18 Αυγ 2024

ναρκισσοναρκωτικά

 ...ο ναρκισσισμός είναι σαν την πρέζα: όσο τον θρέφεις , τόσο θεριεύει.

Η νάμπερ ουάν τροφή του ναρκισσισμού είναι η τηλεόραση: 
μερικοί καλοί και σοβαροί άνθρωποι που βγήκαν στο γυαλί, το συνήθισαν και δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς αυτό.
Γιαυτό κάνουν ένα σωρο καραγκιοζιλίκια, ακόμη και  με ηλίθιες ή προκλητικές δηλώσεις, για να φανούν έστω και λίγο.
Αμέσως μετά, στα ναρκισσοναρκωτικά, βάζω  το ινσταγκραμ: 
το πιό ναρκισσιστικό από τα σόσιαλ μίντια.
Έχει ένα σωρό ναρκισσάρες, κυρίως της εμφάνισης: 
βυζιά κώλοι , κοιλιακοί, ποντίκια, γκόμενες και γκαμπριολέ αμάξια.
....είναι τα σωστά υλικά για να κάνεις καριέρρα στο ινσταγκραμ.
Γιά πλάκα ακολούθησα δυό τρεις βυζαρούδες με πεντέξι εκατομμύρια «φόλλοουερς» για να δώ τι διάολο κάνουν και λένε.
...αλλά δυστυχώς με πήξανε στην βλακεία και την διαφήμιση,  και έφυγα τρέχοντας.
Αμέσως μετά, για ψιλοβλαμμένους ναρκισσάρες της ευφυολογίας και της πολιτικής, είναι το τουίτερ: 
είναι υπέροχο κάθε λίγο να σούρχεται μιά μαλακία στο μυαλό και να την στέλνεις αμέσως  σε πολλές χιλιάδες μαλάκες που σε παρακολουθούν.
Παρασύρεσαι πολύ εύκολα.
...γίνεσαι πολύ παρορμητικός και πετάς  εξυπναδες χωρίς δεύτερη σκέψη.
Έχει καταστραφεί πολύς κόσμος έτσι.
...είπε μια μπούρδα... και τον βγάλανε ρατσιστή, ομοφοβικό, φασίστα  κλπ ετικέττες της μόδας.
Το φεισμπουκ, είναι άλλο μαγαζί: 
μπορεί να προκαλέσει συνδυασμό βλαβών ανάλογα την προσωπικότητα.
Τα πολιτικά ψώνια πχ  το κάνουν  μπαλκόνι διακηρύξεων.
Τα καλλιτεχνικά ψώνια, σκηνή.
Τα λογοτεχνικά ψώνια, λογοτεχνικό περιοδικό.
Οι ελευθεροι επαγγελματίες, πελατολόγιο.
Οι κλαρινογαμπροί, οι γερομπίσμπικες, οι σεξοβόμβες -νέες, κλιμακτηρικές ή γριές- γκόμενοψαχτήρι.
Εσχάτως βλέπω και μιά νεα κατηγορία: 
μεγαλοκαθηγητάδες η πολιτικούς   που γέρασαν, πήραν σύνταξη και έχασαν τις θεσάρες και τις αυλές τους.
Τύποι «σπουδαίοι» που, εκεί που δεν μιλιότανε από την σπουδαιοφάνεια, γίνανε αγαθά γεροντάκια που κάνουν  «φίλο» και «αποδέχονται» τον κάθε πικραμένο.
Βασικά, αποδέχονται όλους αυτούς που κάποτε έβλεπαν σαν κουνούπια.
Τελικά , και η θέση η ίδια, είναι σνομπ: περιφρονεί όποιον τη χάσει.
Του ρίχνει   μία φάπα για να του μείνει αξέχαστη.

τελευταία - και φαρμακερή- ελπίδα

…ένα συγκινητικό ποίημα του γερο-Μπουκόφσκι που είχε μείνει μόνος και ήλπιζε , ακόμα, να βρει μιά γυναίκα (να ακούσει γυναικεία βήματα). Τελ...