Αναρωτιέμαι γιατί όλοι οι περιθωριακοί προσπαθούν να εξωραΐσουν την εικόνα τους και να της δώσουν ιδεολογικό περιεχομένο.
Ένα λούστρο που θα θα δικαιολογήσει την αθλιότητα της συμπεριφοράς τους.
Θυμάμαι τον γνωστό κακοποιό Σαμαρά - τον λεγόμενο και άσο των αποδράσεων - ο οποίος έβγαλε ένα βιβλίο και έγραφε ένα σωρό αντιεξουσιαστικές μπούρδες που προφανώς είχε ακούσει σε συζητήσεις κρατουμένων αντιεξουσιαστών και αναρχικών που υπήρχαν στις ίδιες φυλακές με αυτόν.
Όλοι οι τεμπέληδες της 17 Νοέμβρη που έχτισαν βιλίτσες και βολέψανε οικονομικά γυναίκες και παιδιά - που μπορούν και ζουν από τα προϊόντα της ληστείας των τραπεζών και των φόνων χωρίς να δουλεύουν - δικαιολογούν τις αθλιότητες τους ως «απαλλοτριώσεις».
Η τραβεστί Μπέτυ, μιά από τις πρώτες τραβεστί που είχε βγει στη Συγγρού, είχε βγάλει βιβλίο που παρίστανε την κουλτουριάρα και την πρωτοπόρα ακτιβίστρια ενώ στην ουσία ήταν μια άθλια πόρνη.
Το ίδιο γίνεται και από πολιτικούς όταν θέλουν να δικαιολογήσουν άθλιες επιλογές και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Για παράδειγμα στο Ισραήλ τώρα προσπαθούν να δικαιολογήσουν μία γενοκτονία ως ένα δίκαιο αγώνα ο οποίος εδράζεται στα δικαιώματά τους ως εκλεκτού λαού του Θεού.
Το ερώτημα που με απασχολεί είναι αν τα πιστεύουν όλα αυτά που λένε:
καταλήγω στο συμπέρασμα ότι , ενώ προσπαθούν να τα πιστέψουν και επιφανειακά φαίνεται ότι τα πιστεύουν, στο βάθος της ψυχής τους δεν τα πιστεύουν και γι’ αυτό παρουσιάζουν ένα σωρό ψυχικά προβλήματα.
Τα ψυχιατρικά προβλήματα, η κατάθλιψη και οι αυτοκτονίες μεταξύ των ισραηλινών στρατιωτών έχουν αυξηθεί κατακόρυφα και οι διορισμοί ψυχιάτρων και ψυχολόγων στον ισραηλινό στρατό, έχουν πολλαπλασιαστεί. Σαν να υπάρχει ένα είδος εσωτερικού δικαστή μέσα στις ψυχές που αποφασίζει τι είναι αληθινό και τι όχι.
Και δεν έχει σχέση με τις ενοχές που δημιουργεί η χριστιανική η άλλη πίστη: αυτός ο εσωτερικός δικαστής υπάρχει και σε άθεους, αγνωστικιστές και αλλόθρησκους. Φαίνεται ότι είναι καθολικό συστατικό της ανθρώπινης φύσης.
Η μη ύπαρξη του σε ορισμένους ανθρώπους, προφανώς αποτελεί ένα είδος αναπηρίας :
σαν να τους λείπει ένα χέρι, ένα πόδι ή ένα νεφρό.