...η κατασκευή πολιτικών ειδώλων έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον: αποκαλύπτει περισσότερα για τους λάτρεις των ειδώλων και λιγότερα για τα είδωλα τα ίδια.
Ο Αρης Βελουχιώτης ξεκίνησε απο πορτοφολάς, έγινε πολιτικός επαναστάτης, φυλακίστηκε, έγινε ντροπιασμένος δηλωσίας, επανήλθε, σταδιοδρόμησε σαν αιρετικός στρατιωτικός αρχηγός στον ΕΛΑΣ, διαφώνησε με την επίσημη «γραμμή», αποκυρήχθηκε από το Κόμμα , αυτοκτόνησε κατατρεγμένος απ´ όλους, έγινε σύμβολο των αριστερών που δεν χώνευαν το ΚΚΕ, δαιμονοποιήθηκε απο τους δεξιούς και, τελικά, αποκαταστάθηκε - με βαρειά καρδιά - από το ΚΚΕ.
Υπήρξαν και κάμποσες σοβαρές καταγγελίες για εγκλήματα του κοινού ποινικού δικαίου, με κυριότερη και ίσως πιό αξιόπιστη - αφού προήλθε απο παλιό, πιστό συνεργάτη του…τον παπα-Ανυπόμονο .
Σκοτεινά πράγματα, σκοτεινές ιστορίες, σκοτεινές εποχές.
Και πολύ αίμα.
Τζάμπα αίμα.
Και τώρα, εβδομήντα -και βάλε- χρόνια μετά, ξαναβγαίνει ο Αρης Βελουχιώτης ή «Μιζέριας», σαν τοτέμ για να λατρευτεί από τους βασανισμένους «πιστούς» του.
Αυτούς που πρόκειται να ψηφίσουν ...ευρωβουλευτές.
Η Ευρώπη βέβαια δεν έχει πλέον κομμουνιστές παρά μόνο δείγματα από μουσεία.
Ακόμη και στην ίδια την πρώην Σοβιετική Ένωση όταν ακούν για κομμουνισμό, βγάζουν σπυριά.
Ο πρώην πράκτορας της Καγκεμπέ, Πούτιν, κάνει τον σταυρό του ευλαβικά και προσκυνά στο Άγιο Όρος.
Πιστεύω ότι και μετά απο ένα καταστροφικό τσουνάμι ή μιά πυρηνική καταστροφή, στα αποκαίδια της Ελλαδίτσας θα έχουν απομείνει κάτι κουρελιάρηδες άστεγοι να τσακώνονται για το τι είπε ο Άρης στην Λαμία το 1944.
Το παρελθόν μας έγινε χρόνια, ανίατη ασθένεια.
https://www.rizospastis.gr/story.do?id=2592064
