17 Νοε 2024

Το Πολυτεχνείο




 ...οι αυτάρεσκοι, μεσήλικες γονείς, που ανήκουν στην  «γενιά του Πολυτεχνείου»:

έχουν πάρει  γερές, πρόωρες,  συντάξεις από ΔΕΚΟ...μάλλον  απο την ΔΕΗ…

…αλλά  πρόλαβαν να κάνουν την μπάζα τους με την μεζονέτα στα Βριλήσσια και το εξοχικό στην Ερέτρια.

Ο τριαντάρης γυιός δεν μοιάζει το ίδιο ευτυχισμένος -και μάλλον δεν τους κάνει κέφι- παρ´ ότι τον μεγάλωσαν στα πούπουλα και του  πληρώνουν ήδη  δέκα χρόνια  φοίτησης, στην μπουρδελοσχολή του..

(που την έχει κάνει ακόμη πιό μπουρδέλο απο ότι ήταν..αφού είναι ενεργός μπαχαλάκιας).

Το Πολυτεχνείο ήταν πολύ μεγάλος μύθος που βόλεψε πολλούς και τους κατέστρεψε, ταυτόχρονα: 

απενοχοποίησε ένα λαό που έκανε την πάπια επτά χρόνια και έκανε κάθαρση ενοχών σε μερικές πορείες στην αμερικάνικη πρεσβεία

Οι πλέον θρασείς, πίστεψαν αν σε ένα μύθο αυτο- ηρωοποίησης, τον εκμεταλλεύτηκαν επί σαράντα χρόνια μετά και, όπως συνήθως  οι απατεώνες, είχαν μάλλον κακό τέλος μέσα σε ηθική απαξίωση.


Είμαστε ευπροσάρμοστη ράτσα. 

Αυτό που μου αρέσει στον ελληνικό τρόπο ζωής είναι η εναλλαγή συγκινήσεων: 

...δεν πλήττουμε.

Άλλοτε παλεύουμε για  πόλεμο και Αγώνα (αντιφασιστικό κυρίως, ή αντιεξουσιαστικό) και άλλοτε το ρίχνουμε στο γλέντι.

Σαν τους Αρχαίους.

Καλοκαιράκι? 

Μπανάκι, μπιτσόμπαρο,  μπύρες και σουβλάκια.

Αρχή Χειμώνα? 

Στις 17 Νοέμβρη , τριήμερο μπαχαλοποίησης για να δοθεί το κατάλληλο μήνυμα στην «εξουσία» πως δεν αστειευόμαστε.

Από κοντά και η 6 Δεκεμβρίου: επέτειος Γρηγορόπουλου... πάλι μπάχαλο. 

( και γιορτή Αγίου Νικολάου... αλλά πάει ο Άγιος, σχεδόν ξεχάστηκε).

Ε, μετά,  αρκετά με τους κοινωνικούς αγώνες: έρχονται οι γιορτές.

Τώρα...οικογενειακά τα Χριστούγεννα, την Πρωτοχρονιά με φίλους και χαρτάκι.

Ευχές για καινούργια γκόμενα και κάνα γαμπρό.

Μετά κάνει πολύ κρύο, χωνόμαστε μέσα: «φονικοί χιονιάδες», πλημμύρες, αγνοούμενοι, «παράλυση του κρατικού μηχανισμού».

«Γαμημένο κράτος, το πληρώνουμε μιά ζωή και δεν μας φροντίζει ποτέ όταν το χρειαζόμαστε».

...αλλά...ξέχασα: είμαστε αντιεξουσιαστές: μόνο με «αυτοοργάνωση» και «αυτοδιαχείριση» θα λυθούν τα κοινωνικά προβλήματα.

Δεν θα έρθει η 17 Νοέμβρη και η 6 Δεκέμβρη?

Θα τους δείξουμε εμείς.


15 Νοε 2024

οι κακοί άνθρωποι χρειάζονταιτους καλούς για να κρύβονται ανάμεσά τους

 …οι καλοί άνθρωποι είναι  το άλλοθι των κακών.

…ή, πως οι κομπιναδόροι έχουν ανάγκη την ύπαρξη τίμιων για να χώνονται ανάμεσά τους.


...θυμάμαι, όταν ήμουνα φοιτητής, ήταν ένας φουκαράς επιμελητής στο Ιπποκράτειο που μας έλεγε πως «έξυπνοι γιατροί είναι αυτοί που τα κονομάνε».

