ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΒΑΣΙΛΗ

 Γράμμα στον άγιο Βασίλη.

Λοιπόν, αγαπητέ άγιε Βασίλη, ανακάλυψα το μυστικό σου: 

ναι...κάποια μυστική πηγή γνώσης με φώτισε και κατάλαβα ότι το κύριο έργο σου δεν είναι να φέρνεις δώρα στα κακόμοιρα ανθρωπάκια. 

Είναι βέβαια κι αυτή μία  από τις ασχολίες σου... αλλά όχι η κύρια.

Η κύρια  ασχολία σου δεν είναι να φέρνεις δώρα, είναι να αποκομίζεις σκουπίδια.

Και όταν λέω «να αποκομίζεις σκουπίδια», δεν εννοώ τα κοινά σκουπίδια... αλλά τα σκουπίδια που είναι μέσα στα κεφάλια και στις καρδιές των ανθρώπων. 

Πολλών ειδών είναι αυτά τα σκουπίδια…  

Εγώ θα αναφερθώ στα δικά μου σκουπίδια.

Θα σε παρακαλέσω λοιπόν,  να μη μου δώσεις τίποτα από αυτά τα  κινέζικα χαζοδωράκια...που συνηθίζεις, και απλά,  να πάρεις αυτά τα «σκουπίδια» και να τα πετάξεις σε μια πολύ μακρινή σκουπιδοπεριοχή - χωματερή του σύμπαντος.

Λοιπόν ξεκινάμε:

Ένα χοντρό σκουπίδι που με ταλαιπωρεί είναι ο εγωισμός: 

Επειδή ξέρω ότι εγωισμός και μαλακία πάνε μαζί,  είμαι σίγουρος ότι αν ξεφορτωθώ το ένα, σίγουρα θα με εγκαταλείψει και το άλλο.

Κάθε εγωιστής είναι και μαλάκας... και μάλιστα αντιπαθητικός μαλάκας... άρα αν ξεφορτωθώ αυτό το σκουπίδι, θα είμαι σε πολύ καλό δρόμο.

Ένα άλλο πολύ αντιπαθητικό και ενοχλητικό σκουπίδι,  είναι  η  απαισιοδοξία.

Το σκουπίδι αυτό προκαλεί ένα είδος παράλυσης  των εγκεφαλικών κυττάρων του ινιακού λοβού με αποτέλεσμα να τα βλέπουν όλα γκρίζα .

Είναι ένα πράγμα εντελώς καταθλιπτικό και αποπροσανατολιστικό.

 Δεν με αφήνει να διακρίνω  καλά ούτε τα σήματα της τροχαίας ούτε τα σήματα της ζωής.

Ένα άλλο σκουπίδι το οποίο επίσης δυσκολεύει τη ζωή μου, είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης προς τους ανθρώπους: 

ξέρω βέβαια ότι πολλοί συνάνθρωποί μου  είναι καραγκιόζηδες και μαλάκες, αλλά επίσης ξέρω ότι  υπάρχουν και αρκετοί καλοί, , αγαθοί και ενάρετοι άνθρωποι.

Αφαίρεσε σε παρακαλώ αυτό το χαζό σκουπίδι από τον εγκέφαλο μου ούτως ώστε να δείχνω εμπιστοσύνη με ακρίβεια σ’ αυτούς που το αξίζουν και τους άλλους θα τους προσπερνάω χωρίς να μου σπάνε τα νεύρα.

....ξεφόρτωσε με λοιπόν, σε παρακαλώ, από αυτά τα τρία σκουπίδια... αγαπητέ μου άγιε, και για τα υπόλοιπα,  τα πιο ψιλά,  έχει ο θεός. 

...μπορούμε να κάνουμε κάτι γι αυτά, τις επόμενες χρονιές. 

Τώρα.  για δωράκια με λαχνούς,  ξανθιές και δε συμμαζεύεται,  μην φέρεις....εξ άλλου δεν ελπίζω τίποτα...

....χώρια  που φέρνουν  και χοντρούς μπελάδες.

Αυτά λοιπόν...

...και σε ευχαριστώ εκ των προτέρων για τις ενέργειές σου.

Χρόνια πολλά!

BRAVE NEW - WOKE - WORLD

 

Στην ταινία 300 μου είχε κάνει εντύπωση που ο Ξερξης ήταν ένας πανύψηλος κακός τραβεστί . 

