Ayaan Hirsi Ali

Είναι δυνατόν ένα φτωχό κοριτσάκι από κάποιο κατσικοχώρι της Σομαλίας - μιάς φτωχής και διαλυμένης από εμφύλιο  πόλεμο αφρικανικής χώρας- μεγαλωμένη από μιά αναλφάβητη γιαγιά και μιά επίσης αγράμματη μητέρα, γυναίκες νομαδικής φυλής γεμάτες  προλήψεις και δεισιδαιμονίες, χωρίς παρουσία πατέρα, προσφυγάκι φτωχό που άλλαξε πεντέξι χώρες και πέρασε τα πάνδεινα, να καταφέρει να προκόψει, νάσπουδάσει στην Ολλανδία, να γίνει βουλευτής του Ολλανδικού κοινοβουλίου(!), να γίνει διεθνούς φήμης ακτιβίστρια και συγγραφέας, να την κυνηγάνε τζιχαντιστές σε Ευρώπη και Αμερική, να μην βρίσκει ασφάλεια πουθενά, να μην μπορει να εγγυηθεί την ασφάλειά της ούτε η Ολλανδία ούτε οι ΗΠΑ, να παίρνει τιμητικές διακρίσεις απο πανεπιστήμια και αυτά να τρομοκρατούνται και να ακυρώνουν τις τελετές, και τελικά, στα σαρανταένα της, με σακατεμένα γεννητικά όργανα, να παντρεύεται και να τεκνοποιεί  με διάσημο συγγραφέα, ιστορικό και πολιτικό σχολιαστή, καθηγητή σε Οξφόρδη , Χάρβαρντ και Στανφορντ?

Όλα αυτά έγιναν - και άλλα πολλά απίστευτα- και που αξίζει να διαβάσει κανείς στο αυτοβιογραφικό βιβλίο της που έγινε μπεστ σέλλερ στην λίστα των New York Times. Και όλα αυτά , πριν βρεί τον διάσημο σύζυγο. Μόνη της.

«Η διεθνούς φήμης συγγραφέας και ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών στο Ισλάμ Αγιάν Χίρσι Άλι γεννήθηκε στη Σομαλία το 1969, λίγες ημέρες μετά την επιβολή της δικτατορίας του Σιάντ Μπάρε. Ανατράφηκε ως μουσουλμάνα, και στα πέντε της χρόνια υπέστη τη βάρβαρη πρακτική της κλειτοριδεκτομής. Ο πατέρας της υπήρξε ηγετική φυσιογνωμία της αντιπολίτευσης, και στη διάρκεια της δικτατορίας φυλακίστηκε αλλά κατόρθωσε να αποδράσει. Η Χίρσι Άλι τον γνώρισε για πρώτη φορά στα οκτώ της χρόνια στη Σαουδική Αραβία, όπου κατέφυγε η οικογένειά της με το ξέσπασμα του σομαλικού εμφυλίου πολέμου, ενώ κατόπιν μετοίκησε διαδοχικά στην Αιθιοπία και στην Κένυα, όπου για ένα διάστημα ακολούθησε τη Μουσουλμανική Αδελφότητα. Το 1992, στα είκοσι δύο της χρόνια, για να αποφύγει τον γάμο που της επέβαλε ο πατέρας της, η Χίρσι Άλι κατέφυγε στην Ολλανδία όπου ζήτησε και έλαβε πολιτικό άσυλο. Εργάστηκε ως διερμηνέας, σπούδασε πολιτικές επιστήμες και ανέπτυξε έντονη δράση υπέρ των δικαιωμάτων των μουσουλμάνων γυναικών στην Ευρώπη, χάρη στην οποία το 2003 εξελέγη βουλευτής του ολλανδικού Κοινοβουλίου. Το 2004 γύρισε με τον Ολλανδό σκηνοθέτη Theo van Gogh την "Υποταγή", μια ταινία μικρού μήκους με θέμα την κακοποίηση των γυναικών στο Ισλάμ, η οποία καταδικάστηκε ως βλάσφημη από τους φανατικούς ισλαμιστές με αποτέλεσμα ο van Gogh να πέσει θύμα μιας άγριας δολοφονίας που συγκλόνισε όχι μόνο την Ολλανδία αλλά ολόκληρο τον κόσμο. Στο Άπιστη η Αγιάν Χίρσι Άλι αφηγείται αυτήν την αληθινή και συναρπαστική ιστορία: την ιστορία της ζωής της.

