Καθρέφτες
Η Μέδουσα ήταν ένα φρικτό τέρας που αντί για μαλλιά είχε φίδια που ήταν μπλεγμένα στο κεφάλι της και σφύριζαν απαίσια.
Είχε δόντια μητέρα και στραβά σαν του αγριόχοιρου.
Είχε χέρια χάλκινα και χρυσά φτερά με τα οποία πετούσε με τρομερή ταχύτητα και προλάβαινε οποιοδήποτε για να τον κατασπαράξει αμέσως
…η Μέδουσα ήταν μιά από τις τρεις Γοργόνες που ζούσαν πέρα από τον Ωκεανό, στην άκρη της Γης, κοντά στη Νύχτα.
Το άλλο της όνομα ήταν Γοργώ , που σημαίνει άγρια ματιά.
Ήταν τόσο τρομακτική και άσχημη που, όποιος την έβλεπε κατά πρόσωπο, γινόταν σαν πέτρα.
Είχε μόνο μία αχίλλειο πτέρνα:
τον ίδιο τον εαυτό της.
Ο ήρωας Περσέας, γυιός του Δία και της Δανάης, την σκότωσε βάζοντας τη καλογυαλισμένη ασπίδα του μπροστά στο προσωπό της .
Η ασπίδα έγινε καθρέφτης και η Μέδουσα βλέποντας το είδωλό της, πέτρωσε.
Ο Περσέας μέσα από την ασπίδα-καθρέφτη, μπόρεσε να την αποκεφαλίσει χωρίς να την κοιτάξει κατά πρόσωπο.
Μερικές φορές η αλήθεια απολιθώνει:
δεν είναι συμβατή με την μικρότητα, την αθλιότητα και την ενοχή.
Το τέρας δεν αντέχει την αλήθεια του εαυτού του.
Η σοφή Αθηνά το ήξερε και συμβούλεψε κατάλληλα τον Περσέα.
Η σοφία είναι εξ ορισμού καλή.
Η κακία είναι εξ ορισμού ατελής και καταστροφική.
Η Αθηνά δεν μπορεί να μείνει αδιάφορη στην καταστροφική μανία της κακίας και την αδικία που προσπαθεί να επιβάλει.
Η Σοφία συμμαχεί πάντα με την δικαιοσύνη, την ευταξία, την δημιουργία και την αρμονία .
Η Αλήθεια αποκαθιστά την χαμένη ισορροπία:
το σύμπαν λειτουργεί σαν ένα αρμονικό τακτοποιημένο σύνολο.
Οι παροδικοί ταραξίες που ασχημονούν, τιμωρούνται νομοτελειακά.
Ο καθρέφτης είναι το όπλο της Αλήθειας.
Δουλεύει για τους καλούς και καταστρέφει τους κακούς και εγωιστές.
Ο Νάρκισσος παγιδεύτηκε από την όμορφη εικόνα του στο νερό.
Γοητεύτηκε από την εικόνα του που καθρεφτιζόταν στο νερό και θέλησε, βυθίζοντας το βραχίονα του στο νερό να τη αιχμαλωτίσει. Επειδή όμως παρά τις προσπάθειές του δεν το κατόρθωνε, παρέμεινε στη θέση αυτή αυτοθαυμαζόμενος μέχρι που μαράζωσε και πέθανε.
Στη θέση εκείνη μετά από λίγο φύτρωσε το ομώνυμο άνθος ως σύμβολο της φθοράς.
Οι σοφοί είναι αυτοί που κοιτάζουν στον καθρέφτη χωρίς φόβο.
Ο καθρέφτης είναι ο καλύτερός τους φίλος.
Ένας ειλικρινής Φίλος, όχι ένας κόλακας οπαδός.
Ένας αγγελιοφόρος που ξέρει μόνο να κολακεύει και να αποφεύγει να λέει τις αλήθειες που έχουν ουσία, γίνεται αποδεκτός από το περιβάλλον του επειδή του χαϊδεύει τα αυτιά.
Όταν όμως σε μια κρίση συνείδησης αποφασίζει να μιλήσει με ειλικρίνεια οι ακροατές του τον διαπομπεύουν.
Το the “wicked messenger” είναι ένα σαφές σχόλιο για την σχέση των πολιτικών με την κοινωνία και την βαθιά ανάγκη των ανθρώπων να πιστεύουν σε μια ωραιοποιημένη αλήθεια.
