όλοι πρωταγωνιστές στο Τικ Τοκ

 Όσο μεγάλο λάθος είναι να προσπαθεί κάποιος να κάνει  τον απόμακρο και το σπουδαίο,  κρατώντας απόσταση από τους άλλους ανθρώπους… με ένα σνομπ στυλάκι…

…τόσο μεγάλο λάθος  είναι επίσης  να προσπαθεί με το στανιό να γίνει συμπαθητικός. 

Ειδικά όταν δε του βγαίνει. 

Θέλω να πω δηλαδή,  ότι,  αν είσαι από τη φύση σου συμπαθητικός στους ανθρώπους,  τότε καλώς  και φέρεσαι έτσι από τη φύση σου και είσαι συμπαθητικός.

Αλλά… αν δεν είσαι από τη φύση σου συμπαθητικός, γιατί το παιδεύεις το πράγμα; 

Ειδικά,  τώρα με το tiktok που όλοι νομίζουν ότι θα γίνουν πρωταγωνιστές σε ταινίες μικρού μήκους, έχει καταντήσει το πράγμα σχεδόν γελοίο κάποιες φορές.

Γι’ αυτό έγραψα τις προάλλες ότι η εικόνα είναι πολύ σκληρή και δε συγχωρεί. 

Και καλό είναι να τα αποφεύγουν τα βιντεάκια…διάφοροι… 

…που δεν είναι κατάλληλοι για ηθοποιοί.

…που δεν έχουν εκπαίδευση  ηθοποιού και καθοδήγηση σκηνοθέτη.

Γιαυτό έδειξα , για παράδειγμα,  την Έλενα Ακρίτα που προσπαθεί να γίνει συμπαθητική οδηγός μαγειρικής και προσπαθεί να μας δείξει πόσο «λαική» είναι μαγειρεύοντάς λιγκουίνι. 

Αφού δεν το χεις κυρά μου… γιατί μας βασανίζεις; 

Άστο.

Το ίδιο την πάτησε και ο υφυπουργός υγείας ο οποίος γύρισε μια βλακεία ταινία, τάχα χαριτωμενιά, με κακή άρθρωση και παιδαριώδες κείμενο.

Ήθελα να ‘ξερα ποιοί ηλίθιοι επικοινωνιολόγοι τους τα λένε αυτά.

Κάποιος  που όμως πρέπει να είναι και πολύ γάτα για να παίρνει  λεφτά προτείνοντας τέτοιες βλακείες….

Έχω την εντύπωση ότι ανάγκη για δημοφιλία είναι μιά μεγάλη ψυχολογική παγίδα και στέρηση ελευθερίας.

Ο σύγχρονος εγωκεντρικός ανθρωπάκος δεν αντέχει την ανωνυμία του: 

πρέπει να είναι δημοφιλής και αναγνωρίσιμος γιά να είναι κάποιος.

Γιά να αποκτήσει ταυτότητα έστω και ως κούφια κατασκευή.

Προφανώς δεν μπορεί να ανακαλύψει την πενικιλίνη… ούτε να κάνει καμιά μεγάλη έρευνα στην …πυρηνική φυσική : είναι δύσκολα πράγματα. 

Απλά, ο εύκολος τρόπος είναι να αποκτήσει πολλούς ακόλουθους στα social media.

Η πλάκα είναι ότι τα ίδια τα social media δίνουν λεφτά στους δημοφιλείς δημιουργούς βίντεο…

Άρα,  η δόξα πάει μαζί με το χρήμα. 

Και πολύ εύκολα γίνεσαι κάποιος χωρίς να ιδρώνεις  και χωρίς να διαβάζεις.

Και έτσι, η εικόνα θριάμβευσε  επί της ουσίας και του περιεχομένου…

…και όλοι κάθονται και λένε βλακείες,  κάνοντας τους καραγκιόζηδες, αυτοεξευτελιζόμενοι,  για να γίνουν διάσημοι και να βγάλουν λεφτά.

Προφανώς είναι μια κοινωνική παθολογία όλο αυτό. 

Αλλά η βασική στραβή ιδέα είναι ότι «για να αξίζει ο άνθρωπος, πρέπει να ξεχωρίζει».

…πρέπει  να συγκεντρώνει την προσοχή των υπολοίπων.

Μια ναρκισσιστική ανοησία.