Η Αγιάν Χίρσι Άλι έχει συμπεριληφθεί στη λίστα του περιοδικού Time των 100 ανθρώπων με τη μεγαλύτερη επιρροή διεθνώς, και έχει βραβευθεί επανειλημμένα για τη δράση της υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Έχει ιδρύσει το AHA Foundation (www.AyaanHirsiAli.org), μία μη κερδοσκοπική ανθρωπιστική οργάνωση για τα δικαιώματα των γυναικών, είναι επιστημονικός συνεργάτης του American Enterprise Institute και της Σχολής Δημόσιας Διοίκησης John F. Kennedy του Πανεπιστημίου Harvard, και ζει στις Ηνωμένες Πολιτείες με τον σύζυγό της, τον διακεκριμένο και γνωσρο διεθνώς Βρετανό ιστορικό και συγγραφέα Niall Ferguson»

https://www.protoporia.gr/apisti-p-419171.html

Και τώρα δημοσιεύει την συγκλονιστική δήλωση :

Γιατί έγινα Χριστιανή

https://www.facebook.com/100063626348183/posts/pfbid02VztgikBehDyg9agDZj8ZPPuFxbCnBi1LwRLbveQgFpdzdbsgLt5PXzp2wpMsydqNl/?d=n&mibextid=WC7FNe

https://en.m.wikipedia.org/wiki/Ayaan_Hirsi_Ali

Έχω κληρονομικό χάρισμα

 ...ο απλούστερος τρόπος να βγάλεις λεφτά, γκόμενες και εκλογικές επιτυχίες , είναι να λές αυτά που θέλει να ακούσει ο κοσμάκης.

Είναι τόσο απλό.

 ...και αυτά που θέλει να ακούσει είναι επίσης απλά.

Κάποτε, για πλάκα, δήλωσα ψευδώς σε μιά παρέα ότι ξέρω να διαβάζω τον καφέ.

(φυσικά δεν ξέρω τίποτα ούτε πιστεύω σε τέτοιες βλακείες).

Πολλά ματια έλαμψαν με ενδιαφέρον και αμέσως μου ζήτησαν προβλέψεις.

Την ώρα που ετοιμαζόταν οι καφέδες, έστιβα το κεφαλι μου τι να πω.

Τελικά αποφάσισα να πώ σε όλους - με διαφορετική διατύπωση καθε φορά- πως είναι πολύ ιδιαίτερες περιπτώσεις: 

«ενδιαφέρον...πολύ ενδιαφέρον».

(Παύση)

«είσαι πολύ ιδιαίτερη περίπτωση...βλέπω ασυνήθιστα στοιχεία στον χαρακτήρα σου»

(όλοι θεωρούν εαυτούς, ενδιαφέροντες και «ασυνήθιστους»)

«υπαρχουν αντιφατικά στοιχεία»

«είσαι πολύ ευαίσθητος/η αλλά μερικές φορές μπορείς να γίνεις και πολύ σκληρός/ή» κλπ κλπ

Όσο για το μέλλον?

...το μέλλον πάντα κρύβει «πολύ ενδιαφέρουσες εξελίξεις», έχει σαφώς «πολλές ευκαιρίες», που,  « σαν αλλεπάλληλα κύματα»,  «διαγράφονται καθαρά».

(κάθε κατακάθι  καφέ στο τοιχωμα του φλυτζανιού κάνει κάτι κυματιστό).

...αλλά , τα κύματα, πέφτουν  και «ξεσπούν» 

«Άλλοτε πάνω σε μια ομαλή, ήρεμη, παραλία και άλλοτε πάνω σε κοφτερούς βράχους»...

...και λοιπά και λοιπά.

Είναι απίστευτο πως οι άνθρωποι θέλουν να ακούν τα ίδια παραμύθια ενώ ταυτόχρονα πιστεύουν πως είναι πολύ «διαφορετικοί».

Κρίμα που,  όλα αυτά, τα κατάλαβα αργά.

Θα ήμουν ήδη,  επιτυχημένος επαγγελματίας, σύζυγος, εραστής και, ίσως, πολιτικός.

Θα πάλευα για τον λαό από πολλά «μετερίζια».

οι Σίμπσονς είμαστε εμείς

…μία προβληματική και δυσλειτουργική οικογένεια από μισοπάλαβους γκαφατζήδες εμπλέκεται σε καταστάσεις που προβλέπουν το μέλλον και μάλιστα με μεγάλη ακρίβεια. 

