...δώρο μας έκανε ο παλαβο-Ερντυ: με την μαλακία του, αποκαλύφθηκε ότι υποκινεί σχέδιο μαζικής εισβολής λαθρομεταναστών στην Ευρώπη.
Καθόλου κομψό, ελάχιστα ανεκτό.
Είναι τόσο ηλίθια πρωτόγονος, που νομίζει ότι, κάθε χυδαίος και χονδροκομμένος εκβιασμός, φέρνει αποτέλεσμα.
....αλλά , ρε βλαχάκο, ακόμη και οι νταβατζήδες δεν φέρονται πάντα χυδαία στις πουτάνες:
συνήθως τηρούν ένα κράμα εκβιασμού, καλοπιάσματος και κολακείας.
Όσο πουτανες και αν είναι οι Ευρωπαίοι, όσο ξεφτίλες και πουλημένα τομάρια, έχουν μέσα στους αιώνες αποκτήσει ένα ψευδοεπίχρισμα πολιτισμού.
...σου λένε...οκ, κύριε...θα μας πιάσεις τον κώλο... αλλά μόνο αν το κάνεις με στυλ.
Οι χυδαιότητες δεν επιτρέπονται.
Εμείς βέβαια -οι ταγοί μας τουλάχιστον- δεν είμαστε πόρνες πολυτελείας: δεν έχουμε το στυλ.
Μάλλον πονηρές υπηρετριούλες, είμαστε.
Αλλά φτάνει κάποια στιγμή που αγανακτούμε και μείς.
Και λέμε... «αει σιχτιρ!!!»
Και το 1821, υπηρετριούλες είμασταν.
Αλλά είπαμε το «αει σιχτιρ».
Πολύ απελευθερωτικό το αει σιχτίρ.