δημόσιοι

 ...κάτι χαζοπροοδευτικάριοι, ημιαγράμματοι - και σίγουρα με λειψές γνώσεις ιστορίας- έχουν την εντύπωση ότι οι παπάδες είναι κάτι ξεπερασμένοι παλιάτσοι με παρδαλά ρούχα - βγαλμένα από την  αριστοκρατική βυζαντινή  μόδα πριν χίλια χρόνια - και που έχουν  ψυχολογικά προβλήματα και εμμονές ή απλά ένα χυδαίο τυχοδιωκτισμό γιά να εκμεταλλεύονται  αγαθιάρες γριές και γέρους.

Η αλήθεια είναι ότι, «οι παπάδες», δεν είναι ένα πράγμα , ενιαίο: 

σίγουρα έχουν μέλη απλοικά, σίγουρα εχουν μέλη χαμηλού επιπέδου, αλλά έχουν και μέλη υψηλότατου πνευματικού και ηθικού επιπέδου.

Σίγουρα όμως,  ως σύνολο, ο κλήρος της Ορθόδοξης και της Καθολικής Εκκλησίας, μόνο αγαθιάρηδες και απλοικοί δεν είναι: είναι , όπως αποδεικνύει η ιστορία, πολιτικοί υψηλοτάτου επιπέδου.

Έχοντας πολιτική εμπειρία -και άσκηση έμμεσης εξουσίας σε πλήθη λαών - για σχεδόν δύο χιλιάδες χρόνια, έχουν  διαμορφώσει ένα ένστικτο επιβίωσης, απαράμιλλο.

Παράλληλα, έχουν διαμορφώσει και μιά άτυπη διπλωματική σχολή που , μπροστά της, οι κοινοί επαγγελματίες πολιτικοί και διπλωμάτες μοιάζουν μωρές παρθένες.

Και η δύναμή τους δεν είναι μόνο η τεχνογνωσία και η πολιτική και η  διοικητική εμπειρία λόγω της δισχιλιετούς παράδοσης: 

έχουν και πνευματική δύναμη που πηγάζει απο την σχέση τους  με την θρησκευτική εμπειρία και που τους καθιστά πανίσχυρους.

Διάβασα κάποτε μιά συνέντευξη του ηγουμένου Εφραίμ του Βατοπεδίου σε ξένο - Αμερικανό-  δημοσιογράφο που τον ρώτησε πως η οικονομική διαχείριση  του μοναστηριού έγινε τόσο επιτυχημένη που διδάσκεται στις οικονομικές σχολές.

Η απάντηση του Εφραίμ ήταν αποστομωτική: είναι λάθος η προσέγγισή   σας...δεν είμαστε εταιρεία: 

ξέρετε καμμιά εταιρεία να έζησε χίλια χρόνια?

Αυτά σκεφτόμουν όταν είδα μια κοντούλα, αδυνατούλα θείτσα, με ένα κοινό δημοσιουπαλληλικό παρελθόν στον δικαστικό κλάδο, να αρνείται να κάνει τον σταυρό της σε ΕΠΙΣΗΜΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ της σε λειτουργία ΩΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.

Δηλαδή όχι σε πανηγύρι στο χωριό αλλά σε θεσμική τελετή.

Και το σχετικό ειρωνικό χαμόγελο του αρχιεπισκόπου.

Πήγε το νηπιαγωγείο της πολιτικής να τα βάλει με τον Ταλλευράνδο, τον Μέτερνιχ και τον Κισσιγκερ μαζί.

ΝΤΑΡΝΤΑΝΟΓΚΟΜΕΝΕΣ ΠΑΝΤΟΣ ΚΑΙΡΟΥ

 ...παίρνω θάρρος και έμπνευση από γενναία άτομα.

Άτομα που αντέχουν , άτομα που παλεύουν, άτομα που πέφτουν και ξανασηκώνονται.

Δεν μιλάω για τυχερά, κονομημένα και προνομιούχα άτομα....αυτά  που γεννήθηκαν προστατευμένα από τα γεννοφάσκια τους: 

μιλάω για αγωνιστές και αγωνίστριες της ζωής. 

Τώρα που λόγω εορτών και λοκντάουν  είχα μπόλικο χρόνο , συνειδητοποίησα την ύπαρξη μιας νέας -σημαντικής-  ομάδας αγωνιστών της ζωής: 

τις νταρντανογκόμενες παντός καιρού.

