18 Ιουλ 2022

 ΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΕΥΘΥΝΗ?


…ο γιατρός, ο άρρωστος, ο υπουργός ή η νοσηλεύτρια;

Ο θάνατος του 49χρονου με τον «πόνο στην πλάτη» εξω από τα ΤΕΠ του νοσοκομείου Άγιος Ανδρέας Πατρών που δεν εφημέρευε, κινητοποίησε οργισμένες αντιδράσεις για τις «ευθύνες». 

Καταρχήν φαγώθηκε ο διοικητής του νοσοκομείου που είναι ένα εύκολο εξιλαστήριο θύμα όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά.

Ο υπουργός πρέπει να δώσει παράσταση και να δείξει άτεγκτος και αποφασιστικός στην απόδοση ευθυνών. 

Οι Γιατροί είναι οι συνήθεις ύποπτοι αμελείας αλλά στην προκειμένη περίπτωση δεν κλήθηκε κανείς στα ΤΕΠ ούτε είχε υποχρέωση να υπάρχει εκεί- οπότε,  μάλλον την γλιτώνουν οι γιατροί και αποδίδονται ευθύνες στην νοσηλεύτρια που ήταν στα ΤΕΠ και δεν κάλεσε κάποιον γιατρό και το ασθενοφόρο. 

Βέβαια το πρόβλημα παραμένει διότι η νοσηλεύτρια δεν είναι αρμόδια να κάνει διάγνωση και αξιολόγηση ασθενών και να καλεί το ΕΚΑΒ : 

κινδυνεύει να χαρακτηριστεί ότι υπερέβη τις αρμοδιότητές της ή ότι άργησε να καλέσει ΕΚΑΒ  ή ότι το κάλεσε χωρίς λόγο κλπ

Πάντως τώρα γίνεται ΕΔΕ για νοσηλεύτριες, ιατρούς και διοικητικούς.

Ο κύριος υπουργός θα είναι άτεγκτος.

Ενα μεγάλο μέρος της κακοδαιμονίας της δημόσιας υγείας είναι το θέμα της ευθύνης.

Ποιός έχει την ευθύνη.

Δεν είναι απλό.

….αλλά και ανάμεσα στο γιατρό και στον άρρωστο, συχνά,  παίζεται ένα παιχνίδι απόδοσης ευθυνών για την πορεία της αρρώστιας: 

αν ο ασθενής  πάει καλά, ο  μεν γιατρός αποδίδει την βελτίωση όλη στον εαυτό του και στην επιτυχημένη αγωγή που έδωσε, ενώ ο ασθενής,  συνήθως,  την αποδίδει σε αυτόματη ύφεση της ασθένειας ή στον Θεό .

Το πρόβλημα γίνεται πιο ενδιαφέρον όταν ασθενής δεν πάει καλά: 

αν υπάρξει επιδείνωση της ασθένειας, ο μεν  γιατρός συνήθως  αποδίδει την επιδείνωση σε εξωτερικούς ή τυχαίους παράγοντες - και όχι σε δική του λάθος διάγνωση ή θεραπεία - ο δε ασθενής  έχει μια τάση να τα φορτώνει όλα στο γιατρό. 

Εκεί πάλι μπορεί να αρχίσει  ένα περαιτέρω παιχνιδάκι απόδοσης ευθυνών: 

ο γιατρός να προσπαθήσει  να  ενοχοποιήσει τον άρρωστο λέγοντας πχ ότι ο ίδιος αυτός ευθύνεται για την κακή πορεία του. 

«Αφού καπνίζεις  σαν φουγάρο  και τρως αλμυρά και δεν ρυθμίζεις την πίεση σου,  τι να σου κάνω και εγώ»,  λέει ο γιατρός.

«Δε φταίει το τσιγάρο και το αλάτι… και παλιά κάπνιζα και εβαζα αλατάκι και η πίεση μου ήτανε ρυθμισμένη με την άλλη αγωγή που μου είχε δώσει ο γιατρός ο Μπαχλιτζανάκης», λέει ο άρρωστος,  υπονοώντας ότι ο γιατρός Μπαχλιτζανάκης ήταν καλύτερος και αποτελεσματικότερος .

Τα γνωστά παιχνιδάκια της ατομικής ευθύνης: 

αν καταφέρεις να ενοχοποιήσεις και να πείσεις τον κάθε πικραμένο  ότι αυτός φταίει για τα χάλια του, γλιτώνεις την ευθύνη για τις δικές σου  παραλείψεις και ευθύνες.

Είναι μιά θαυμάσια μέθοδος να ξεφύγεις  όταν  τα έχεις κάνει σκατά ως πολιτικός, ως δάσκαλος ή ως γονιός.

Αυτό το θέμα της ατομικής ευθύνης , τώρα με τον κορονοϊό,  παίζει πολύ: 

«αφού δε φοράς μάσκα, πως να μην κολλήσεις κορονοϊό ?»ρωτάει ο κύριος υπουργός.

«Ναι αλλά κι εσύ δεν έκανες μονάδες θεραπείας να μπορέσω να βρω κρεβάτι να θεραπευτώ όταν αρρωστήσω», ανταπαντάει ο «λαός».

Έτσι βέβαια,  δουλειά δε γίνεται, διότι απλώς υπάρχουν χρόνιες αλληλοκατηγορίες όσον αφορά την απόδοση των ευθυνών. 

Όταν δεν καταφέρουν ούτε οι μεν ούτε οι δε να υπερισχύσουν, …συμβιβάζονται:

τα ρίχνουν  στους γιατρούς.

Είναι απλό -σχεδόν αυταπόδεικτο- ότι «φταίνε οι γιατροί» :

είναι γνωστό ότι οι γιατροί είναι αλαζόνες, σπασίκλες, υπερβολικοι, φακελάκηδες και  πουλημένοι σε εμπορικά συμφέροντα. 

Είναι ό,τι απλούστερο να τους κατηγορήσεις και δύσκολα μπορούν να μιλήσουν: 

ο γιατρός πρέπει να είναι σοβαρός,  λιγομίλητος και σεμνός.

 Και βασικά πρέπει να σκύβει το κεφάλι ντροπιασμένος και απολογούμενος για κάθε ατυχία ή αθλιότητα έκανε  κάποιος συνάδελφος του κάπου,  κάποτε.

«Ναί..!!!  …30.000  ευρώ μου έφαγαν οι γιατροί στο τάδε  -λέει όνομα γνωστού ιδιωτικού θεραπευτηρίου - για τη γυναίκα μου που είχε καρκίνο!» φώναζε κάποιος στα ΤΕΠ,  επειδή δεν «εξυπηρετήθηκε» αμέσως.

Και ο αγροτικός γιατρός και εγώ , σκύψαμε ντροπιασμένοι το κεφάλι για τα τριάντα χιλιάδες ευρώ που στοιχισε η θεραπεία της συζύγου του στο ιδιωτικό νοσοκομείο.

Ενοχοποίηση και ατομική ευθύνη.

Η χαρά του κυρίου υπουργού, ε?...

Τα κόκκινα αυγά

  Η συζήτηση που κάνουν οι κυρίες δίπλα μου είναι για τα κόκκινα αυγά που έβαψαν και αυτά που αγόρασαν και δεν είναι κόκκινα. Κουβέντες χορτ...