Ένας κυβερνητικός υπάλληλος, ένας μάλλον ημιμαθής φιλόδοξος και ανόητος που θεωρούσε τον εαυτό του πανέξυπνο, επισκέπτεται με τη νεαρή και ευπαρουσίαστη σύζυγό του - μια ανεγκέφαλη και φιλάρεσκη μικροαστή - ένα τσίρκο όπου εκτίθεται ένας κροκόδειλος.
Κι ενώ η σύζυγος διασκεδάζει με τους πιθήκους, που εκτίθενται στην ίδια αίθουσα, ο σύζυγος αρχίζει να ενοχλεί τον κροκόδειλο.
Και ξαφνικά, μια τρομερή κραυγή συγκλόνισε την αίθουσα: ο τρομερός κροκόδειλος έκανε τον δημόσιο υπάλληλο μιά μπουκιά!
Τον κατάπιε ολόκληρο!
Το καταπληκτικό είναι ότι τον κατάπιε ακέραιο και αυτός, όχι μόνο δεν πέθανε, αλλά και …βολεύτηκε μέσα στον κροκόδειλο!
Ήταν ωραία , ζεστά και ξεκούραστα και δεν τον ενοχλούσε κανένας.
Έγινε μάλιστα και το επίκεντρο του δημόσιου ενδιαφέροντος καθώς άρχισε να τον επισκέπτεται χιλιάδες κόσμος πληρώνοντας εισιτήριο και αυτός έκανε το κομμάτι του βγάζοντας λόγους - μέσα απο το στόμα του κροκόδειλου ακουγόταν -με τις πρωτότυπες ιδέες του……έτσι άρχισε να γίνεται μεγάλη φίρμα και είδε την τύχη του να αλλάζει μέσα στην ατυχία του.
Προσπάθειες των φίλων του να αγοράσουν τον κροκόδειλο και να του σκίσουν την κοιλιά για να τον βγάλουν, απέτυχαν γιατι τους αποθάρρυνε ο ίδιος.
Η γυναίκα του άρχισε να γκομενίζει απο την μιά αλλά και να συζητάει να εγκατασταθεί και αυτή μέσα στον κροκόδειλο… για παρέα και συμπαράσταση αλλά και για να γίνει φίρμα και αυτή.
Είχε μεγάλη κοιλιά ο κροκόδειλος.
Η δημόσια υπηρεσία και το υπουργείο στο οποίο εργαζόταν ο υπάλληλος ενεπλάκησαν για το νομικό καθεστώς του φαγωμένου υπαλλήλου: έπρεπε να θεωρείται αγνοούμενος? ζωντανος? πιθανός νεκρός ?
….ή απλά υπάλληλος με απόσπαση από την θέση του στην κοιλιά του κροκόδειλου?
…πχ σαν μιά προσπάθεια προσέλκυσης ξένων επενδυτών καθώς ο κροκόδειλος και το τσίρκο ανήκαν σε Γερμανό επιχειρηματία?
Είναι απίστευτα αστεία σάτιρα…. ίσως το πιο αστείο και παρανοικό κείμενο του Ντοστογιέφσκι.
Και επίκαιρο…όπως είναι πάντα επίκαιρη η σάτιρα της ανοησίας, της γραφειοκρατίας και του καιροσκοπισμού.