Καμία σχέση με την πραγματικότητα… γιατί οι απεικονίσεις του Ξέρξη σε διάφορα αρχαία γλυπτά δείχνουν ένα τύπο με μακριά γένια και με πλήρη αρρενωπότητα στο στυλ.

Γινόταν βέβαια αντιπαράθεση με τον αρρενωπό Λεωνίδα ο οποίος ήταν σαν μπόντι-μπίλντερ αλλά φαίνεται πως η ιδέα ενός κοσμοκράτορα-τραβεστί είχε αρχίσει από τότε να απασχολεί τον κόσμο. 

Επειδή δεν πιστεύω ότι το Hollywood κάνει τυχαία έστω και την παραμικρή λεπτομέρεια στις μεγάλες παραγωγές, καθόσον περνάει μηνύματα στο λαουτζίκο και καθοδηγεί στην ουσία τις μάζες, νομίζω ότι από τότε -πριν από 16 χρόνια- ήδη είχε αρχίσει να διαμορφώνεται η εικόνα μιας δυστοπικής κοινωνία όπου κυριαρχούν οι τραβεστί. Παρανοϊκό θα μου πείτε…δεν ξέρω.

Σημασία έχει ότι από το «χαριτωμένο γκέι» κίνημα, περάσαμε στο γκέι κίνημα το απειλητικό, το εκδικητικό και το εξουσιαστικό.

Ο “θαυμαστός καινούργιος κόσμος” του Χάξλεϋ που γράφτηκε το 1930 και αφορούσε τις πλήρως προγραμματισμένες από το κράτος γεννήσεις και με παιδιά που δεν έχουν καμιά συναισθηματική σχέση με τους βιολογικούς γονείς, ίσως θα βρει επαλήθευση ένα αιώνα αργότερα.

…μόνο που τα “προϊόντα” θα είναι άφυλα μωρά που η παραγωγή τους θα είναι προγραμματισμένη από τα woke κινήματα…

ΠΕΝΗΝΤΑ ΕΥΡΩ

 «συμβουλευτική ζεύγους»

....πριν παντρευτούμε γιατρέ, ήταν όλο γλύκες ! 

Πασσά μου με ανέβαζε, Πασσά μου, με  κατέβαζε...

...τι λες ρε κακομοίρη! πότε σε είπα Πασσά μου!

Άντε κατούρα  μας!

...την ακούς γιατρέ? είναι τρόπος αυτός να μου φέρεται δημόσια?

Με ξεφτιλίζει συνεχώς!

.......συγγνώμη...κυρία Τάδε, έτσι του μιλάτε και μπροστά στους φίλους σας? στους κουμπάρους σας, πχ?

...άμα του αξίζει, τι να του κάνω? Αφού είναι ούφο ο τύπος! 

Άκου Πασσάς!

....και Πασσά μου με είπες...αλλά εννοώ πως η συνολική σου συμπεριφορά είναι συχνά προσβλητική και απαξιωτική ενώ παλιά μου φερόσουν με εκτίμηση , ακόμη και θαυμασμό.

...ναι! γιατί δεν είχα καταλάβει τότε τι χαλβάς είσαι!

......κυρία Τάδε, εχω την εντύπωση ότι ο σύζυγός  σας νιώθει προδομένος...ότι τον εξαπατήσατε πριν τον γάμο, παίζοντας θέατρο.

...σιγά! αυτός με εξαπάτησε! Μου έκανε τον λεφτά και τον σπουδαίο και μου βγήκε άφραγκος, σπάγγος και κακομοίρης!

.....Λυπάμαι αγαπητοί....μάλλον  νιώθετε και οι δύο εξαπατημένοι: 

δεν δικαιώθηκαν οι μεταγαμήλιες προσδοκίες σας. 

Ίσως πρέπει να συζητήσετε πως αισθάνεστε, τί περιμένετε από τον άλλο...ώστε, μέσα από μιά νέα κατανόηση, να κάνετε ένα συμβιβασμό, βρίσκοντας μιά νέα ισορροπία.

Πενήντα ευρώ.

Η ΦΑΤΣΑ ΜΙΛΑΕΙ

 Τελικά μετάνιωσα που στα νιάτα μου ήμουν καλός μαθητής. 

Τι κατάλαβα που ήμουν καλός μαθητής; 

Απλά έχασα ένα σωρό ώρες, μέρες, μήνες και χρόνια, για να μάθω 10 πράγματα από τα οποία τα εννιά ήταν άχρηστα. 

Δεν έχασα όμως μόνο αυτό: έχασα την αξιοπρέπεια μου. 