Φτωχοδιάβολος ήταν,  οικογενειάρχης, μόνιμα ιδρωμένος από το άγχος και καραφλός, μάλλον προσπαθούσε να πείσει τον εαυτό του να τολμήσει να βγάλει κανα φράγκο.

....πράγμα απίθανο βέβαια γιατί ούτε κομπιναδόρος ήταν ούτε παραμυθατζής.

Δεν τόχε η φύση του.

Τον θυμάμαι κάθε παραμονή 17 Νοέμβρη.

Οι γιατροί, είναι σαν τους αγωνιστές του Πολυτεχνείου: 

πολλοί αγωνίστηκαν διαμαρτυρόμενοι εναντίον της Χούντας αλλά λίγοι έβγαλαν θέσεις και λεφτά επικαλούμενοι αγωνιστικές περγαμηνές.

Εδώ είναι το κρίσιμο σημείο: οι τίμιοι είναι το άλλοθι των κομπιναδόρων: 

...πρέπει  να λέει ο κοσμάκης «υπάρχουν και καλοί γιατροί».

...πρέπει να λέει «υπάρχουν και αγωνιστές  πολιτικοί».

Οι καλοί είναι το καλύτερο άλλοθι για τους κακούς: 

ψαρεύουν μέσα στα θολά νερά.

Αντε βγάλε άκρη ποιός είναι ο καλός και ποιός ο κακός.

Και, μέχρι  να τους δεις πάνω  στο κότερο με την μπουρζουαζία ή στην φωτογραφία των κοσμικών στηλών να τρώνε αστακούς με τον πρίγκηπα του Μονακό, εσύ θα έχεις κακογεράσει και αυτοί καλογεράσει.

Και άντε  βρές τον κυριλάτο -πλέον- ευρωβουλευτή και την κομψή ευρωπαική επίτροπο να της ζητήσεις λογαριασμό.

Θα σηκώσουν τα φρύδια με απορία και θα σε κοιτάξουν σαν ενοχλητική μύγα.

«Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι»!

...τι μας κάνατε!.



14 Νοε 2024

Οι λέξεις και οι σκέψεις




«την άκρα πόδα».

...ανορθογραφίες , γραμματικά και συντακτικά κακουργήματα που βγάζουν μάτι, απλοικές σκέψεις, επιχειρήματα καφενείου.

Και όλα αυτά από γιατρούς, στα «σόσιαλ μήντια».

Η γλώσσα είναι εργαλείο: είναι τσεκούρι, πριόνι, μαχαίρι.

Πηρούνι και κουτάλι.

Κοβεις ξύλα, σκαλίζεις  έπιπλα, τρώς με στυλ το φαΐ σου.

Αλλά είναι και κιθάρα, πιάνο, άρπα.

Είναι τρυφερό και σεμνό φλάουτο αλλά και τύμπανο που ξεκουφαίνει.

Είναι ποίημα, τεχνική περιγραφή, οδηγίες χρήσεως, φιλοσοφικό δοκίμιο.

Αλλά είναι και παραλήρημα.

Η ιατρική είναι επικοινωνιακό επάγγελμα.

Γιατρός είναι κάποιος  που σκέφτεται, δρά, παίρνει αποφάσεις.

Αλλά και κάποιος που επικοινωνεί.

Αν δεν επικοινωνεί, είναι μισερή η δουλειά που κάνει.

Είναι που είναι δύσκολη η ιατρική, είναι δύσκολη και η γλώσσα.

Αλήθεια, μπορείς να είσαι καλός γιατρός αν δεν μπορείς να μιλήσεις σωστά?

Αμφιβάλλω.

Ίσως η γλωσσική εκπαίδευση να μας βοηθούσε και στην ιατρική εργασία.

...ίσως.

Πάντως ένας γιατρός που σνομπάρει την γραμματική και το συντακτικό, μου φαίνεται πως είναι πιθανό να σνομπάρει και τις ακριβείς δοσολογίες των φαρμάκων.


Αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις (Αντισθένης)


Πλάτων Μανιάς

13 Νοε 2024

οι γέροι

 …πριν δύο χρόνια , έδιωξαν δυό γέρους από καφετέρια στην Νεα Σμύρνη,  γιατί ήταν …γέροι.

