1 Ιουλ 2024

Γιατί ο Επίκτητος είναι της μόδας

Στωικισμός για υποταγή


Ο  συγχρονος Δυτικός  καπιταλισμός,  χρειάζεται ανθρώπους που να συνεργάζονται ήρεμα και πρόθυμα:  

 δεν θέλει ούτε ανακατωσούρες ούτε και πολλές αμφισβητήσεις.

…τουλάχιστον όχι  σε ουσιώδη θέματα.

Μπορείς όμως  να αμφισβητήσεις  πόσα είναι τα ανθρώπινα φύλα,  μπορείς να δηλώσεις άνθρωπος, σκύλος η έντομο και μπορεις να αμφισβητήσεις από το ποια τρύπα είναι καταλληλότερη η σεξουαλική επαφή: 

από κει που μπαίνουν τα  σπερματοζωάρια ή από εκεί που βγαίνουν τα κόπρανα?.

Επίσης ο καπιταλισμός θέλει άνθρωπους που να καταναλώνουν  συνεχώς και να καταναλώνουν όσο το δυνατόν περισσότερο, χωρίς να πολυσκέφτονται. 

Ακόμα και με δανεικά λεφτά ή, μάλλον,  κατά …προτίμηση με δανεικά λεφτά.

 …από τις τράπεζες, φυσικά. 

Εξάλλου τα ανθρωπάκια,  καταναλώνουν κυρίως για να ηρεμούν όχι για να ικανοποιούν πραγματικές ανάγκες.

Ας δανείζονται λοιπόν για να τους κρατάμε ισόβια δεμένους χειροπόδαρα.

Σημαντικό βήμα στην  πορεία του ανθρώπου προς την μετάβαση από τον συνειδητοποιημένο και λογικό πολίτη στον μπερδεμένο και παλαβωμένο  καταναλωτή, είναι να πάψει να έχει σταθερές απόψεις και αξίες. 

Όλα πρέπει να είναι σχετικά. 

Όλα τα θέματα πρέπει να  είναι θέμα οπτικής… 

Δηλαδή κατά πως τα βλέπεις και όχι κατά πως είναι.

Και εδώ αρχίζει ο «έρωτας» με τον Επίκτητο:


Ταράττει τους ανθρώπους ου τα πράγματα, αλλά τα περί των πραγμάτων δόγματα.

Οι άνθρωποι ταράζονται όχι απ’ αυτά που συμβαίνουν, αλλά από την άποψή τους γι’ αυτά που συμβαίνουν.


Εάν ο κοσμάκης πιστέψει ότι όλα είναι σχετικά, ότι δεν υπάρχει καλό και κακό, σωστό και λάθος, τότε πολύ απλά μπορείς να τον πείσεις να κάνει ότι εσύ γουστάρεις. 

Εσύ , το αφεντικό.

 …αν του λες κάθε μέρα ότι δεν υπάρχει βιολογικό φύλο,  ότι δεν παίζουν ρόλο τα χρωμοσώματα, ότι δεν παίζουν ρόλο τα γεννητικά όργανα, οι ορμόνες και οι προδιαγεγραμμένες από το DNA λειτουργίες, 

…αλλά μετράει  μόνο το «κοινωνικό φύλο» , δηλαδή παίζει ρόλο  το τι πιστεύει ο καθένας -και οι άλλοι- για τον εαυτό του…

….και πως όλοι, ανεξάρτητα αν το επιτρέπει λογική τους και η  η επιστημονική τους γνώση…. είναι υποχρεωμένοι να δεχτούν και να βαφτίσουν το κοτόπουλο, γαιδούρι.

Όχι μόνο να το βαφτίσουν αλλα και να  το θεσμοθετήσουν  νομικά:

 και όποιος έχει αντίρρηση να μπαίνει φυλακή και να στιγματίζεται σαν φασίστας, σκοταδιστής, και απάνθρωπος.

Γιατί… και η ελευθερία του λόγου είναι σχετική και, βασικά,  «ελευθερία λόγου» έχει μόνο όποιος συμφωνεί μαζί μας και όχι όποιος διαφωνεί.

…όποιος διαφωνεί μαζί μας, πρέπει να τιμωρείται.

…αυτή είναι η ΝΕΑ Ελευθερία του λόγου.

Γι αυτό  οι αμερικάνοι έχουν  πάθει έρωτα και ψύχωση τώρα τελευταία με τον Επίκτητο,  τον Σενέκα και τον Μάρκο Αυρήλιο….

…δηλαδή τα πρωτοπαληκαρα του στωικισμού.


Ει βούλει άλυπον βίον ζην, τα μέλλοντα συμβαίνειν ως ήδη συμβεβηκότα λογίζου.

Αν θες να ζεις χωρίς άγχος, να αντιμετωπίζεις τα μέλλοντα να συμβούν σαν να έχουν ήδη συμβεί.

Βολικό και αυτό σαν μότο, για τα αφεντικά: 

…ένας λαός που είναι τόσο ανεκτικός μοιρολάτρης που δέχεται όλα τα μελλοντικά στραβά σαν αναπόφευκτα , δεν επαναστατεί ποτέ. 


Ανίκητος είναι δύνασαι, εάν εις μηδένα αγώνα καταβαίνης, όν ουκ έστιν επί σοι νικήσαι.

Μπορείς να είσαι ανίκητος αν δεν κατεβαίνεις σε κανένα αγώνα που δεν θα μπορούσες να νικήσεις.

Αν ο Κολοκοτρώνης και οι λοιποί αγωνιστές του 1821 πίστευαν  κάτι τέτοιο,  δεν θα επαναστατούσαν ποτέ…

 …και προφανώς θα ήμασταν όλοι γιουσουφάκια.


Ει βούλει αγαθός είναι, πρώτον πίστευσον ότι κακός εί.

Αν θέλεις να είσαι καλός, πρώτα να πιστέψεις ότι είσαι κακός.

Και ένα ακόμα ρητό του Επίκτητου που υποβάλλει  τα ανθρωπάκια στην ενοχοποίηση…

…και κάνει  τον άνθρωπο να απολογείται διαρκώς. 

Γι’αυτό λένε ότι ο στωικισμός έχει κοινά στοιχεία και με τον χριστιανισμό ο οποίος επίσης ενοχοποιεί τον άνθρωπο .

….για να τον ελέγχει ευκολότερα.

(έτσι λένε  μερικοί κακοπροαίρετοι).

Θα μπορούσα να γράψω ένα σωρό ρητά και από τον Μάρκο Αυρήλιο και από το Σενέκα,  αλλά θα είναι κουραστικό. 

Έχω πειστεί πάντως ότι όλη αυτή η λατρεία του Woke κινήματος προς το στωικισμό,  δεν είναι ούτε τυχαία, ούτε αθώα.

τελευταία - και φαρμακερή- ελπίδα

…ένα συγκινητικό ποίημα του γερο-Μπουκόφσκι που είχε μείνει μόνος και ήλπιζε , ακόμα, να βρει μιά γυναίκα (να ακούσει γυναικεία βήματα). Τελ...