Οι έξυπνοι άνθρωποι δεν είναι απατεώνες
Μου το έλεγε ο πατέρας μου από τότε που ήμουνα μικρός:
οι έξυπνοι άνθρωποι δεν είναι απατεώνες.
Οι έξυπνοι άνθρωποι είναι έντιμοι διότι η εντιμότητα είναι πολιτική μακράς διαρκείας.
Μπορεί να μην έχει βραχυπρόθεσμα οφέλη αλλά έχει μακροπρόθεσμα οφέλη γιατί αναγνωρίζεται από την μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων που εκτιμούν την εντιμότητα .
Οι έντιμοι άνθρωποι είναι ειλικρινείς και αυθεντικοί :
δεν παίζουν παράσταση επιτυχημένου, δεν παιζουν παράσταση ικανού, χωρίς να έχουν την απαιτούμενη ωριμότητα και τα απαιτούμενα προσόντα.
Οι έξυπνοι άνθρωποι επιδιώκουν ειλικρινείς ανθρώπινες σχέσεις που να έχουν ουσία και αυθεντικότητα.
Δεν προσπαθούν να εντυπωσιάσουν, δεν προσπαθούν να χειριστούν , δεν προσπαθούν να εκμεταλλευτούν, δεν προσπαθούν να ασκήσουν εξουσία ή να βγάλουν οφέλη από την σχέση.
Οι έξυπνοι άνθρωποι είναι από τη φύση τους καλοί:
αποστρέφονται το κακό ως κάτι το οποίο είναι καταστροφικό για τους ανθρώπους και την κοινωνία και τους ίδιους.
Το καλό είναι δημιουργικό και το κακό είναι καταστροφικό.
Οι έξυπνοι άνθρωποι το ξέρουν αυτό.
Το πρόβλημα με τα λαμόγια, τους πονηρούς, τους καιροσκόπους και τους υποκριτές, είναι πως νομίζουν ότι όσοι δεν τους μοιάζουν, είναι μαλάκες.
Αλλά , δυστυχώς γιά αυτούς, κάθε καλός άνθρωπος, κάθε σεμνός, τίμιος και φιλότιμος άνθρωπος, δεν είναι εξ ορισμού χαζός.
...το αντίθετο: πιστεύω ότι ο πραγματικά έξυπνος άνθρωπος είναι έντιμος.
Ο έξυπνος ΘΕΛΕΙ να είναι τίμιος και ειλικρινής.
…θέλει να είναι έντιμος για δύο λόγους:
και γιατί η εντιμότητα συμφέρει σε βάθος χρόνου (“honesty is the best policy”) αλλά και γιατί έχει αυτοσεβασμό.
Άρα στην ουσία οι πονηροί άνθρωποι είναι ...χαζοπόνηροι... γιατί οι υπόλοιποι , αργά ή γρήγορα, τους παίρνουν χαμπάρι.
Αυτό γίνεται συνήθως επειδή οι πονηροί υιοθετούν κάποιες αμφίβολες ή παράξενες απόψεις ή συμπεριφορές:
οι λεπτομέρειες μετράνε.
Πχ εγώ πάντα προσέχω πως αντιδρά κάποιος στην ατυχία και την επιτυχία των άλλων, ποιούς θαυμάζει , ποιούς κάνει παρέα, ποιούς γλύφει και πως φέρεται στους ιεραρχικά κατώτερους και στα επαγγέλματα υπηρεσιών, ( π.χ στις κομμώτριες, στους γιατρούς, στις νοσηλεύτριες , στους σερβιτόρους).
Παρατήρησα επίσης κάτι ...παθογνωμονικό:
κάθε αποκλίνουσα συμπεριφορά, κάθε συμπεριφορά ή και άποψη που με παραξένεψε, απέδειξε τελικά ότι κάτι στραβό έκρυβε από κάτω.
Κάποιος σκελετός κρυβόταν επιμελώς σε ένα ντουλάπι.
Συμπέρασμα: όσοι θέλουν να κάνουν καριέρα πονηρού, να διαλέξουν μιά που να διαρκεί λίγο.
Δεν λέω… ό πολύς κοσμάκης, εμείς, μπορεί να πιανόμαστε μαλάκες αλλά συνήθως μόνο στην αρχή και για λίγο.
Μετά, στην αποκάλυψη , ακολουθούν ροχάλες και φάπες.
Κυριολεκτικά και μεταφορικά.