Γιατί οι χριστιανοί των πρώτων αιώνων πέθαναν για την πίστη τους;
…γιατί άντεχαν βασανιστήρια;
Γιατί στη διάρκεια της τουρκοκρατίας υπήρξαν τόσοι νεομάρτυρες;
… δηλαδή Ραγιάδες που μαρτύρησαν για να μην αλλαξοπιστήσουν;
Γιατί τόσοι κομμουνιστές δεν υπέγραψαν δήλωση;
Όλοι αυτοί, και εκατομμύρια άλλοι, γιατί δεν άλλαξαν πίστη παρά τα προνόμια που θα είχαν;
Ολοι αυτοί το έκαναν για ένα και μόνο λόγο:
…γιατί η αλλαγή θρησκείας ή η δήλωση μετανοίας, θα ήταν προσβλητική της προσωπικότητας τους.
Ήταν δηλαδή κάτι το οποίο θα άλλαζε την προσωπικότητά τους και θα τους μεταμόρφωσε κάτι διαφορετικό: δεν θα ήταν πλέον ο εαυτός τους.
Και μη μου πείτε ότι η θρησκευτική πίστη και η κομμουνιστική ιδεολογία είναι πολύ διαφορετικά πράγματα από ψυχολογική οπαδική σκοπιά:
όπως έχουν πει και πρώην κομμουνιστές προπαγανδιστές, όπως ο Γεώργιος Γεωργαλάς που ήταν υψηλόβαθμος κομμουνιστής στην Ουγγαρία πριν πάει στην χούντα και γίνει σοβιετολόγος, η κομμουνιστική ιδεολογία και πρακτική έχει πολλά θρησκευτικά χαρακτηριστικά:
έχει Προφήτες ( Μαρξ, Ένγκελς), έχει μάρτυρες, έχει Μεσσίες (Λένιν, Στάλιν) , έχει παράδεισο, έχει εσχατολογία και τέλος της ιστορίας .
Εν κατακλείδι: το να προσβάλλεις η διακωμωδείς την πίστη του άλλου είναι στην ουσία προσβολή της προσωπικότητάς του διότι η πίστη είναι δομικό στοιχείο της ίδιας της προσωπικότητος.
Είναι πολύ ευαίσθητο θέμα ο σχολιασμός και η κριτική σε ιδεολογικά θέματα και ακόμα περισσότερο σε θρησκευτικά.
Πρέπει να γίνεται με πολύ τακτ…
..,χωρίς καμία πρόθεση μείωσης της προσωπικότητας του άλλου.
Στοιχειωδώς πολιτισμένη συμπεριφορά.