Αγαπητέ άγιο Βασίλη,
…σε έχω πάρει χαμπάρι.
…σε έχω καταλάβει πόσο έχεις κουραστεί κι εσύ με την ανθρώπινη βλακεία.
…με τις υπερβολικές απαιτήσεις του κάθε πικραμένου.
Εκατομμύρια και δισεκατομμύρια άνθρωποι κάνουνε ευχές κάθε 31 Δεκεμβρίου για υγεία, ευτυχία, ειρήνη, ευημερία, , κονόμα, γκόμενες, γαμπρούς και άνοδο του χρηματιστηρίου.
Σαν να σε βλέπω να αναστενάζεις…
… και να μονολογείς:
«Τόσο βαρετά και κουραστικά όλα αυτά!
Μα επιτέλους, βαρέθηκα… να τους ακούω να λένε συνέχεια τα ίδια και τα ίδια!
Αφού ξέρουν ότι το μέλλον τους θα παραμείνει κακομοιριασμένο και αβέβαιο, τι στο διάλο λένε συνέχεια τα ίδια και με πρήζουν κι εμένα και μου δημιουργούν ενοχές!
Λες και από μένα, εξαρτώνται όλα αυτά, στο σύμπαν !
Δεν αποφασίζω εγώ, ρε παιδιά!
Εγώ, ένας απλός ντελιβεράς είμαι!
Ποιος αποφασίζει;
Μα ο Θεός, φυσικά!
Το μεγάλο αφεντικό!
Όλα τα γρανάζια, οι μηχανισμοί και τα ρολόγια του κόσμου, είναι κάτω από την εποπτεία του Θεού!
Αν δε θέλει ο Θεός, τι να σου κάνει και ο αγιο - Βασίλης!
Αλλά δεν πιστεύετε στο Θεό!
Αυτή είναι η πλάκα!
…δεν πιστεύετε στο Θεό και πιστεύετε στον άγιο- Βασίλη!
Ένα καλό θείο με χοντρή φωνή και παρδαλό κουστούμι που φέρνει δώρα.!
Ρε δεν είμαστε καλά!
Ρε σεις… δεν φέρνω εγώ τα δώρα!
…ο Θεός φέρνει τα δώρα!
Και ξέρετε ποια είναι η πλάκα;
Ο Θεός δίνει τα δώρα κι εσείς δεν τα παίρνετε γιατί νομίζετε ότι δεν είναι τα κατάλληλα δώρα!
Βρέχει Δώρα ο Θεός και εσείς πάτε κάτω από το υπόστεγο και περιμένετε κινέζικα τρενάκια!
Κουράστηκα, βαρέθηκα, θέλω να πάρω σύνταξη!
Οι άνθρωποι κατάντησαν εντελώς μαλάκες και σωτηρία δε βλέπω ούτε αυτό το χρόνο ούτε τους επόμενους.
Μάλιστα, όταν ρίχνω μια ματιά και σ’ αυτους ψηφίσατε, να σας λύσουν τα προβλήματα, βάζω κάτι γέλια ξεγυρισμένα.
Ένα από τα λίγα πράγματα που με διασκεδάζουν είναι οι προεκλογικές υποσχέσεις.
Κι εσείς που τις πιστεύετε.
Άντε καλή χρονιά, να χούμε βρε!
Αγάπη, έρωτας, σεβασμός!
( Λέμε και καμιά μαλακία γιά την δημοφιλία μας)»
Αυτά λες.
Σε πήρα χαμπάρι άγιο Βασίλη… αλλά σε καταλαβαίνω.
Και σε δικαιολογώ. Και εγώ τα ίδια πιστεύω με σένα.
Κάθε πρωί που πίνω τον καφέ μου και τρώω σπανακόπιτα, κοιτάζω τον ουρανό και ευχαριστώ το θεό που δουλεύει συνεχώς για να κρατάει σε λειτουργία τους φυσικούς νόμους.
Αυτούς τους νόμους που φτιάχνουν την Γή, τον Ήλιο, το χώμα, τους ανθρώπους, τους καφέδες και τις σπανακόπιτες.