Έτυχε τότε να διαβάζω ένα βιβλίο για την ζωή σε ένα Ολλανδικό γηροκομείο.

Θλιβερή και προσβλητική συμπεριφορά προς τους γέρους.

Και οι νέοι και οι γέροι, είναι αδικημένοι στην ελληνική κοινωνία γιατί είναι πιό ευάλωτοι.

Η κοινωνία έχει ένα υποκριτικό ψευδοσεβασμό για τους γέρους: τους σέβεται μόνο αν δεν της είναι  βάρος και μόνο  αν έχουν καλή σύνταξη και περιουσία.

Απο κεί και πέρα, λατρεύει μόνο τα νεανικά κορμιά : 

τους ίδιους τους νέους, τους συνθλίβει ως προσωπικότητες και τους εκμεταλλεύεται χυδαία ως εργαζόμενους.

Μετά, της αρέσει  να μιλάει για  ισότητα, πλουραλισμό,  ίσες ευκαιρίες και κοινωνική δικαιοσύνη .

Και «συμπερίληψη», φυσικά. 


🙂








ηγέτες

 Όλοι θέλουμε μια καλύτερη κοινωνία. 

Είναι όμως δυνατή μια καλύτερη κοινωνία; 

Παλιότερα πίστευα ότι είναι μάλλον απλό πράγμα και ότι μερικοί κακοί άνθρωποι που κάνουν κουμάντο στα πολιτικά και οικονομικά πράγματα είναι αυτοί που δεν θέλουν,  ενώ, ο απλός κόσμος που θέλει,  δεν μπορεί. 

Πίστευα δηλαδή  ότι ο πολύς κόσμος είναι καλός και οι λίγοι που τον κυβερνάνε είναι κακοί και αρκεί να  τους αντικαταστήσουμε με άλλους καλούς και όλα θα γίνουν θαυμάσια. 

Όλα αυτά φυσικά,  αποδείχθηκαν,  στην πράξη,  μπούρδες. 

…μόνο που αυτή την αλήθεια την ανακάλυψα σιγά-σιγά. 

Και την ανακάλυψα γνωρίζοντας τους  ανθρώπους και διαβάζοντας ιστορία. 

Η Ιστορία διδάσκει ότι οι άνθρωποι είναι μάλλον ψιλοάθλιοι… ειδικά όταν θίξεις τα μικροσυμφέροντα τους.

Και ο κομμουνισμός και ο χριστιανισμός απέτυχαν να επιβάλουν ένα δίκαιο κοινωνικό σύστημα γιατί βασίστηκαν στην λανθασμένη ιδέα ότι η φύση του ανθρώπου είναι καλή:

πίστεψαν  ότι αρκεί ο άνθρωπος να βρεθεί μπροστά στην ευκαιρία κοινωνικής αναμόρφωσης και θα την εκμεταλλευτεί,  αναδεικνύοντας την αρετή του. 

Και ο μεν  κομμουνισμός απέτυχε μετά από 70 χρόνια εφαρμογής στην σοβιετική ένωση  ενώ ο Χριστιανισμός απέτυχε ακόμη και μετά από 2000 χρόνια προσπάθειας να αναμορφώσει την ανθρώπινη φύση. 

Και τώρα τι γίνεται; 

Βλέπουμε ότι οι αθλιότητες συνεχίζονται ακόμη και σήμερα, στην Ουκρανία , στην Παλαιστίνη, στην Αφρική κλπ.

Πιστεύω ότι χρειαζόμαστε τους κατάλληλους πολιτικούς ηγέτες. 

Ο πολιτικός ηγέτης είναι ένας κάποιος με θάρρος, μυαλό και αρετή  που  πείθει τον λαό να συναινέσει σε κάποια αλλαγή πορείας και συμπεριφοράς.

 Αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο,  ειδικά εάν πρέπει να πάρει κάποια αντιλαϊκά μέτρα. 

Ο σωστός πολιτικός πρέπει να έχει αρχές και να μπορεί να εμπνεύσει το λαό να τις ακολουθήσει.

Αν απλά είναι εξουσιομανής,  καιροσκόπος και τενεκές ξεγάνωτος,  το μόνο που θα καταφέρει είναι να παραμυθιάζει  στο λαό προς την λάθος κατεύθυνση και να τον οδηγήσει  στην καταστροφή. 