Είναι εξαιρετικά απίθανο όλες αυτές οι προβλέψεις να είναι τυχαίες: 

Το πιο πιθανό είναι να είναι μέρος σχεδίου επηρεασμού της κοινής γνώμης για γεγονότα που έχουν ήδη σχεδιαστεί να συμβούν…

…και ένα είδος προετοιμασίας για την αποδοχή ενοχλητικών πολιτικών μέτρων που θα παρθούν στο μέλλον. 

Οι Σίμσονς είμαστε εμείς οι ίδιοι…

…θα συνηθίσουμε όλες τις εφιαλτικές ιδέες που είναι  στα σκαριά: από τα γκαρσόνια - ρομποτ που θα μας σερβίρουν στο δευτερόλεπτο ή την απόλυσή μας από την εργασία μας  λόγω τεχνητής νοημοσύνης που θα μας υποκαταστήσει…

….μέχρι την αποδοχή κλόουνς και φασουλήδων για πολιτικούς ηγέτες και πλανητάρχες.

Είναι μιά ψυχολογική προετοιμασία:

 θα αποδεχθούμε αμάσητα όλες τις αλυσίδες που κατασκευάζουν τα αφεντικά για να μας δέσουν  ακόμα πιο σφιχτά.

https://youtu.be/UJD5jUdbtgQ?si=GqFuoVnkAfEEYx95

σωτήρα μου Μπαχλιτζανάκη

 Πλάκα έχουν όσοι ζητούν μια ιατρική γνώμη και την αμφισβητούν αμέσως: 

στην ουσία δεν θέλουν γνώμη αλλά επιβεβαίωση της δικής τους γνώμης. 

Αν τους πεις την άποψη που θέλουν, είναι πολύ ευχαριστημένοι που έκαναν σωστή «διάγνωση».

Αν τους πεις κάτι άλλο, αρχίζουν να την αμφισβητούν με «ναι μεν αλλά...η κουμπάρα μου που είχε το ίδιο...»

Συχνά σού αντιπαραθέτουν άλλες ιατρικές η ψευδό- ιατρικές γνώμες: 

«Ναι αλλά ο ορθοπεδικός Μπαχλιτζανάκης , πριν τέσσερα χρόνια μου είπε...» ή «ο φυσιοθεραπευτής που πάω μου βρήκε τον αυχένα μου γεμάτο κόμπους...»κλπ κλπ

Μόλις ακούσω τέτοια, , παύω κάθε συζήτηση: παίρνω σοβαρό ύφος και λέω «ίσως δεν θα ήταν κακή ιδέα να πάτε και πάλι για επανεκτίμηση στον κύριο Μπαχλιτζανάκη...είναι εξαίρετος» .

Αν αντέξει την κακοποίηση ο Μπαχλιτζανάκης, θα του βγάλω και εγώ το καπέλο.

Σωτήρα μου, Μπαχλιτζανάκη…

ψέμματα

 Τα ψέμματα δεν είναι ακριβώς κακό πράγμα... είναι τόσο αναγκαία! .

...οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς αυτά.

Αν εφευρεθεί μια μηχανή ανάγνωσης της σκέψης των κοντινών  μας ανθρώπων, θα αυτοκτονούσε η μισή υφήλιος: ζευγάρια θα χώριζαν, ερωτευμένοι θα κατέρρεαν, οι θρησκευόμενοι θα κυνηγούσαν  τον παπά της ενορίας τους και οι κνίτες θα γινόταν αναρχοαυτόνομοι στα Εξάρχεια.

Τα πιο ωραία ψέμματα τα λέμε στον εαυτό μας: 

η αυτοεξαπάτηση είναι όρος επιβίωσης.

Πως να εγκαταλείψεις το Μαράκι που τα είχες πεντε χρόνια και την έκανες να νιώθει τόσο μοναδική?

Αυτή φταίει. 

Μαλακισμένη.

Πως έρριξες τον αδελφό σου στην περιουσία, τον συνάδελφο στην εργασία, τον κουμπάρο με την κουμπάρα?

ΑΥΤΟΙ τα ήθελαν, ΑΥΤΟΙ τα προκάλεσαν, ΑΥΤΟΙ τα επεδίωξαν .

Έμμεσα, ε?... 