Δεν παλάβωσα...εξηγούμαι αμέσως: 

Η νταρντανογκόμενα παντός καιρού (ΝΠΚ) είναι -φυσικά- μιά νταρντάνα: μιά ψηλή γυναίκα με κορμοστασιά δεμένη και λυγερή ταυτόχρονα, αγέρωχη, γεμάτη αυτοπεποίθηση.

Ξέρει  ότι μετράει σαν γκόμενα ή έτσι πιστεύει τουλάχιστον... αν και συχνά υπερβάλλει.

Δεν είναι πάρα πολύ νέα.

Ανάμεσα στα τριάντα και στα πενήντα χρόνια συνήθως,  με μπόλικους δεσμούς και ίσως, ένα- δυό διαζύγια .

Βέβαια η αυτοπεποίθησή της είναι ανάλογη με τις επιτυχίες του παρελθόντος : έχει γοητεύσει και κυκλοφορήσει με αρκετούς ωραίους, ψιλοματσωμένους ή ψιλοεπετυχημένους τύπους και σε λουσάτα μέρη. 

Οι επιτυχίες της, τα παράσημά της, είναι ο αριθμητής του κλάσματος του «δείκτη νταρντανο-επιτυχίας».

Οι χλαπάτσες, οι απογοητεύσεις, οι αποτυχίες της, είναι ο παρονομαστής του κλάσματος του δείκτη.

Ο νταρντανο-γκομενο-δείκτης επιτυχίας είναι το κλάσμα:

ο «ΝΠΚ success index». 

Όσο πιο μεγάλος ό αριθμητής -ή όσο  πιο μικρός ο παρονομαστής- τόσο μεγαλύτερο το κλάσμα.

....άρα τόσο καλύτερος ο ΝΠΚ index.

Αλλά η επιτυχία της ΝΠΚ δεν είναι μόνιμη, δυστυχώς: 

οι νταρντανογκόμενες συνήθως έχουν παροδικές επιτυχίες. 

Δεν στεριώνουν με κάποιον «καλό».

Κερδίζουν μάχες, αλλά όχι τον πόλεμο... που είναι ο σταθερός γάμος με ένα άντρα-κελεπούρι.

Ένα μόνιμο παράσημο, μιά μόνιμη, ζεστή, προνομιούχα θέση.

Και αγωνίζονται, συνεχώς, σε αντίξοες συνθήκες καθώς τα κελεπούρια  σπανίζουν και περισσεύουν οι κατιμάδες.

Εγώ τις συμπαθώ και τις θαυμάζω τις  ΝΠΚ.

Έχουν ένα αγωνιστικό πνεύμα και μιά ικανότητα να επουλώνουν γρήγορά τις πληγές τους.

Μπορουν μετά κάθε απογοήτευση  να ξαναρίχνονται στην γκομενομάχη,  με ασίγαστο πάθος, θάρρος και ελπίδα.

Για αυτό τις λέω «παντός καιρού» : είναι σαν τίς λάμπες θυέλλης.

....αναμένες ακόμα και μέσα  στην καταιγίδα.

Εδώ ο κόσμος χάνεται, οι άνθρωποι φτωχαίνουν, οι επιχειρήσεις φαληρίζουν, ο κοινωνικός ιστός αποσυντίθεται, η ανεργία θεριεύει  και, οι νταρμανογκόμενες,  τον χαβά τους: 

έχουν κέφι, στολίζονται και γκομενίζουν με μια ανθεκτικότητα αξιοθαύμαστη.

Είναι πραγματικά υποδείγματα κοινωνικο-αισθηματικών αγωνιστών.

Ειδικά γιά όλους εμάς τους μισοκακόμοιρους που φάγαμε ένα δυό χαστουκάκια από την ζωή και βάλαμε την ουρά στα σκέλια.

ΜΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ

NEW YEAR’S EVE DREAM

Πρωτοχρονιά σήμερα και λέω να κάνω μιά νέα αρχή.

…να δώσω μία «ώθηση» στην ζωή μου, ένα …boost οπως λέμε στα εμβόλια.

Απαισιοδοξία και γκρίνεια, τέρμα: 

θα βάλω ροζ γυαλιά και θα τα βλέπω όλα ρόζ και γλυκερά.

Θα διαβάζω κυβερνητικές ανακοινώσεις και θα φουσκώνει το στήθος μου από αισιοδοξία.

Στις παρέες θα είμαι πάντα ο τύπος με τον καλό λόγο και την θετική σκέψη. 

Το θέμα είναι πως θα τα πετύχω όλα αυτά… 

….προφανώς με στοχοθέτηση και ιεράρχηση στόχων.

Λοιπόν, για να μην πολυλογώ, αποφάσισα τα εξής:

Με ατσάλινή θέληση και πίστη στον εαυτό μου, χάνω  20 κιλά.