Μεγαλύτερο προσόν του πολιτικού είναι η αρετή και η πειθώ.

Επειδή ο λαός σαν σύνολο συνήθως είναι ένα κοπάδι ανόητο  και συναισθηματικό,  πρέπει να δουλέψει και με το μυαλό και με το συναίσθημα.

Ο Περικλής έπεισε τους Αθηναίους να πληρώσουν και φτιάξουν στόλο για να τους εκπαιδεύσει στην ναυτική τέχνη,  προτείνοντας ναυτικές εκδρομές στον λαό για ψυχαγωγία. 

Όταν ξεφοβήθηκαν την θάλασσα, ξεφοβήθηκαν και τις ναυμαχίες με τους Σπαρτιάτες .

Το παράδειγμα παίζει μεγάλο ρόλο. 

Ο Αλέξανδρος ήταν πρώτα παλικάρι και μετά πολιτικός: 

πολεμούσε ο ίδιος και έπειθε τους στρατιώτες του να πολεμήσουν με γενναιότητα… 

…αλλά είχε και πολιτικές και διοικητικές ικανότητες οι οποίες αναδείχθηκαν στο τρόπο που   μεταχειρίστηκε τους κατακτημένους  λαούς.

Καταλήγω να πιστεύω ότι έχει πολύ μεγάλη σημασία τι ηγέτες  επιλέγουμε… 

…και όχι μόνο στην πολιτική αλλά και ο καθένας στον κλάδο του και  στον τομέα του.

Τελικά έχει μεγάλη σημασία τι ψηφίζουμε και τι  λογαριασμό ζητάμε από αυτόν που ψηφίσαμε.

Αν αναδεικνύουμε  τυχάρπαστους τενεκέδες μόνο και μόνο επειδή είναι νέοι και ωραίοι και μας κολακεύουν τα ηλίθια αυτάκια μας, είμαστε προορισμένοι  για την συνολική αποτυχία,  δυστυχία και ξεφτίλα . 

Στον Σύριζα τώρα αρχίζουν να το μαθαίνουν αυτό.

12 Νοε 2024

εγώ …και ο Επίκτητος

 Εγώ,  και ο Επίκτητος

🙂


…διαπιστώνω ότι στην Αμέρικα η φιλοσοφία του στωικισμού είναι πολύ της μόδας και μου κάνει πάρα πολύ μεγάλη εντύπωση πως οι αμερικάνοι, που είναι εξαιρετικά πρακτικοί άνθρωποι προσανατολισμένοι στην ύλη, το ‘χουνε ρίξει στην φιλοσοφία του στωικισμού.

…η οποία φιλοσοφία δεν είναι μιά φιλοσοφία υλιστική… δεν δίνει μεγάλη σημασία στα υλικά πράγματα…στο τι  κατέχει κάποιος.

Ο ιδανικός άνθρωπος  κατά τους στωικούς, είναι ολιγαρκής, ήρεμος, ανθεκτικός στις κακουχίες και εξωτερικές αλλαγές  και αρκείται σε μια αυτοδύναμη λιτότητα.

Βλέπω συνεχώς διάφορα αποφθέγματα του Επίκτητου, του Σενέκα  και του Μάρκου Αυρήλιου, γνωστών πρωτοπαλήκαρων του Στωικισμού… οι οποίοι συνιστούν ένα ψύχραιμο φιλοσοφημένο βίο, ένα πρότυπο ανθρώπου που δεν προσπαθεί να αλλάξει τον κόσμο αλλά να κάνει ανθεκτικότερο τον εαυτό του.

Έλα κλασσικό γνωμικό του Επίκτητου είναι το ότι δεν έχουν σημασία τα πράγματα καθ´ εαυτά αλλά «ο τρόπος που βλέπουμε εμείς τα πράγματα».


Ταράττει τους ανθρώπους ου τα πράγματα, αλλά τα περί των πραγμάτων δόγματα.


(Οι άνθρωποι ταράζονται όχι απ’ αυτά που συμβαίνουν, αλλά από την άποψή τους γι’ αυτά που συμβαίνουν).


Άρα η πραγματικότητα κατά τον Επίκτητο,  έχει μικρή σημασία…

….η τουλάχιστον σαφώς μικρότερη , από την άποψη που έχουμε εμείς για την πραγματικότητα. 