Υπόγεια! 

…Οι σιγανοπαπαδιές!

Ενώ εσύ...  σπαθί!

Όλοι έχουν να λένε για σένα... τι παιδί είσαι! 

Και πόσο έχεις υποφέρει για τους άλλους!

Έκαστος φέρει τον σταυρόν αυτού.

Μόνο εσύ  ξέρεις τι έχεις τραβήξει. 

Και ο Θεός.

Θα σε δικαιώσει και Αυτός, ε?

Μ´ αρέσει η αυτοπεποίθησή σου γιά τις προθέσεις του Θεού.

οι μοιχοί είναι αδύναμοι

 ..αν κάποιος -ή κάποια- δεν είναι ευχαριστημένος σε κάποια σχέση, καλό είναι είτε να την διορθώνει είτε να την τελειώνει.

Το να κερατώνει, είναι εξευτελιστικό.

…εννοώ …αυτοεξευτελιστικό: 

…δεν ντροπιάζεται ο «κερατάς» αλλά ο μοιχός.

Είναι σαν την κλοπή: ο κλέφτης πρέπει να ντρέπεται, όχι το θύμα της κλοπής.

Γενικά οι μοιχοί, νομίζω πως είναι άτομα αδύναμου χαρακτήρα: 

μπλέκουν σε ένα φθοροποιό κυκεώνα σχέσεων που όχι μόνο δεν λύνουν υπάρχοντα προβλήματα αλλά τα μεγαλοποιούν και τα πολλαπλασιάζουν.

Ναρκισσεύονται ότι τάχα είναι σαν ήρωες αισθηματικού μυθιστορήματος με στοιχεία πάθους και σασπενς και, τελικά,  καταντάνε κακομοιριασμένα και κακοποιημένα όντα από τα χαστούκια της ζωής.

Γιατί η Ζωή, είναι ένα ζωντανό και έλλογο όν :

ένα Όν που απαιτεί μιά τελετουργία σεβασμού από τα ανθρωπάκια- υπηκόους της.

…όποιος χέζει το τελετουργικό  προσβάλλοντάς την, τον χέζει και Αυτή.

Αργά, ή γρήγορα.

ΚΑΝΟΝΕΣ

 …μία δεκαεπτάχρονη ομοφυλόφιλη ψυχοπαθής, χωρίς αγωγή, με πατερα γιατρό, σκότωσε την 22χρονη φίλη της όταν της ζητησε να χωρίσουν κλπ

…τι να πρωτοπιάσεις και τι να σχολιάσεις.

Έχω την εντύπωση ότι τα ψυχικά προβλήματα επιδεινώθηκαν από τότε που επικράτησε η μεταμοντέρνα αντίληψη ότι δεν υπάρχουν σταθερές αξίες, ότι η αλήθεια είναι υποκειμενική κατασκευή και επινόηση   και ότι η κοινωνική ευθύνη είναι ασήμαντη μπροστά στην προσωπική έκφραση.

Αρα , ο καθένας,  κάνει ότι γουστάρει και λογαριασμό δεν δίνει.

Δεν υπάρχει ρυθμιστικό πλαίσιο.

Δεν υπάρχουν κανόνες.

Στο τέλος δικαιολογούνται τα πάντα.

Δεν είναι έτσι, όμως…

οι ψυχικά ασταθείς, λειτουργούν καλύτερα σε σταθερό,  δομημένο και ασφαλές περιβάλλον.

Η κοινωνία χρειάζεται ρυθμιστικό πλαίσιο.

Τώρα γεμίσαμε  νευρωσικούς που μέθυσαν με την απόλυτη ελευθερία τους να κάνουν ό,τι παλαβωμάρα τους κατέβει και, μετά, όταν το άγχος τους χτυπήσει κόκκινο, αποδιοργανώνονται εντελώς.

Κανόνες…

…δεν είναι κακό πράγμα.

Δεν είναι κακό πράγμα να μάθει ο δεκαεξάχρονος να μην οδηγεί παράνομα, να μην κλέβει βενζίνη και να μην τεκνοποιεί στα δεκατρία.

Χωρίς κανόνες, η προσωπική ζωή γίνεται μπάχαλο  και η κοινωνική ζωή γίνεται φαρ ουέστ.

Τελικά, ό μόνος  κανόνας που υπάρχει είναι να πληρώνουμε τους φόρους μας οι μικροαστοί.

FB 14-12-2022