Η Αταλάντη ήταν ωραιότατη, αλλά και περίφημη δρομέας και κυνηγός..
Η πιο γνωστή περιπέτεια της Αταλάντης είναι η συμμετοχή της στο κυνήγι του Καλυδώνιου Κάπρου, μια ιστορία που εμφανίζεται στη ραψωδία Ι της Ιλιάδας του Ομήρου, η οποία συντέθηκε τον 8ο αι. π.Χ.
Ένας τεράστιος τριχωτός κάπρος με μεγάλους λευκούς χαυλιόδοντες τρομοκρατούσε την πόλη Καλυδώνα και τη γύρω περιοχή στην Αιτωλία, καταστρέφοντας τα σπαρτά και σκοτώνοντας όποιον έβρισκε στον δρόμο του.
Αυτό το φοβερό θηρίο το είχε στείλει η Άρτεμις για να τιμωρήσει τον Οινέα, τον βασιλέα της Καλυδώνας, για την ασέβειά του να μην κάνει θυσίες στη θεά.
Ο γιος του Οινέα, Μελέαγρος, ανέλαβε να σκοτώσει το θηρίο, με τη βοήθεια των πιο ονομαστών ηρώων της εποχής.
Στην κυνηγετική εξόρμηση συμμετείχαν ο Ιάσων (γνωστός από την περιπέτεια με το Χρυσόμαλλο Δέρας, στην οποία κατά κάποιες εκδοχές συμμετέχει και η Αταλάντη), ο Θησέας, οι Διόσκουροι (Κάστωρ και Πολυδεύκης), ο Μελανίων, ο Πηλέας, ο Πειρίθους και η Αταλάντη, με μια ομάδα κυνηγετικών σκύλων.
Στη διάρκεια του μακρού και επίπονου κυνηγιού, ο Μελέαγρος ερωτεύτηκε την Αταλάντη, αλλά χωρίς ανταπόκριση.
Κατά μία άλλη εκδοχή, ο Μελανίων ήταν αυτός με τις ερωτικές προθέσεις απέναντι στην παρθένα κυνηγό.
Στην πορεία του κυνηγιού σημειώθηκαν κάποια δυστυχήματα, όπως όταν ο Πηλέας (γιος του βασιλέα της Αίγινας, Αιακού), σκότωσε κατά λάθος τον Ευρυτίωνα.
Η Αταλάντη, προχωρώντας στην άκρη του μισοφέγγαρου που είχαν σχηματίσει οι ήρωες, «χτενίζοντας» το δάσος για να εντοπίσουν το θηρίο, είχε τα δικά της προβλήματα. Δέχθηκε επίθεση από τους κενταύρους Ροίκο και Υλαίο.
Οι κένταυροι ήταν περιβόητοι για την απείθαρχη συμπεριφορά και την ανικανότητά τους να ελέγξουν τις σεξουαλικές τους επιθυμίες, αλλά διάλεξαν λάθος θύμα στο πρόσωπο της Αταλάντης, η οποία τους σκότωσε εύκολα και τους δύο.
Τελικά, ο κάπρος χτυπήθηκε από βέλος της Αταλάντης και σκοτώθηκε από τον Μελέαγρο. Το άμοιρο ζώο θυσιάστηκε στην Αρτέμιδα, όπως επιβαλλόταν και το δέρμα του δόθηκε στην Αταλάντη.
Η Αταλάντη απέφευγε τη συναναστροφή με άλλες παρθένες και τρόμαζε στην ιδέα του γάμου.
Επειδή όμως πολλοί ζητούσαν να την παντρευτούν, εκείνη δήλωσε ότι θα παντρευόταν εκείνον που θα κατάφερνε να την παραβγεί σε αγώνα δρόμου και ότι θα φόνευε στη συνέχεια τον όποιον ηττημένο από αυτήν.
Αν και οι όροι ήταν βαρείς, πολλοί ήταν και οι μνηστήρες και ως εκ τούτου πολλά υπήρξαν και τα θύματα.
Μέχρι που τη νίκησε ο Ιππομένης που το κατόρθωσε χάρη σε τρία μήλα των Εσπερίδων που είχε λάβει ως δώρο από τη θεά Αφροδίτη, με τη ρητή εντολή να τα χρησιμοποιήσει μόνο όταν θα κινδύνευε να χάσει στον αγώνα, ρίχνοντας ένα ένα πλάγια.
Πράγματι η Αταλάντη, πιστεύοντας ότι σίγουρα θα νικήσει, λοξοδρομούσε κάθε φορά για να κυνηγήσει το μήλο.
