέβαια αυτός τον τοποθέτησε... αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.
Στη θέση του θα βάλει μετά έναν άλλο άχρηστο, ο οποίος θα κάνει κι αυτός τα ίδια: ίδιες γελοιότητες, ίδιες μαλακίες , ίδια ανικανότητα.
Και δόστου να ροκανίζουμε το χρόνο....και να καλοπερνάμε...
....μέχρι ο υπουργός να πάει σε άλλο υπουργείο, ή μέχρι η κυβέρνηση να πέσει για να γίνουν εκλογές.
Και η ζωή συνεχίζεται.
Υπάρχει ανεξάντλητο στοκ, «στόκων».
Σε όλα τα κόμματα.