Αυτό το γνωμικό έχει γίνει και πολύ δημοφιλές μεταξύ των ψυχιάτρων και ψυχολόγων οι οποίοι ασχολούνται την γνωσιακή ψυχοθεραπεία η οποία μελετά ακριβώς αυτό:

την άποψη  που έχουμε εμείς γιά τον εαυτό μας σε σχέση με τους άλλους και την κοινωνία.

….πχ δεν έχει τόση σημασία αν είσαι άσχημος και χοντρός και δεν βρίσκεις ερωτικό ταίρι όσο έχει σημασία πως βλέπεις εσύ τον εαυτό σου και πως τον τοποθετείς στον ερωτικό ανταγωνισμό με ρεαλιστικές προσδοκίες. ( πχ δεν είναι ρεαλιστικό να ονειρεύομαι την Μόνικα Μπελούτσι αλλά την γειτόνισσά μου την Ρούλα).

Έχει υποστηριχθεί ότι ο στωικισμός ταιριάζει με το χριστιανισμό στο ότι και οι δύο δεν προσπαθούν να αλλάξουν την κοινωνία  αλλά να αλλάξουν τον εσωτερικό κόσμο… δηλαδή τον ψυχισμό και την νοοτροπία εκάστου ατόμου.

Είναι ένας αγώνας «πρός τα μέσα»: 

αγώνας μιας εσωτερικής ατομικής βελτίωσης  και όχι ένας «αγώνας προς τα έξω»…

…όχι ένας εξωτερικός αγώνας που θα γκρεμίσει τον καπιταλισμό…η που θα αλλάξει το πολιτικό σύστημα ή θα επιβάλλει μια κοινωνία με ιδανικούς νόμους.

Ίσως οι καπιταλιστές των ΗΠΑ να αποφάσισαν ότι είναι βολικό για αυτούς θα επικρατήσει ο στωικισμός εκ νέου διότι έτσι δεν θα αμφισβητηθεί η μονοκρατορία τους.

Δεν ξέρω. 

Αυτό που ξέρω είναι ότι ο Επίκτητος  ήταν δούλος που απελευθερώθηκε και έγινε φιλόσοφος με γενικότερη κοινωνική εκτίμηση - άρα τα κονόμησε και καλοπερνούσε- ότι ο ο Σενέκας ήταν Ρωμαίος  πολιτικός και δευτερευόντως φιλόσοφος - άρα  βουτηγμένος μέσα στη βρώμα της αυτοκρατορικής Ρώμης - και ότι ο Μάρκος Αυρήλιος ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας που φιλοσοφούσε (άρα εξουσιαστής που έκανε τον κουλτουριάρη).

Για όλους αυτούς ήταν βολικός ο στωικισμός… όπως και για τους καπιταλιστές των ΗΠΑ.

Εγώ συμφωνώ με την φιλοσοφία του στωικισμού… με μέτρο.

…οκ και εγώ Χριστιανός και στωικός είμαι αλλά έως ένα βαθμό:

πχ όταν  η  κυβέρνηση με κοροϊδεύει, με υπερφορολογεί ή μου πιάνει τον κώλο και όταν διάφοροι τενεκέδες ξεγάνωτοι μου πατάνε τον κάλο,  τότε ξεχνάω τον πολύ στωικισμό και χριστιανισμό και τους ταράζω στις κλωτσιές.

Καλός και ο Χριστός και ο Επίκτητος… αλλά και τα πολλά παραμυθιάσματα με ενοχλούν.


…τελικά, ο  Στωικισμός κατέληξε εργαλείο για κοινωνική υποταγή:


Ο  συγχρονος Δυτικός  καπιταλισμός,  χρειάζεται ανθρώπους που να συνεργάζονται ήρεμα και πρόθυμα:  

 δεν θέλει ούτε ανακατωσούρες ούτε και πολλές αμφισβητήσεις.

…τουλάχιστον όχι  σε ουσιώδη θέματα.

Μπορείς όμως  να αμφισβητήσεις  πόσα είναι τα ανθρώπινα φύλα,  μπορείς να δηλώσεις άνθρωπος, σκύλος η έντομο και μπορεις να αμφισβητήσεις από το ποια τρύπα είναι καταλληλότερη η σεξουαλική επαφή.