Μέχρι να αποδεχτεί ο μέσος άνθρωπος τα αυτονόητα, θα ταλαιπωρείται τζάμπα:

μέχρι να αποδεχτεί  ότι δε χρειάζεται να είναι ούτε πολύ όμορφος,  ούτε πολύ έξυπνος,  ούτε πολύ ελκυστικός,  ούτε πολύ πνευματώδης, ούτε πλούσιος , ούτε συμπαθητικός, για νά ζεί  μια υγιή και ισορροπημένη ζωή.

Ο μέσος όρος ισορροπημένης συμπεριφοράς έχει τις πιο πολλές πιθανότητες να βιώσει λιγότερες  τραγωδίες.

Δεν χρειαζόμαστε ούτε συμπαθεις ούτε αντιπαθείς: μόνο καλούς και λογικούς ανθρώπους.

Μέτρον Άριστον.

Οι εικόνες είναι είδωλα και Είδωλα.

Κακά πράγματα.

https://www.facebook.com/100064598918934/posts/pfbid035EqPgvovK6Ydz9EYEf6AxV8LechqEVWUkjCLDKd16GJ2vP1251SrPkEbGqpjHYs2l/?

https://fb.watch/zafBg5QxSK/?

https://fb.watch/zafC-dt0qT/?

τερμα(?) η παράνοια

...ωραίες πλάκες : αν είσαι άντρας «με τα ούλα σου» - ΧΥ γονίδια σε όλα τα κύτταρά σου, συν πέος μεγάλο, εντυπωσιακό και δραστήριο, συν προστάτης,  συν δύο όρχεις, συν εκατομμύρια νεα σπερματοζωάρια καθημερινά έτοιμα να γονιμοποιήσουν ωάρια, συν άλλα δευτερογενή χαρακτηριστικά - σκελετός, μυικό συστημα, μήλο Αδάμ- όλα ανδρικού τύπου, δεν μετράνε: μετράει μόνο πως νιώθεις.

Αν νιώθεις γυναικάρα με τα κόκκινα, είσαι κιόλας.

Αυτά μας λένε οι πολιτικά ορθοί των μειονοτήτων.

Και εξανέστη ο διάσημος βιολόγος Ρίτσαρτ Ντοκινς και κάτι ψέλλισε.

Και του την έπεσαν και του πήραν πίσω το ανθρωπιστικό βραβείο που του είχαν δώσει πριν 25 χρόνια. 

Και αφού ζήτησε συγγνώμη σαν κότα , τον έφτυσαν και άλλο.

Δημοκρατία , ελευθερία του λόγου και επιστήμη;

Τρίχες όλα, στην εποχή των υστερικών.

https://www.theguardian.com/books/2021/apr/20/richard-dawkins-loses-humanist-of-the-year-trans-comments?

CMP=fb_gu&utm_medium=Social&utm_source=Facebook&fbclid=IwAR3RrSzcUfAFBkrGmkakSuglBE4fA7m2iyCn8id34GKEPw2_1y3Dqc8LE1I#Echobox=1618929084

Ο Χριστός στην Ιαπωνία

 Διαβάζω τώρα ένα μυθιστόρημα του Σουσάκου Έντο και το θυμήθηκα: ο Χριστός πρέπει να είναι ο μόνος Θεός που κυνηγήθηκε , διώχθηκε, συκοφαντήθηκε και εκτελέστηκε ατιμωτικά πρίν τον τελικό του θρίαμβο.

…είναι μια πολύ πρωτότυπη,  πρωτοποριακή και αντισυμβατική ιστορία για μια εποχή ηρώων και δύναμης,  όπως η Ρωμαϊκή . 

Πέρα και έξω από λογική.

...όταν Χριστιανοί ιεραπόστολοι - κυρίως Ιησουίτες μοναχοί- έφτασαν στην Ιαπωνία τον δέκατο έκτο αιώνα να κηρύξουν τον Χριστό, οι Ιάπωνες έμειναν  κατάπληκτοι που ο Θεός των Χριστιανών δεν ήταν κανένας μεγαλοπρεπής και δυνατός Θεός αλλά  ένας αδύναμος κακομοίρης που δεν μπόρεσε ποτέ να αποκτήσει  καμμιά εξουσία ή κάποιο κοσμικό κύρος.