… αντί για την στυγνή πραγματικότητα.
Το 1972 το τραγούδι του Ντίλαν “the wicked messenger” αποδόθηκε στα ελληνικά από το Διονύση Σαββόπουλο ως «Άγγελος εξάγγελος» για το δίσκο «βρώμικο ψωμί»:
Μπόμπ Ντύλαν, 1967
Ο μοχθηρός αγγελιοφόρος
Υπήρχε ένας κακός αγγελιοφόρος
There was a wicked messenger
Από τον Έλι ήρθε
From Eli he did come
Με μυαλό που πολλαπλασιάστηκε
With a mind that multiplied
Το πιο μικρό θέμα
The smallest matter
Όταν ρωτήθηκε ποιος τον είχε στείλει
When questioned who had sent for him
Απάντησε με τον αντίχειρά του
He answered with his thumb
Για τη γλώσσα του δεν μπορούσε να μιλήσει, παρά μόνο να κολακεύει
For his tongue it could not speak, but only flatter
Έμεινε πίσω από την αίθουσα συνελεύσεων
He stayed behind the assembly hall
Εκεί έφτιαξε το κρεβάτι του
It was there he made his bed
Πολλές φορές μπορούσε να τον δει κανείς να επιστρέφει
Oftentimes he could be seen returning
Μέχρι που μια μέρα μόλις εμφανίστηκε
Until one day he just appeared
Με ένα σημείωμα στο χέρι που έγραφε
With a note in his hand which read
Τα πέλματα των ποδιών μου, ορκίζομαι ότι καίγονται
The soles of my feet, I swear they're burning
Ω, τα φύλλα άρχισαν να πέφτουν
Oh, the leaves began to fallin'
Και οι θάλασσες άρχισαν να χωρίζονται
And the seas began to part
Και οι άνθρωποι που τον αντιμετώπισαν ήταν πολλοί
And the people that confronted him were many
Και του είπαν μόνο αυτά τα λίγα λόγια
And he was told but these few words
Που άνοιξε την καρδιά του
Which opened up his heart
Εάν δεν μπορείτε να φέρετε καλά νέα, τότε μην φέρετε κανένα
If you cannot bring good news, then don't bring any
Πηγή: LyricFind
Τραγουδοποιοί: Bob Dylan
Στίχοι τραγουδιού The Wicked Messenger © Universal Music Publishing Group
Σαββόπουλος:
Το 1972 το τραγούδι του Ντίλαν “the wicked messenger” αποδόθηκε στα ελληνικά από το Διονύση Σαββόπουλο ως «Άγγελος εξάγγελος» για το δίσκο «βρώμικο ψωμί»:
Άγγελος εξάγγελος μάς ήρθε από μακριά
γερμένος πάνω σ' ένα δεκανίκι
Δεν ήξερε καθόλου, μα καθόλου να μιλά
και είχε γλώσσα μόνο για να γλείφει
Τα νέα που μάς έφερε ήταν όλα μια ψευτιά
κι ακούγονταν ευχάριστα στ' αυτί μας
Γιατί έμοιαζε μ' αλήθεια η κάθε του ψευτιά
κι ακούγοντάς τον ησύχαζε η ψυχή μας
Έστησε το κρεβάτι του πίσω απ' την αγορά
κι έλεγε καλαμπούρια στην ταβέρνα
Μπαινόβγαινε κεφάτος στα κουρεία και στα λουτρά
και χάζευε τα ψάρια μες στη στέρνα
Και πέρασε ο χειμώνας κι ήρθε η καλοκαιριά
κι ύστερα πάλι ξανάρθανε τα κρύα
Ώσπου κάποιο βραδάκι, τι τού 'ρθε ξαφνικά
κι άρχισε να φωνάζει με μανία
Τα πόδια μου καήκανε σ' αυτή την ερημιά
Η νύχτα εναλλάσσεται με νύχτα
Τα νέα που σάς έφερα, σάς χάιδεψαν τ' αυτιά
μ' απέχουνε πολύ απ' την αλήθεια
Αμέσως καταλάβαμε τι πήγαινε να πει
και τού 'παμε να φύγει μουδιασμένα
Αφού δεν είχε νέα ευχάριστα να πει
καλύτερα να μη μάς πει κανένα