Επίσης ο καπιταλισμός θέλει άνθρωπους που να καταναλώνουν  συνεχώς και να καταναλώνουν όσο το δυνατόν περισσότερο, χωρίς να πολυσκέφτονται. 

Ακόμα και με δανεικά λεφτά ή, μάλλον,  κατά …προτίμηση με δανεικά λεφτά.

 …από τις τράπεζες, φυσικά. 

Εξάλλου τα ανθρωπάκια,  καταναλώνουν κυρίως για να ηρεμούν όχι για να ικανοποιούν πραγματικές ανάγκες.

Ας δανείζονται λοιπόν για να τους κρατάμε ισόβια δεμένους χειροπόδαρα.

Σημαντικό βήμα στην  πορεία του ανθρώπου προς την μετάβαση από τον συνειδητοποιημένο και λογικό πολίτη στον μπερδεμένο και παλαβωμένο  καταναλωτή, είναι να πάψει να έχει σταθερές απόψεις και αξίες. 

Όλα πρέπει να είναι σχετικά. 

Όλα τα θέματα πρέπει να  είναι θέμα οπτικής… 

Δηλαδή κατά πως τα βλέπεις και όχι κατά πως είναι.

Και εδώ αρχίζει ο «έρωτας» με τον Επίκτητο:


«Ταράττει τους ανθρώπους ου τα πράγματα, αλλά τα περί των πραγμάτων δόγματα».

Οι άνθρωποι ταράζονται όχι απ’ αυτά που συμβαίνουν, αλλά από την άποψή τους γι’ αυτά που συμβαίνουν.


Εάν ο κοσμάκης πιστέψει ότι όλα είναι σχετικά, ότι δεν υπάρχει καλό και κακό, σωστό και λάθος, τότε πολύ απλά μπορείς να τον πείσεις να κάνει ό,τι εσύ γουστάρεις. 

Εσύ , το αφεντικό.

 …πχ θα του λες κάθε μέρα ότι δεν υπάρχει βιολογικό φύλο,  ότι δεν παίζουν ρόλο τα χρωμοσώματα, ότι δεν παίζουν ρόλο τα γεννητικά όργανα, οι ορμόνες και οι προδιαγεγραμμένες από το DNA λειτουργίες, 

…αλλά μετράει  μόνο το «κοινωνικό φύλο» , δηλαδή παίζει ρόλο  το τι πιστεύει ο καθένας -και οι άλλοι- για τον εαυτό του…

….και πως όλοι, ανεξάρτητα αν το επιτρέπει λογική τους και η  η επιστημονική τους γνώση…. είναι υποχρεωμένοι να δεχτούν και να βαφτίσουν το κοτόπουλο, γαιδούρι.

Όχι μόνο να το βαφτίσουν αλλα και να  το θεσμοθετήσουν  νομικά:

 και όποιος έχει αντίρρηση να μπαίνει φυλακή και να στιγματίζεται σαν φασίστας, σκοταδιστής, και απάνθρωπος.

Γιατί… και η ελευθερία του λόγου είναι σχετική και, βασικά,  «ελευθερία λόγου» έχει μόνο όποιος συμφωνεί μαζί μας και όχι όποιος διαφωνεί.

…όποιος διαφωνεί μαζί μας, πρέπει να τιμωρείται.

…αυτή είναι η ΝΕΑ Ελευθερία του λόγου.

Γι αυτό  οι αμερικάνοι έχουν  πάθει έρωτα και ψύχωση, τώρα τελευταία, με τον Επίκτητο,  τον Σενέκα και τον Μάρκο Αυρήλιο….

…δηλαδή τα πρωτοπαληκαρα του στωικισμού.


«Ει βούλει άλυπον βίον ζην, τα μέλλοντα συμβαίνειν ως ήδη συμβεβηκότα λογίζου».

Αν θες να ζεις χωρίς άγχος, να αντιμετωπίζεις τα μέλλοντα να συμβούν σαν να έχουν ήδη συμβεί.

Βολικό και αυτό σαν μότο, για τα αφεντικά: 

…ένας λαός που είναι τόσο ανεκτικός μοιρολάτρης που δέχεται όλα τα μελλοντικά στραβά σαν αναπόφευκτα , δεν επαναστατεί ποτέ. 