Ήταν μάλιστα τόσο πολύ κακομοίρης  που κακοποιήθηκε πολύ και τελικά σκοτώθηκε, για τις ιδέες του και γιά τους ανθρώπους, χωρίς να προσπαθήσει καθόλου να προστατέψει τον εαυτό του.

Αυτό, από μόνο του, ήταν ένα τεράστιο σκάνδαλο: Θεός καταδιωγμένος, συκοφαντημένος, αδικημένος και εξευτελισμένος , δεν υπήρξε ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Και μάλιστα ο θρίαμβός του ήταν μετά από όλα αυτά τα μαρτύρια και καψόνια που έπαθε και μετά τον θάνατο του: 

Αναστήθηκε.

Έκαμε το μεγαλύτερο κατόρθωμα απ´ όλα...αυτός ο ταλαίπωρος.

... κατάφερε αυτό που δεν κατάφερε κανείς: νίκησε στον θάνατο.

... μέσα στην εκούσια βάσανο και την ανιδιοτελή αγάπη του.

Ένας πολεμικός λαός,  όπως ήταν οι Γιαπωνέζοι, έμειναν άναυδοι από την ιστορία αυτή.

Οι άρχοντες θορυβήθηκαν απο την επιρροή της ξενόφερτης παλαβής θρησκείας που έλεγε ότι όλοι είναι ίσοι και πως οι αδύναμοι είναι πιό αγαπητοί στον Θεό από τους δυνατούς.

Ξέσπασε διωγμός των Χριστιανών ιεραποστόλων και των πιστών χριστιανών Γιαπωνέζων που δεν είχε να ζηλέψει τίποτε από τον Διοκλητιανό και τα λοιπά Ρωμαικά  τέρατα.

Συνιστώ τα βιβλία του Σουσάκου Έντο: χριστιανού Γιαπωνέζου συγγραφέα απο τους καλύτερους της χώρας του.

Ένας Γιαπωνέζος έγραψε τα καλύτερα χριστιανικά μυθιστορήματα-μαρτυρίες των τελευταίων αιώνων.

Εξηγεί γιατί αυτός ο κακομοιρο- Θεός είχε τόση πέραση στην Ιαπωνία , τότε.

Προφανώς γιατί μίλησε με ταπεινότητα και ανθρωπιά σε ένα από τους πιό καταπιεσμένους, εσωστρεφείς αλλά και πολιτισμένους λαούς της Γής.

σεξ και εξουσία

 Έχω την εντύπωση ότι όλη αυτή η επιδημία σεξουαλικών σχέσεων ανάμεσα σε δασκάλες- καθηγήτριες με μαθητές τους σε εφηβική ηλικία, πρέπει να έχει σχέση με την εξουσιολατρεία  και την αρρενοποίηση  των γυναικών.

Εξ’ορισμού μια καθηγήτρια είναι σε θέση εξουσίας με ένα μαθητή της…

…αφού είναι μεγαλύτερη,  τον  διδάσκει  και είναι ιεραρχικά ανώτερη στο σχολείο.

Είναι μία σχέση όπου ο ανώτερος μπορεί και ελέγχει  τον κατώτερο και αισθάνεται ασφαλής.

Δεν διαπραγματεύεται τίποτα μαζί του και δεν κινδυνεύει από απόρριψη.

Αντίθετα ο νεαρός,  πρέπει να νιώθει ευγνώμων και κολακευμένος για την προτίμηση της δασκάλας του.

Αυτή η τάση,  είναι χαρακτηριστική  των τελευταίων δεκαετιών…

…μιά νεα φάση χειραφέτησης στη οποία οι γυναίκες απορρίπτουν  τα χαρακτηριστικά της θηλυκότητας  και υιοθετούν αρσενικά χαρακτηριστικά: 

γίνονται επιθετικές  ψυχικά και σωματικά, αυτόνομες σεξουαλικά, απορρίπτουν τις παραδοσιακές  οικογενειακές αξίες και επιδιώκουν  εξουσία και υποταγή.

Μετά από όλη αυτή την μεταμόρφωση, προφανώς δύσκολα θα κάνουν  χωριό με ένα άλλο αρσενικό.

…στο τέλος, είτε θα μείνουν μόνες, είτε θα γίνουν λεσβίες, είτε θα  τα φτιάξουν  με έναν ανώριμο μαθητή.

