Αρνούμαι να παρακολουθήσω τι έγινε στο Ντουμπάι με τις διάφορες « ινφλουένσερς» :
αποφεύγω τα δηλητηριώδη θέματα όπως και τα δηλητηριώδη μέρη:
μολύνουν το ψυχικό μου εργαλείο.
Το μυαλό, είναι πιό ευαίσθητο στίς νοσηρές παραστάσεις απ´ ό,τι είναι το αλκοόλ για το συκώτι.
Γι’ αυτό και θεωρώ την πορνογραφία πολύ μεγάλο κοινωνικό δηλητήριο.
Όσον αφορά την πορνεία στο Ντουμπάι, την ειπχα ακούσει από παλιά…
Από τότε που ήμουνα στην Σαουδική Αραβία, είχα ακούσει ότι υπάρχουν κάποιες κυρίες στα Εμιράτα που κάνουν πολυτελή ζωή με πολύ παραπάνω λεφτά απ’ όσα δικαιολογεί ο μισθός τους.
Μου είχε πει κάποιος που ήξερε την κατάσταση εκεί, ότι «άμα δεις ελληνίδα να οδηγεί Πόρσε , σίγουρα εκδίδεται».
…και, συχνά, παράλληλα με την εργασία της.
Τελοσπάντων…. δεν σχολίασα το θέμα…. εξ άλλου τότε είχα πολύ σοβαρότερα προβλήματα να επιλύσω από τον ηθικό εκπεσμό κάποιων κυριών.
Τυχαία άρπαξε το μάτι μου δύο ειδήσεις:
πέθανε ο Κώστας Καββαθάς ο εκδότης των τεσσάρων τροχών και παράλληλα είδα για κάμποσα δευτερόλεπτα ένα διάλογο Πέτρου Κωστόπουλου με μιά κυρία για το θέμα της πορνείας στο Ντουμπάι.
Μου έκανε εντύπωση η έκπληξη του Κωστόπουλου για το φαινόμενο του εκφυλισμού:
του είναι άγνωστο!.
Αποσιωπώντας βέβαια ότι ο ίδιος είναι ο κύριος υπεύθυνος με το ΚΛΙΚ και το ΝΙΤΡΟ…
…όπου παρουσίαζε τα πιο τοξικά κοινωνικά πρότυπα «επιτυχίας» με τα απλοικά και αρχοντοχωριάτικα «Λεφτά- Κοχίμπα- Καγιέν- Μοντέλο - Αράχωβα» .
Αραχωβα ή Μύκονος, ανάλογα την εποχή…
…μέχρι που φαλίρησε , έρριξε και τα φέσια του στους εργαζόμενους υπαλλήλους του.
…και -φυσικά- τον παράτησε και η σύζυγος, τέως μοντέλο.
Και ο Καββαθάς φαλίρισε και αυτός…ρίχνοντας ανάλογα φέσια δεξιά και αριστερά.
…. αλλά παριστάνοντας τον αδικημένο από το κράτος που «δεν εκτίμησε» την «πρωτοπορία» του.
Βασικά και οι δύο πουλούσαν όνειρα σε δεξιούς μικροαστούς:
όνειρα ευκολης ευμάρειας με γυαλιστερές λαμαρίνες και γυαλιστερές γκόμενες.
Υποκατάστατα κοινωνικής ανόδου.
Και στους δύο έφταιγε το κράτος… που ήταν «υδροκέφαλο».
Και οι δύο ήτανε με τον τρόπο τους οπαδοί της «τοξικής αρρενωπότητας».
«Κάντε όλοι στην μπάντα… περνάει ο μάγκας».
Θυμάμαι τον Καββαθά να λέει κάτι ρατσιστικές ατάκες όταν τα γιαπωνέζικα αυτοκίνητα άρχιζαν να πουλάνε πολύ…
….όπως πχ : «ουδέποτε ο ανθρωπάκος με τα σκιστά μάτια θα πλησιάσει το όραμα ενός Έντζο Φεράρι»
Και στο περιοδικό να φιλοξενούν κάτι απλοϊκές ηλιθιότητες του Νίκου Δήμου που μίλαγε συνέχεια για τον εαυτό του και για τις σπουδές φιλοσοφίας στην Γερμανία.
Και αυτουνού του έφταιγε το «κράτος» και η Ελλάδα, που δεν ήταν αρκετά γερμανική και αριστοκρατική.
Έχω την εντύπωση ότι όλοι αυτοί οι τύποι -που είναι προϊόντα της πασοκικής και νεοδημοκρατικής κούφιας ευμάρειας - προώθησαν ως εξυπνάδα όλη αυτή την κοινωνική σαπίλα που κατέληξε στις πόρνες του Ντουμπάι.
Η Ιωάννα Τούνη δεν είναι τίποτε άλλο παρά μιά πνευματική κληρονόμος των μοντέλων που έτρεχαν με τα Καγιέν στην Αράχωβα.
…τα «Πνευματικά τέκνα» των Καγιέν και των Κοχίμπα.
…και όταν η μάνα σου δεν ήξερε στα νιάτα της που ξεχναγε το βρακί της στην Αράχωβα, είναι βέβαιο ότι εσύ μάλλον δεν θα χρειαστείς καν βρακί, στο Ντουμπάι.