Πουλάω το μικροαστικό αυτοκίνητο μου και αγοράζω ένα διθέσιο σπορ γκαμπριολέ.

Βρίσκω μια νέα και σέξι κυρία την οποία και βάζω στην θέση του συνοδηγού.

Αρχίζω να τρώγω μαζί της τις οικονομίες μου μη ανησυχώντας καθόλου για το αν θα πεθάνω εγκαταλειμμένος, φτωχός, άρρωστος και γέρος.

Η θετική σκέψη με συντροφεύει πάντα από δω και πέρα.

ΤΑ ΣΩΣΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

 τα παιχνίδια των άλλων 

ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΒΑΣΙΛΗ

 Γράμμα στον άγιο Βασίλη.

Λοιπόν, αγαπητέ άγιε Βασίλη, ανακάλυψα το μυστικό σου: 

ναι...κάποια μυστική πηγή γνώσης με φώτισε και κατάλαβα ότι το κύριο έργο σου δεν είναι να φέρνεις δώρα στα κακόμοιρα ανθρωπάκια. 

Είναι βέβαια κι αυτή μία  από τις ασχολίες σου... αλλά όχι η κύρια.

Η κύρια  ασχολία σου δεν είναι να φέρνεις δώρα, είναι να αποκομίζεις σκουπίδια.

Και όταν λέω «να αποκομίζεις σκουπίδια», δεν εννοώ τα κοινά σκουπίδια... αλλά τα σκουπίδια που είναι μέσα στα κεφάλια και στις καρδιές των ανθρώπων. 

Πολλών ειδών είναι αυτά τα σκουπίδια…  

Εγώ θα αναφερθώ στα δικά μου σκουπίδια.

Θα σε παρακαλέσω λοιπόν,  να μη μου δώσεις τίποτα από αυτά τα  κινέζικα χαζοδωράκια...που συνηθίζεις, και απλά,  να πάρεις αυτά τα «σκουπίδια» και να τα πετάξεις σε μια πολύ μακρινή σκουπιδοπεριοχή - χωματερή του σύμπαντος.

Λοιπόν ξεκινάμε:

Ένα χοντρό σκουπίδι που με ταλαιπωρεί είναι ο εγωισμός: 

Επειδή ξέρω ότι εγωισμός και μαλακία πάνε μαζί,  είμαι σίγουρος ότι αν ξεφορτωθώ το ένα, σίγουρα θα με εγκαταλείψει και το άλλο.

Κάθε εγωιστής είναι και μαλάκας... και μάλιστα αντιπαθητικός μαλάκας... άρα αν ξεφορτωθώ αυτό το σκουπίδι, θα είμαι σε πολύ καλό δρόμο.

Ένα άλλο πολύ αντιπαθητικό και ενοχλητικό σκουπίδι,  είναι  η  απαισιοδοξία.

Το σκουπίδι αυτό προκαλεί ένα είδος παράλυσης  των εγκεφαλικών κυττάρων του ινιακού λοβού με αποτέλεσμα να τα βλέπουν όλα γκρίζα .

Είναι ένα πράγμα εντελώς καταθλιπτικό και αποπροσανατολιστικό.

 Δεν με αφήνει να διακρίνω  καλά ούτε τα σήματα της τροχαίας ούτε τα σήματα της ζωής.

Ένα άλλο σκουπίδι το οποίο επίσης δυσκολεύει τη ζωή μου, είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης προς τους ανθρώπους: 

ξέρω βέβαια ότι πολλοί συνάνθρωποί μου  είναι καραγκιόζηδες και μαλάκες, αλλά επίσης ξέρω ότι  υπάρχουν και αρκετοί καλοί, , αγαθοί και ενάρετοι άνθρωποι.

Αφαίρεσε σε παρακαλώ αυτό το χαζό σκουπίδι από τον εγκέφαλο μου ούτως ώστε να δείχνω εμπιστοσύνη με ακρίβεια σ’ αυτούς που το αξίζουν και τους άλλους θα τους προσπερνάω χωρίς να μου σπάνε τα νεύρα.

....ξεφόρτωσε με λοιπόν, σε παρακαλώ, από αυτά τα τρία σκουπίδια... αγαπητέ μου άγιε, και για τα υπόλοιπα,  τα πιο ψιλά,  έχει ο θεός. 

...μπορούμε να κάνουμε κάτι γι αυτά, τις επόμενες χρονιές. 

