...κάποιος είπε ότι ο κόσμος πάει στραβά γιατί είναι φουλ από μαλάκες γεμάτους βεβαιότητες.
Και μάλλον είναι αλήθεια , αφού έστω και ελάχιστο μυαλό να διαθέτει κανείς , καταλαβαίνει ότι ο κόσμος είναι πολύπλοκος και συνεπώς έχει ένα κάρο δικαιολογημένες αμφιβολίες.
Ο μαλάκας που δείχνει βέβαιος για τις απόψεις του είναι πιό πειστικός από έναν άλλο που αμφιβάλλει και το συζητάει.
Ο λαουτζίκος νιώθει πιό ασφαλής αν ακολουθεί ένα μπροστάρικο κριάρι που φαίνεται βέβαιο για το που πάει ο δρόμος.
Και το ακολουθεί, το μπροστάρικο... ακόμη και μέχρι τον γκρεμό.
Η αμφιβολία δίνει την εντύπωση ατολμίας και αδυναμίας.
Τα μπροστάρικα κριάρια δεν είναι μόνο ηλίθια και γεμάτα μαλακισμένες βεβαιότητες... είναι και πολύ αισιόδοξα:
βελάζουν κούφια αισιοδοξία στα αυτιά του κοπαδιού που την ακούει πολύ ευχάριστα.
Και περνάνε όλοι καλά, μεσ´ την αυταπάτη , μέχρι να ξημερώσει η μέρα που ή το πηγάδι είναι ξερό ή ο τσοπάνος πουλάει τα αρνιά στο χασάπη.
Οι τσοπάνηδες και οι χασάπηδες δεν έχουν αυταπάτες αλλά ούτε και αμφιβολίες ή βεβαιότητες: απλά αγοράζουν και πουλάνε.
Η δουλειά τους είναι να σφάζουν, ανά τακτά διαστήματα.
Καταλήγω στο συμπέρασμα, ότι όχι η φιλοσοφία αλλά η παρατηρητικότητα, θα σώσει τα αρνάκια:
αρκεί να παρατηρήσουν και να καταγράψουν , σε βάθος χρόνου, τις συνήθειες του τσοπάνη και του χασάπη.
Τα γεγονότα και οι πράξεις, μετράνε.