Θα ‘θελα να ‘χω δυό η τρεις ζωές, μόνο και μόνο για να προλάβω να διαβάσω όλα αυτά που θέλω.
Είναι σκληρό να πεθάνεις μέσα στην άγνοια.
Η άγνοια δεν είναι τίποτε άλλο από ένας πρώιμος θάνατος:
τι αξία έχει να ζείς όταν δεν έχεις πάρει χαμπάρι τι είναι η ζωή;
…είναι σαν να μην έζησες.
Ένα μεγάλο πρόβλημα όμως, με την γνώση, είναι ότι ανατρέπεται εύκολα:
εκεί που νομίζεις ότι ξέρεις κάτι, ανακαλύπτεις ότι δεν το ξέρεις καλά η δεν το ξέρεις καθόλου.
… άρα η ζωή σου ήταν βασισμένη σε υποθέσεις και σε πληροφορίες χωρίς θεμέλια.
Για παράδειγμα η ατομική και συλλογική μας ιστορία, είναι πράγμα σημαντικό για την αυτοσυνειδησία μας, για το ποιοι είμαστε…
… Και , αν δεν ξέρουμε ποιοι είμαστε, τι στο καλό καταλάβαμε από τη ζωή που μας έτυχε?
Φτερά στον άνεμο.
Ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή πάντα ήταν για μένα ένα μυθικό πρόσωπο παρ´ ότι έχω διαβάσει στοιχεία της βιογραφίας του και έχω έρθει σε επαφή με απογόνους του, ως γιατρός.
Πήρα πρόσφατα ένα βιβλίο που ασχολείται που περιέχει 50 επιστολές του κυρίως προς συναδέλφους του καθηγητές στο Γκέτινγκεν. Εκτός από τα μαθηματικά θέματα που περιγράφει- και τα οποία φυσικά δεν μπορώ να προσεγγίσω- βρίσκω ενδιαφέροντα ένα σωρό άλλα θέματα.
Για παράδειγμα είχε διοριστεί το 1919 από τον Βενιζέλο υπεύθυνος οργάνωσης νέου πανεπιστήμιου στην Σμύρνη.
Αναφέρεται με μεγάλη εκτίμηση στον νεοδιορισμένο διοικητή (Αρμοστή) της περιοχής Σμύρνης ,Στεργιάδη και στην κατάσταση που επικρατούσε εκεί.
….ενώ εγώ, μέχρι τώρα, ήξερα ότι ο Στεργιάδης ήταν ένα κάθαρμα… ένας άνθρωπος βάναυσος, αυταρχικός, υπεροπτικός που φερόταν προσβλητικά στους τοπικούς παράγοντες της Σμύρνης.
Και με τον Χρυσόστομο Σμύρνης -τον εθνομάρτυρα- τον οποίο επίσης έχω σε τεράστια εκτίμηση και που ήταν σίγουρα πατριώτης, τίμιος άνθρωπος και πολύ ικανός, είχε έρθει σε μεγάλη ρήξη.
Και τώρα ξεφυτρώνει ο Καραθεοδωρή και του πλέκει το εγκώμιο του αθλίου Στεργιάδη:
ότι ήταν εξαιρετικός, πολύ ικανός, είχε επιβάλει το νόμο και την τάξη και διάφορα τέτοια.
Είναι δυνατόν να μη λάβεις υπόψη σου την γνώμη ένας Καραθεοδωρή;
Τι ήταν τελικά ο Στεργιάδης;
Αυταρχικό κάθαρμα και πράκτορας των ξένων ή ένας αφοσιωμένος στο έργο του, ανώτερος διοικητικός;
Δεν ξέρω.
Μπερδεύτηκα.
…αλλά, θα λάβω υπ´ όψη μου, το εξής γεγονός:
Ο αγαπημένος μου Χρυσόστομος Σμύρνης, όταν πλησίασαν οι τούρκοι, αρνήθηκε να μπει σε καράβι και είπε ότι «θα κάτσω στο ποίμνιό μου… δεν το εγκαταλείπω»
… και οι Τούρκοι, τον έκαναν κομμάτια.
Αντίθετα, τον Στεργιάδη, τον πήρε γαλλικό πολεμικό πλοίο και τον πήγε στην Γαλλία όπου εγκαταστάθηκε μόνιμα.
Στη Γαλλία τον πήγε, όχι στην Ελλάδα.
Κάτι σημαίνουν όλα αυτά…που χρειάζονται δεύτερο ψάξιμο.
Σάν να διόρισε ο Βενιζέλος, ένα τσιράκι των άγγλων και των Γάλλων, για Αρμοστή Σμύρνης.
Ένα φυτευτό…δικό τους, δηλαδή.
Αλλά ο Καραθεοδωρή, τον είχε σε εκτίμηση.
Αλλά εκτός μαθηματικών, ίσως ήτανε κασμάς και αυτός.
Και το ναζιστικό καθεστώς, λένε… ότι του φαινόταν καλό.
Είναι τρομερό να διαπιστώνεις ότι μπορεί κάποιος να είναι μεγάλος επιστήμονας και αφελής , ταυτόχρονα.
Χρειάζεται μελέτη…πολλή μελέτη, η ζωή.
.