Το να είσαι καλός μαθητής σημαίνει ότι είσαι αναξιοπρεπής: 

κάθεσαι και υπακούς σαν μαλάκας τον κάθε ηλίθιο δάσκαλο που νομίζει ότι έχει αρκετή εξουσία πάνω σου ώστε να σου επιβάλει ένα κάρο μαλακίες.

Ο κακός μαθητής - και ιδιαίτερα ο αντιδραστικός μαθητής- έχει περισσότερη αξιοπρέπεια. 

Αμφισβητεί την αυθεντία και την εξουσία του δασκάλου που συνήθως είναι ένας φοβισμένος μισθοδίαιτος υπαλληλάκος.

Αυτή η έμπρακτη αμφισβήτηση είναι στην ουσία της μια επαναστατική πράξη: είναι μια διακήρυξη δικαιωμάτων, ελευθερίας και αυτόνομης σκέψης.

Όλα αυτά τα επαναστατικά και βαθυστόχαστα τα σκέφτηκα βλέποντας τη φωτογραφία του Μόσιαλου: 

είμαι σίγουρος ότι ήταν ένας καλός μαθητής. 

Γιατί ο Μόσιαλος έχει μία φάτσα καλοθρεμμένου αριστούχου μπούλη που δεν αμφισβήτησε ποτέ κανένα πρόσωπο εξουσίας.

Προφανώς δεν ήταν μόνο καλός μαθητής αλλά και ο επιμελητής και ο απουσιολόγος. 

Σίγουρα μάζευε όλες τις κιμωλίες που πέταγε  ο δάσκαλος δεξιά και αριστερά. 

Τα τετράδια του ήτανε πάντα τακτοποιημένα και καλογραμμένα λες και ήτανε λογιστικοί φάκελοι.

Σκασιαρχείο αποκλείεται να έκανε, ακόμα και αν του το ζήταγε η πιο ωραία της τάξης ώστε να πάνε μαζί σινεμά.

Ο καλός μαθητής δεν παθαίνει  μόνο εγκεφαλική ατροφία αλλά παραμορφώνεται και η φάτσα του: 

η φάτσα των παιδιών, που έχει πάντα μια φρεσκάδα και μια αθωότητα, στην συνέχεια αλλάζει.

….όταν η ζωή προχωρήσει, στην φάτσα αποτυπώνονται όλες οι κακοποιήσεις και οι θρίαμβοι της ζωής.

Μετά τα τριάντα, είσαι υπεύθυνος για την φάτσα σου, έχουν πει.

Ο ευνουχισμός της προσωπικότητας που επιτυγχάνεται στο σχολείο και τις παρατεταμένες σπουδές , διαμορφώνει την φάτσα κατάλληλα όπως τα επανειλημμένα λίφτινγκ τη φάτσα των  φωτομοντέλων. 

Ξεκινάνε από δροσερά και πανέμορφα και, φοβούμενα το γήρας,   καταντάνε και παραμορφωμένα και γερασμένα.

ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΤΖΑΚΙΑ

 …ότι είμαστε πολιτικά υπανάπτυκτοι και στην ψυχή μας ζει ο κοτζαμπασισμός, φαίνεται σαφώς από την δύναμη που έχουν τα πολιτικά τζάκια. 

… βέβαια έχουν δύναμη γιατί έχουν λεφτά, αμοιβαίες εξαρτήσεις με λεφτάδες και ΜΜΕ, με ξένες κυβερνήσεις, με τοπικούς παράγοντες.

Αλλά η βάση είναι το όνομα: 

τα ονόματα έχουν μεταφυσική δύναμη στην ψυχή του πρωτόγονου. 

Σαν να είναι πιστοποιητικά γονιδιακής συνέχειας , ικανότητας και δύναμης.

Όλοι οι πολιτικά πρωτόγονοι λαοί έχουν τζάκια: 

η Ίνντιρα Γκάντι ήταν κόρη του Νεχρού που ήταν αριστοκράτης ακτιβιστής και πρώτος πρωθυπουργός της Ινδίας, ο γυιός της μετά πήρε το μαγαζί, μετά  η γυναίκα του παρόλο που είναι Ιταλίδα κλπ

Στο Πακιστάν τα ίδια: Μπούτο γέρος, Μπούτο κόρη κλπ

Εδώ φτάνει να είσαι ένας χαλβάς που δεν δούλεψε ποτέ σοβαρά και γίνεσαι υπουργός ή πρωθυπουργός με λίγο σπρώξιμο.