«Ανίκητος είναι δύνασαι, εάν εις μηδένα αγώνα καταβαίνης, όν ουκ έστιν επί σοι νικήσαι».

Μπορείς να είσαι ανίκητος αν δεν κατεβαίνεις σε κανένα αγώνα που δεν θα μπορούσες να νικήσεις.

Αν ο Κολοκοτρώνης και οι λοιποί αγωνιστές του 1821 πίστευαν  κάτι τέτοιο,  δεν θα επαναστατούσαν ποτέ…

 …και προφανώς θα ήμασταν όλοι γιουσουφάκια.


«Ει βούλει αγαθός είναι, πρώτον πίστευσον ότι κακός εί».

Αν θέλεις να είσαι καλός, πρώτα να πιστέψεις ότι είσαι κακός.

Και ένα ακόμα ρητό του Επίκτητου που υποβάλλει  τα ανθρωπάκια στην ενοχοποίηση…

…και κάνει  τον άνθρωπο να απολογείται διαρκώς. 

Γι’αυτό λένε ότι ο στωικισμός έχει κοινά στοιχεία και με τον χριστιανισμό ο οποίος επίσης ενοχοποιεί τον άνθρωπο .

….για να τον ελέγχει ευκολότερα.

(έτσι λένε  μερικοί κακοπροαίρετοι).

Θα μπορούσα να γράψω ένα σωρό ρητά και από τον Μάρκο Αυρήλιο και από το Σενέκα,  αλλά θα είναι κουραστικό. 

Έχω πειστεί πάντως ότι όλη αυτή η λατρεία του Woke κινήματος προς το στωικισμό,  δεν είναι ούτε τυχαία, ούτε αθώα.


…λοιπόν, εγώ βαρέθηκα την καταπίεση, την εργασιακή εκμετάλλευση, τα άγχη και τις ευθύνες.

Απο δώ και πέρα,  θα τα κονομάω δίνοντας  συμβουλές .

Ενθαρρύνοντας τους απελπισμένους.

Εδώ ο Στωικισμός δουλεύει:

Πεινάς? διψάς? 

…σε έχουν όλοι χεσμένο?

Μην ανησυχείς!

Όλα είναι στο κεφάλι σου!

Νοητικές κατασκευές!

Δεν έχουν σημασία τα πράγματα καθ´ εαυτά αλλά πως βιώνεις εσύ τα πράγματα!

….ναι…ναι, θετική σκέψη πάνω απ´ όλα, βρε!

Εδώ επιστρατεύω  και τον Κοέλιο, τον Τόνυ Ρόμπινς και λίγη πολιτική συνωμοσία: 

έτσι γίνομαι αρεστός και η καριέρα μου γίνεται απρόσκοπτη με την φιλοδοξία μου, απεριόριστη.


«Ναί, μικρό μου, βασανισμένο και χαριτωμένο σπουργιτάκι!

Σε αδικούν, αλλά θα δικαιωθείς!

Συνωμοτεί το σύμπαν γιά να σου ικανοποιήσει τις επιθυμίες!

Ο μεγάλος έρωτας σε περιμένει!

…ναί, Sex bomb είναι…και με χρυσή καρδιά!

… και καίγεται για ένα σωστό παιδί σαν και σένα!

…τεφαρίκι είσαι και  εσύ…  και δεν το ξέρεις!

Περιουσία?

Απλό.

…η περιουσία δημιουργείται με το σωστό mindset.

Συμβουλές και υποσχέσεις, εδώ.

Εμπιστέψου με και δεν θα χάσεις.

Οι γιατροί είναι σκιτζήδες.

Πάρε το σωστό νανογιλέκο.

Και, κυρίως, μην ανησυχείς.,

Και αν…

…λέω αν…

…απίθανο βέβαια…

…αν δεν βοηθήσει η θετική σκέψη…

θα βοηθήσει η ψήφος!

…ναι, η ψήφος!

Ψηφισέ με.


Θα σε εκπροσωπώ,  εγώ, βρέ κουτό.

Εγώ είμαι εδώ… για σένα!»

Η γουρούνα και ο λύκος 4

Η πρώτη συνάντηση του λύκου με την κουκουβάγια, μάλλον δεν πήγε πολύ καλά.  Ή μάλλον    δεν πήγε όπως ακριβώς την περίμενε ο λύκος. Ενώ ο λύ...