το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ

 …δεν ελπίζω πως μπορεί να αλλάξει κάτι στην Ελλάδα...

... γιατί η Ελλάδα δεν έχει πολιτική ζωή, δεν έχει πολιτικές ιδεολογίες , δεν έχει πολιτική αντιπαράθεση πάνω σε ιδέες και αρχές.

Αν εξαιρέσουμε το ΚΚΕ που έχει πέσει στο 7% και είναι κάτι σαν κατηχητικό χωρίς Θεό,  , ακόμη και η Ακροδεξιά και η ΝΔ, είναι ΕΝΑ κόμμα, μιά παράταξη: 

είναι ΠΑΣΟΚ.

Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι κόμμα : είναι ιδέα, τρόπος ζωής.

Το ΠΑΣΟΚ είναι ο ιδεολογικός πυρήνας  που κυριαρχεί στην ψυχή του Έλληνα.

Η σχέσης ΠΑΣΟΚ - ψηφοφόρων είχε ένα μεταφυσικό χαρακτήρα.

Ο βασανισμένος λαός του Ισραήλ είχε οδηγό και  προστάτη  τον Αβραάμ και τον Θεό.

Ο λαός του ΠΑΣΟΚ είχε  τον Ανδρέα και τις κοινοτικές επιδοτήσεις.

Το ΠΑΣΟΚ είναι  μιά μεταφυσική , άυλη οντότητα  που προστατεύει τον νεοέλληνα.

Το ΠΑΣΟΚ τον προστατεύει από την εφορία, την πολεοδομία, το σχολείο , το πανεπιστήμιο, την ανεργία, την εργασία, την κούραση, την αγωνία της επιβίωσης. 

Όλες αυτές τις απειλές και αγχογόνες εστίες τις αντιμετωπίζει το ΠΑΣΟΚ: 

αυτό τον βοηθάει να τις παρακάμψει και να τις ξεπεράσει.

Το ΠΑΣΟΚ θα σε διορίσει , θα σε κανακέψει, θα σε προβάλλει, θα σε σιγουρέψει, θα σε γλυτώσει απο τις κακουχίες του βίου.

Το ΠΑΣΟΚ είναι μήτρα ζεστή, μάννα, μαστός.

Κρατικός μαστός, αλλά ωραίος μαστός.

Ατελείωτος, ασυγκράτητος, ανεξάντλητος.

Ποιός τον θρέφει αυτόν τον μαστό?

Άγνωστο.

Μάλλον ο Θεός, που προφανώς αγαπά την Ελλάδα.

Γιαυτό κάποιοι λένε πως το ΠΑΣΟΚ είναι θεόσταλτο.

Το ΠΑΣΟΚ μπορεί και μεταμορφώνεται διαρκώς, μένοντας το ίδιο: 

όσο υπάρχει Ελλάδα, θα υπάρχει και ΠΑΣΟΚ.

χαιρεκακία

 

Βγαίνει ο κάθε τενεκές, με την ευκαιρία του κορωνοιού, να πυροβολήσει όσους θρησκεύονται: 

χαίρονται να βλέπουν πιστούς να αρρωσταίνουν και να πεθαίνουν παρά την πίστη τους.

«Η θρησκεία...ο Θεός... δεν έσωσε ποτέ κανένα», λένε  χαιρέκακα.

...λες και ο Θεός είναι κάτι σαν  ...κατσαβίδι που δικαιώνεται μόνο αν ξεβιδώνει βίδες.

Το ίδιο και οι πολέμιοι του ...καπιταλισμού: όσο πιό πολύ δυστυχούν οι Δυτικές / βιομηχανικές χώρες και βασανίζονται οι κάτοικοι εκεί, τόσο χαίρονται που ο καπιταλισμός «καταρρέει» και «αποτυχαίνει».

...εντάξει ρε παιδιά... είμαστε φτωχοί, μαλάκες, θρησκευόμενοι και δυστυχισμένοι  γιατί μας ξέσκισε ο Θεός και ο Καπιταλισμός.

...αλλά...εσείς οι άθεοι, «αριστεροί» πολέμιοι του καπιταλισμού και του «οπίου των λαών», είσαστε κάργα μέσα στην ευτυχία?

...συγγνώμη...αλλά δεν το βλέπω...

όταν είσαι «ξυνός»

 …κάποτε έπινα καφέ  με ένα γέρο,  πρώην συνδικαλιστή του ΠΑΣΟΚ : 

έτυχε να έχουμε το ιδιο στέκι για καφέ, είχε καλαμπούρι και έλεγε ιστορίες απο το «παλιό, καλό ΠΑΣΟΚ» της δεκαετίας του ογδόντα.

…ιστορίες που τις εύρισκα ενδιαφέρουσες , διασκεδαστικές και κουτσομπολίστικες. 

Τέλος πάντων, ρώταγα την γνώμη του για διάφορα πράγματα… για να δώ πως σκέφτονται οι άνθρωποι της πιάτσας και δή οι παλιοί Πασόκοι που ήταν και ιδιαίτερο είδος.