Τώρα.  για δωράκια με λαχνούς,  ξανθιές και δε συμμαζεύεται,  μην φέρεις....εξ άλλου δεν ελπίζω τίποτα...

....χώρια  που φέρνουν  και χοντρούς μπελάδες.

Αυτά λοιπόν...

...και σε ευχαριστώ εκ των προτέρων για τις ενέργειές σου.

Χρόνια πολλά!

BRAVE NEW - WOKE - WORLD

 

Στην ταινία 300 μου είχε κάνει εντύπωση που ο Ξερξης ήταν ένας πανύψηλος κακός τραβεστί . 

Καμία σχέση με την πραγματικότητα… γιατί οι απεικονίσεις του Ξέρξη σε διάφορα αρχαία γλυπτά δείχνουν ένα τύπο με μακριά γένια και με πλήρη αρρενωπότητα στο στυλ.

Γινόταν βέβαια αντιπαράθεση με τον αρρενωπό Λεωνίδα ο οποίος ήταν σαν μπόντι-μπίλντερ αλλά φαίνεται πως η ιδέα ενός κοσμοκράτορα-τραβεστί είχε αρχίσει από τότε να απασχολεί τον κόσμο. 

Επειδή δεν πιστεύω ότι το Hollywood κάνει τυχαία έστω και την παραμικρή λεπτομέρεια στις μεγάλες παραγωγές, καθόσον περνάει μηνύματα στο λαουτζίκο και καθοδηγεί στην ουσία τις μάζες, νομίζω ότι από τότε -πριν από 16 χρόνια- ήδη είχε αρχίσει να διαμορφώνεται η εικόνα μιας δυστοπικής κοινωνία όπου κυριαρχούν οι τραβεστί. Παρανοϊκό θα μου πείτε…δεν ξέρω.

Σημασία έχει ότι από το «χαριτωμένο γκέι» κίνημα, περάσαμε στο γκέι κίνημα το απειλητικό, το εκδικητικό και το εξουσιαστικό.

Ο “θαυμαστός καινούργιος κόσμος” του Χάξλεϋ που γράφτηκε το 1930 και αφορούσε τις πλήρως προγραμματισμένες από το κράτος γεννήσεις και με παιδιά που δεν έχουν καμιά συναισθηματική σχέση με τους βιολογικούς γονείς, ίσως θα βρει επαλήθευση ένα αιώνα αργότερα.

…μόνο που τα “προϊόντα” θα είναι άφυλα μωρά που η παραγωγή τους θα είναι προγραμματισμένη από τα woke κινήματα…

ΠΕΝΗΝΤΑ ΕΥΡΩ

 «συμβουλευτική ζεύγους»

....πριν παντρευτούμε γιατρέ, ήταν όλο γλύκες ! 

Πασσά μου με ανέβαζε, Πασσά μου, με  κατέβαζε...

...τι λες ρε κακομοίρη! πότε σε είπα Πασσά μου!

Άντε κατούρα  μας!

...την ακούς γιατρέ? είναι τρόπος αυτός να μου φέρεται δημόσια?

Με ξεφτιλίζει συνεχώς!

.......συγγνώμη...κυρία Τάδε, έτσι του μιλάτε και μπροστά στους φίλους σας? στους κουμπάρους σας, πχ?

...άμα του αξίζει, τι να του κάνω? Αφού είναι ούφο ο τύπος! 

Άκου Πασσάς!

....και Πασσά μου με είπες...αλλά εννοώ πως η συνολική σου συμπεριφορά είναι συχνά προσβλητική και απαξιωτική ενώ παλιά μου φερόσουν με εκτίμηση , ακόμη και θαυμασμό.

...ναι! γιατί δεν είχα καταλάβει τότε τι χαλβάς είσαι!

......κυρία Τάδε, εχω την εντύπωση ότι ο σύζυγός  σας νιώθει προδομένος...ότι τον εξαπατήσατε πριν τον γάμο, παίζοντας θέατρο.

...σιγά! αυτός με εξαπάτησε! Μου έκανε τον λεφτά και τον σπουδαίο και μου βγήκε άφραγκος, σπάγγος και κακομοίρης!

.....Λυπάμαι αγαπητοί....μάλλον  νιώθετε και οι δύο εξαπατημένοι: 

δεν δικαιώθηκαν οι μεταγαμήλιες προσδοκίες σας. 

Ίσως πρέπει να συζητήσετε πως αισθάνεστε, τί περιμένετε από τον άλλο...ώστε, μέσα από μιά νέα κατανόηση, να κάνετε ένα συμβιβασμό, βρίσκοντας μιά νέα ισορροπία.

Πενήντα ευρώ.