…όταν όλοι - πολλοί- θαύμαζαν τον Τσίπρα, εμένα με εκνεύριζε:
ένας ημιαγράμματος ηθοποιός που δεν ήξερε τον ρόλο του και που όμως όλοι τον χειροκροτούσαν.
Τώρα που το κοινό τον βαρέθηκε , τώρα που τα ταμεία του θεάτρου βαράνε μύγες και στις παραστάσεις του πετάνε λεμονόκουπες ακόμα και οι ταξιθέτριες, εγώ τον συμπονώ.
…δηλαδή τον βλέπω σαν θύμα της αλαζονικής ασχετοσύνης του:
πίστεψε ελάχιστα στην γνώση και πάρα πολύ στον αυτοσχεδιασμό.
Όπως όλοι οι τεμπέληδες που δεν διαβάζουν τις οδηγίες χρήσεως και απλά πασπατεύουν το μηχάνημα, πατώντας τα κουμπιά κουτουρού.
Μόνο που το μηχάνημα - που ήταν ολόκληρο κράτος - ήταν ευαίσθητο και πολύπλοκο και, μέχρι να μάθει τα βασικά, του πέταξε όλα τα ελατήρια έξω.
Σκέφτομαι λοιπόν τον Αλεξάκο και προσπαθώ να μπω μέσα στο κεφάλι του να δω τι σκέφτεται και πως νιώθει.
Πρέπει να σας ομολογήσω το μυστικό μου…. ότι έχω κληρονομικό χάρισμα να καταλαβαίνω τις σκέψεις των άλλων.
….κάτι σαν τους γέροντες του Αγίου όρους.
Λέγεται διορατικό χάρισμα και στην ουσία είναι εικόνες που περνάνε απ’το μυαλό μου σαν κινηματογραφική ταινία.
Χθες λοιπόν που είχα αϋπνία, όταν κοιμήθηκα για λίγο, είδα μια τέτοια κινηματογραφική ταινία με πρωταγωνιστή τον Αλέξη που ήμουνα εγώ ο ίδιος.
Εγώ λοιπόν, ως Αλέξης, δεν ήμουνα δυστυχισμένος όπως πολλοί, φαντάζονται… αλλά ήμουνα λιγάκι ανακουφισμένος που γλίτωσα προς το παρόν…
Γλίτωσα από όλους αυτούς τους μαλακογκρινιάρηδες που στην επιτυχία σε χειροκροτάνε και στα δύσκολα σε βρίζουν.
Επίσης ένιωθα αρκετά σίγουρος ότι θα επιστρέψω δριμύτερος:
όλοι τους είναι τενεκέδες και ουδείς θα καταφέρει να πάρει παραπάνω ποσοστό από το 18 τοις 100 που πήρα εγώ…
Άρα μόλις φάνε κανα δυό εκλογικά χαστούκια, θα αρχίσουν να με παρακαλάνε να γυρίσω.
Εγώ βέβαια, δεν θα δεχτώ με τη μία… αλλά θα κάνω τον δύσκολο.
Το πρόβλημα μου είναι όμως τι θα κάνω μέχρι τότε…
Το να δουλέψω σε κανονική δουλειά δεν το θέλω με τίποτα αφού βασικά δεν ξέρω να κάνω τίποτα.
…οπότε αποκλείεται η δουλειά η κανονική.
Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να φτιάξω άλλο ένα ιδεολογικό - πολιτικό κέντρο , ένα Think Tank της αριστεράς.
Θα καλώ εκεί διάφορους αποτυχημένους πολιτικούς με αλογοουρές, όπως εκείνος ο ισπανός που τελικά κατέληξε απο προλετάριος με βίλα και πισίνα, και θα συζητάμε να αλλάξουμε τον κόσμο.
Ότι κάναμε και στα Εξάρχεια δηλαδή, αλλά στο πιο κυριλέ.
Θα καλούμε και διάφορες μισοπάλαβες Οικολόγες και φεμινίστριες που θα λένε και αυτές τα δικά τους.
Η Μπέτυ θα μιλάει μαζί τους για την διεθνή πορεία του γυναικείου κινήματος και την συμπληρωματική σχέση του με τους τρανσέξουαλ.
Είναι θέμα χρόνου να γυρίσω πίσω αφού είναι δεδομένο ότι ο Μητσοτάκης θα φάει τα μούτρα του αφού τα προβλήματα είναι άλυτα.
Μετά ξύπνησα και είχα μιά στυφή γεύση στο στόμα.