Για να μην τα πολυλογώ, κάποτε τον ρώτησα γιατί μιά ωραία γειτόνισσά  μας , η Λίτσα, δεν βρίσκει άντρα να παντρευτεί.

…ή μάλλον , ακριβέστερα, γιατί ενώ βρίσκει δεν στεριώνει με κανένα.

«γιατί  είναι ξινή», απεφάνθη με το συνηθισμένο ύφος αυθεντίας που δεν σήκωνε αντίρρηση.

…άρχισα να σκέφτομαι την απάντησή του - γιατί είναι ξινή- και διαπίστωσα ότι έχει μιά γενικότερη ισχύ…

…ισχύει εκτός από τον ερωτικό τομέα και στον πολιτικό:

υπάρχουν πολιτικοί που λένε σωστά πράγματα αλλά δεν τους ψηφίζει ο κόσμος…

…πχ τέτοιος παλιά ήταν ο Κωστής Στεφανόπουλος.

Τώρα είναι ο Τζήμερος : τα λέει καλά αλλά δεν έχει σεξαπήλ.

Είναι  ξινός.

Σαν την Λίτσα.

 Ήταν ωραία, ήταν και λογική , μετρημένη…αλλά δεν «έλεγε» σαν γυναίκα: ήταν ξινή.

Δεν ασκούσε έλξη στα αρσενικά.

Γιατί?

«Οι άντρες θέλουν και την πουτανιά τους», αποκρίθηκε η γριά πασοκική αλεπού.

Σαν τον Αντρέα, έ? ρώτησα εγώ προβοκατόρικα.

«Κάτι αρχίζεις να μαθαίνεις , γιατρέ», απάντησε με αχνό, πονηρό χαμόγελο.

Για τον Μητσοτάκη δεν τόν ρώτησα άν ήταν γλυκός ή ξινός.

Όταν θύμωνε , του απορρυθμιζόταν το ζάχαρο και του ανέβαινε η πίεση.

ο αναστημένος Χριστός

 

...ο Αναστημένος Χριστός δεν είναι ένας ταπεινός, κακομοιριασμένος και κακοποιημένος,  Χριστός: 

αν και διατηρεί την ουλή απο την λόγχη, είναι μυώδης , δυνατός και μεγαλειώδης.

...έρχεται εν δόξη.

Είναι νικητής, θριαμβευτής: ο θρίαμβός του, είναι ο σταυρός του.

Θρίαμβος  ως δοκιμασία αλλά και ως σύμβολο.

Σημαία με σταυρό και πόδι πάνω στον τάφο.

Και που έρχεται ?

...σε ένα κόσμο κοιμώμενο... 

...οι στρατιώτες, είναι θλιβερές υπάρξεις:  χωρίς αυτοσυνειδησία, εναισθησία και πνευματική ζωή.

Απλά εκτελεστικά όργανα βίαιων αφεντικών.

...όπως συνήθως είναι ο κοσμάκης.

Όταν, βέβαια, ανοίξουν τα μάτια τους, θα θαμπωθούν από το θεικό φώς.

Αλλά θα είναι το φώς της κατάπληξης του ανίδεου, όχι ο φωτισμός του πνευματικά προετοιμασμένου.

Τελικά, η Ανάσταση, είναι μιά  Αποκάλυψη:

μιά διαδικασία Θεικής φανέρωσης.

 Φανέρωσης ελπιδοφόρας για όσους είχαν μιά υποψία και επώδυνης για τους ανύποπτους.

Νωπογραφία του Πιερρο ντε λα Φραντζέσκα, 1450

ο Φρόιντ και η μύτη

 Όταν ο Φρόιντ ήταν νέος, είχε σαν πιο κολλητό του φίλο, έναν νεαρό ωτορινολαρυγγολόγο, τον Fliess,  ο  οποίος είχε αναπτύξει μια παράξενη θεωρία ότι, τα σεξουαλικά όργανα και οι σεξουαλικές λειτουργίες, συνδέονται με τη ...μύτη. 

Μάλιστα είχε εφεύρει και μία μέθοδο καυτηριασμού των ρινικών κογχών - ακόμη και επέμβασης στα εσωτερικά οστά της μύτης - ωστε να θεραπεύει σεξουαλικές δυσλειτουργίες.

Ο παλαβο-Φρόυντ όχι μόνο τον εμπιστευόταν αλλά τον θεωρούσε σαν τον ....Κέπλερ της Ιατρικής.

Του παρέπεμψε,  μάλιστα, μια κοπέλα 27 ετών με σεξουαλικό πρόβλημα για να την θεραπεύσει και, αυτός, προκάλεσε μεγάλη αιμορραγία, μόλυνση και τελικη δυσμορφία στο πρόσωπο.

Ο Φρόυντ , ο οποίος ήταν στο χειρουργείο σαν παρατηρητής, το εγκατέλειψε τρομαγμένος . 

Τελικά η κοπέλα πηγε σε άλλο γιατρό που έβγαλε μιά μολυσμένη γάζα μήκους μισού μέτρου,  που είχε αφήσει μέσα  ο «ιατρο -Κέπλερ» και, σώθηκε μεν,  αλλά έμεινε οπή  και δυσμορφία.