Και ας είσαι και Κωστάκης και Γιωργάκης κλπ

Δεν φταίνε αυτοί… 

…αυτοί είναι τόσο άχρηστοι τενεκέδες , έχουν τέτοια άγνοια του πραγματικού κόσμου, που τους νομίζουν όλους ηλίθιους λιγούρηδες και, με δυό τρία κατοστάρικα σε επιδόματα «κατά της ακρίβειας», νομίζουν ότι τους έχουν στο τσεπάκι τους.

Ισως , κάποιους. 

Ελπίζω ότι ο πληθυσμός των ηλιθίων λιγούρηδων βαίνει μειούμενος.

Τα πολλά πτυχία δεν βοήθησαν ιδιαίτερα στην πολιτική ωρίμανση.

Πιστεύουμε σωτήρες πολιτικούς και σωτήριες ιδεολογίες. 

Απλοικότητες του πρωτόγονου ότι ο μάγος θα φέρει βροχή με τελετουργικό χορό.

Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΗΣ ΝΕΟΤΗΤΑΣ

 Η λατρεία της νεότητας αποθρασύνει τους νέους και γελοιοποιεί τους γέρους.

Κάθε ανόητος νέος νομίζει ότι ο κόσμος του χρωστάει καλοπέραση, ευημερία και κανάκεμα χωρίς προσπάθεια, ιδρώτα και πόνο. 

Και χωρίς σεβασμό σε ανθρώπους και θεσμούς.

Αλλά και ο κάθε μαλάκας γέρος, νομίζει ότι με ένα κοτσιδάκι, μιά αλογοουρά ή ένα κότσο στο θόλο του κρανίου, θα ξεβουλώσουν οι αρτηρίες του, θα ξεσκουριάσουν οι αρθρώσεις του και το χαλαρό του πέος θα γίνει ατσάλινο.

Η ΠΙΣΤΗ ΕΙΝΑΙ ΔΟΜΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ

 Γιατί οι χριστιανοί των πρώτων αιώνων πέθαναν για την πίστη τους;

…γιατί  άντεχαν βασανιστήρια;

Γιατί στη διάρκεια της τουρκοκρατίας υπήρξαν τόσοι νεομάρτυρες;

… δηλαδή Ραγιάδες που μαρτύρησαν για να μην αλλαξοπιστήσουν; 

Γιατί τόσοι κομμουνιστές δεν υπέγραψαν δήλωση;

Όλοι αυτοί, και εκατομμύρια άλλοι, γιατί  δεν άλλαξαν πίστη παρά τα προνόμια που θα είχαν;

Ολοι αυτοί το έκαναν για ένα και μόνο λόγο: 

…γιατί η αλλαγή θρησκείας ή η δήλωση μετανοίας, θα  ήταν προσβλητική της προσωπικότητας τους. 

Ήταν δηλαδή κάτι το οποίο θα άλλαζε την προσωπικότητά τους και θα τους μεταμόρφωσε κάτι διαφορετικό: δεν θα ήταν πλέον ο εαυτός τους.

Και μη μου πείτε ότι η θρησκευτική πίστη και η κομμουνιστική ιδεολογία είναι πολύ διαφορετικά πράγματα από ψυχολογική οπαδική σκοπιά:

όπως έχουν πει και πρώην κομμουνιστές προπαγανδιστές, όπως ο Γεώργιος Γεωργαλάς που ήταν υψηλόβαθμος κομμουνιστής στην Ουγγαρία πριν πάει στην χούντα και γίνει σοβιετολόγος, η κομμουνιστική ιδεολογία και πρακτική έχει πολλά θρησκευτικά χαρακτηριστικά: 

έχει Προφήτες ( Μαρξ, Ένγκελς), έχει μάρτυρες, έχει Μεσσίες (Λένιν, Στάλιν) , έχει παράδεισο, έχει εσχατολογία και τέλος της ιστορίας .

Εν κατακλείδι: το να προσβάλλεις η διακωμωδείς την πίστη του άλλου είναι στην ουσία προσβολή της προσωπικότητάς του διότι η πίστη είναι  δομικό στοιχείο της ίδιας της προσωπικότητος.

Είναι πολύ ευαίσθητο θέμα ο σχολιασμός και η κριτική σε ιδεολογικά θέματα και ακόμα περισσότερο σε θρησκευτικά.

Πρέπει να γίνεται με πολύ τακτ…

..,χωρίς καμία πρόθεση μείωσης της προσωπικότητας του άλλου. 

Στοιχειωδώς  πολιτισμένη συμπεριφορά.