Έτσι μετά τη νίκη του ο Ιππομένης νυμφεύθηκε την Αταλάντη, αλλά το ερωτικό τους πάθος ήταν τόσο έντονο που χρησιμοποίησαν ως ερωτική κλίνη αυτό το ιερό δάσος της θεάς Ήρας.
Μόλις το αντελήφθη η Ήρα, δεν άργησε να δείξει την αγανάκτησή της, μεταμορφώνοντας τους δύο εραστές σε ζεύγος λεόντων… εξαιρώντας τους έτσι από την αρχαία ηθική τάξη των ανθρώπων.
δίδαγμα πρώτον:
η υπερβολική αυτοπεποίθηση συνιστά αλαζονεία που οδηγεί σε ήττα
διδαγμα δεύτερον:
η Θεική βοήθεια και παρέμβαση είναι χρήσιμη όσο είσαι ταπεινός
δίδαγμα τρίτον:
η Θεικη βοήθεια δεν είναι δεδομένη.
Οι Θεοί σε βοηθούν αν είσαι ταπεινός, αν το αξίζεις.
Αν γίνεις αλαζονικός ή αν τους αγνοήσεις, σε τιμωρούν.
δίδαγμα τέταρτον
η ευτυχία σε κάνει εγωκεντρικό και επιπόλαιο.
Νομίζεις ότι διαρκεί για πάντα.
δίδαγμα πέμπτον
οι θεοί σου παρέχουν τα εργαλεία της σωτηρίας :
τα μήλα της γοητείας, της γνώσης, της νίκης.
Έχει σημασία πως τα χρησιμοποιείς αυτά τα εργαλεία.
Είναι δίκοπα μαχαίρια, τα «μήλα»
τελικό δίδαγμα
οι Θεοί απαιτούν σεβασμό.
…κάθε ασέβεια τιμωρείται αλλά υπάρχει θεία οικονομία και θεία πρόνοια.
…μπορούν να συγχωρήσουν με πολλούς και πρωτότυπους τρόπους.
Εάν παρενέβης τον ανθρώπινο νόμο, μπορούν να σε κάνουν λιοντάρι.
Σε εντάσουν σε νέο αξιακό σύστημα και σου δίνουν μιά δεύτερη ευκαιρία ως ζώο ή φυτό… ( λιοντάρι ή δελφίνι ή κισσό…)το οποίο θα σου επιτρέψει να ζήσεις μέσα από ένα νέο ρόλο.
* Σύμφωνα με τον Απολλόδωρο (3.38), όταν ο Διόνυσος θέλησε να πάει στη Νάξο από την Ικαρία, για να μυήσει τους κατοίκους στη λατρεία του, μίσθωσε Τυρρηνούς πειρατές για να τον μεταφέρουν στο νησί.
* Εκείνοι δέχθηκαν, με απώτερο και κρυφό σκοπό να τον πουλήσουν σκλάβο στην Ασία. Όταν το κατάλαβε ο Διόνυσος, μετέβαλε τα κουπιά τους σε φίδια, γέμισε το πλοίο με κισσό, το ακινητοποίησε μέσα σε γιρλάντες και έκανε να αντηχήσουν αόρατοι αυλοί.
* Οι πειρατές τρελάθηκαν και έπεσαν στη θάλασσα, όπου μεταμορφώθηκαν σε δελφίνια.
Μετανοημένοι για το ατόπημά τους παραστέκουν τους ναυτικούς στα ταξίδια και τα ναυάγιά τους. 😎.
* Και ένα σχόλιο για την σεξουαλική ταυτότητα της Αταλάντης:
εκ πρώτης όψεως, συμπεριφέρεται σαν αγοροκόριτσο…
Σαν βίαιη άντρο-γυναίκα…
Πολύ τολμηρή και σκληρή…αφού σκοτώνει τους μέλλοντες εραστές που χάνουν στην δοκιμασία που τους βάζει.
Αν η Αταλάντη ζούσε στη σημερινή εποχή, θα είχε χαρακτηριστεί τρανσέξουαλ η κάτι ενδιάμεσο και , το πιθανότερο, διάφοροι γιατροί να την είχαν πείσει να κάνει ορμονοθεραπεία με ανδρογόνα και να κόψει τα στήθη της.
Τελικά όμως, το αγοροκόριτσο αυτό, αποδείχτηκε …θηλυκό σεξουαλικό ηφαίστειο και αναστέναξε το δάσος τηςΉρας.
Απλά βρήκε τον σωστο εραστή- σύζυγο.
Ας μη βγάζουν εύκολα συμπεράσματα οι κήνσορες της σεξουαλικότητας
🙂