Ο Φρόιντ όχι μόνο δεν έχασε την εμπιστοσύνη του στον φίλο του τον Ωριλά, άλλα έπεισε και την κοπέλα ότι η αιμοραγία δεν ήταν αποτέλεσμα  χειρουργικού λάθους: την έπεισε πως ήταν αποτέλεσμα μιας εσωτερικής - υποσυνείδητης- ψυχολογικής επιθυμίας της να αιμορραγήσει !!!

.... η κοπέλα το πίστεψε και, όχι μόνο έμεινε φίλη του Φρουντ... αλλά έγινε και ψυχαναλύτρια με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την γυναικεία σεξουαλικότητα.

Φαίνεται ότι  συμφέρει να πιστέψεις οποιαδήποτε παλαβομάρα , αρκεί  να είναι ανακουφιστική.

περιφρόνηση

 …αυτός ο γεροασκημομούρης λέει πάντα μιά περίληψη όσων θέλω να πώ: 

«Μέχρι το τέλος, θα παραμείνω παιδί της Ευρώπης…

….της Ευρώπης της ανησυχίας και της ντροπής. 

Δεν έχω μήνυμα ελπίδας να δώσω. 

Για τη Δύση δεν νιώθω μίσος… ίσως το πολύ- πολύ να νιώθω μεγάλη περιφρόνηση. 

Ξέρω μόνο ότι ο καθένας μας μυρίζει εγωισμό, μαζοχισμό και θάνατο. 

Έχουμε δημιουργήσει ένα σύστημα στο οποίο είναι απλά αδύνατο να ζεις και, επιπλέον, συνεχίζουμε να το εξάγουμε , παριστάνοντας τους σωτήρες».

—Michel Houellebecq

οι ευνούχοι

 …κάποτε που είχα ιατρείο στο βάθος του Αθηναικού Σκατόλακκου, στην Πατησίων με απειρα πρεζόνια  , πρεζέμπορους και παλαβομπαχαλάκηδες και περιθωριακούς κάτω απ´ την πόρτα μου, είχα καταλάβει ότι η αστυνομία είναι διαβρωμένη, ευνουχισμένη και κακοποιημένη απο τους πολιτικάντηδες.

Οι αστυνομικοί της Ομόνοιας ήταν σε απόγνωση.

Κάποτε αγανάκτησα με την πρέζα και τα δεινά της - βρωμιά, επιθετικότητα, φωνές, κλοπές κλπ - και επισκέφθηκα το  τμήμα Ομονοίας, τον υποδιοικητή, για να κάνει κάτι με την πιάτσα των πρεζάκηδων.

 Ήταν κλειδωμένη η πόρτα : δεν μπορούσαν να περάσω από τον διαδρομο του ασανσέρ, στον όροφο.

Διαπίστωσα γιατί: όλοι οι διαδρομοι ήταν γεμάτοι καθισμένους συλληφθέντες,  χάμω στο πάτωμα!

…. μαύρους,  άσπρους,  γύφτους κλπ με χειροπέδες(!) γιατί δεν είχαν που να τους βάλουν!

Γι’ αυτό είχαν κλειδωμένη την πόρτα!

Πήγα στον υποδιοικητή με διάθεση να διαμαρτυρηθώ έντονα και τελικά του είπα ….συμπαραστεκόμενος «τι να σας πω και εγώ τώρα για τα δικά μου προβλήματα βλέπω ότι  αντιμετωπίζετε ένα ωκεανό εγκληματικότητας και προφανώς δεν μπορείτε να κάνετε πολλά πράγματα». 

Πέρα από αυτό,  οι αστυνομικοί έχουνε γίνει ορντινάντσες των πολιτικών όλων των κομμάτων, των επιχειρηματιών και των δημοσιογράφων και ένα μεγάλο τμήμα του συνόλου των αστυνομικών της Αττικής - λέγεται  ότι πλησιάζει το ένα τρίτο της δύναμης! -  απασχολείται στην φύλαξη των …VIPς….

Από τότε έχουν περάσει 15 χρόνια… και είχα καταλάβει πολύ καλά ότι η πλειοψηφία των αστυνομικών προσπαθούν απλά να τελειώσουν το ωράριο τους χωρίς μπελάδες.

 ….απλά, έχουν γίνει ευθυνόφοβοι και κακομοιριασμένοι δημόσιοι υπάλληλοι αποφεύγοντας οποιαδήποτε πιθανότητα εμπλοκής «σε μπελά» και πρωτοβουλίες.

Ξέρουν ότι στο τέλος,  αυτοί θα πληρώσουν την δυσλειτουργία του συστήματος  όπως έγινε και στην παρούσα περίπτωση της άτυχης κοπέλας: 

Πριν λίγο καιρό καταδικάστηκε ενας αστυνομικός που ήταν εκτός υπηρεσίας αλλά σκότωσε ένα ληστή ο οποίος έκανε απόπειρα ληστείας και απαγωγής,  σε μία μεγάλη γυναίκα. 

Βρήκε τον μπελά του ο άνθρωπος επειδη έκανε το ανθρώπινο καθήκον του….