Αδιέξοδες επιλογές.

Και δώστου επιθετικότητα…

….που τις κάνει ακόμα πιο απωθητικές.

Η παραβίαση   της φύσης και η εξουσία με τα υποκατάστατα και τα μπιχλιμπίδια της , έχουν δαιμονιώδη χαρακτήρα.

…έτσι λένε οι Χριστιανοί.

Τους πιστεύω.

Κάτι δεν πάει καλά σε όλα αυτά.

οι αυτοφωράκηδες στο ΕΣΥ

 «Αυτοφωράκηδες»

…τα έχω πει και άλλη φορά…

… είμαι άτομο με «κληρονομικό χάρισμα» και μπορώ και προβλέπω το μέλλον με αρκετή ακρίβεια: 

…ειδικά όσον αφορά τους διοικητές των νοσοκομείων και τους υπουργούς υγείας, έχω τεράστιο ποσοστό επιτυχίας πάνω στην μελλοντική επιτυχία ή αποτυχία τους. 

Φυσικά πάντα προβλέπω αποτυχία…

… και είμαι μέσα. 

Ειδικά  η θέση ενός  διοικητή επαρχιακού νοσοκομείου, στην παρούσα συγκυρία, είναι μία θέση - καρμανιόλα: 

Προορισμένη για καρατόμηση του άτυχου που θα την αναλάβει.

Το έχω πει και γράψει πολλές φορές: 

ο διοικητής ελληνικού επαρχιακού  νοσοκομείου δε χρειάζεται ούτε να έχει πολλά προσόντα ούτε λίγα… 

…Ούτε μεγάλη ικανότητα ούτε μικρή… 

…Ούτε αισιοδοξία ούτε απαισιοδοξία… 

…Ούτε εμπειρία ούτε έλλειψη εμπειρίας. 

Γιατί…

…Βασικά είναι ένας «αυτοφωράκιας»

Αυτοφωράκιας, στην πιάτσα των νυκτερινών κέντρων,  είναι ένας κακομοίρης που πληρώνεται για να πηγαίνει στα δικαστήρια ως αγορανομικος υπεύθυνος αν γίνει καμμιά στραβή…

…πχ αν δηλητηριαστεί κανένας πελάτης από ληγμένα κρέατα ή αν βρεθούν ψόφια ποντίκια στην κατάψυξη.

Στον δημόσιο τομέα, επίσης υπάρχουν αυτοφωράκηδες:

είναι οι διοικητές νοσοκομείων και οι διευθυντές του ΕΣΥ: 

ότι στραβό γίνει, φταίνε αυτοί. 

Τι και αν δεν υπάρχουν γιατροί και δεν υπάρχουν βασικές ειδικότητες να εφημερεύουν;

Τι και αν δεν υπάρχουν νοσηλευτές και τραυματιοφορείς και τρέχουν τα φορεία οι γιατροί και οι συγγενείς και αναποδογυρίζονται οι γριές; 

Τι και αν έχουν ξεμείνει στο ΕΣΥ μόνο πολύ γέροι και   πολύ νέοι,  με αποτέλεσαν να μη γίνεται σωστά η δουλειά;

Τι και αν βρεθεί ένα πτώμα σε σήψη γιατί χάλασαν οι νεκροθάλαμοι λόγω μη συντήρησης; 

Ένας αυτοφωράκιας θα φάει την ξεφτίλα…  αφού πρώτα δώσει συνεντεύξεις στα κανάλια ιδρωμένος και αγχωμένος.

Γι αυτό τον πληρώνουμε.

Για να πηγαίνει αυτόφωρο,  όταν γίνει η στραβή. 

Από προσόντα δεν  χρειάζεται πολλά: 

τα μεταπτυχιακά δεν βοηθάνε πραγματικά τον Αυτοφοράκια. 

Μόνο η υπομονή: 

να τρωει τις φάπες που ανήκουν πρωτίστως σε άλλους.

Στο σημείο αυτό αρχίζει  η πραγματική αξιολόγηση του διοικητή:

Αν κάνει  καταγγελίες ότι δεν του παρασχέθηκε βοήθεια από το υπουργείο,  την νομαρχία,  το Δήμο, ή την την υγειονομική περιφέρεια….

….το έχασε το παιχνίδι και θα απορριφθεί μετ´ επαίνων για οποιαδήποτε μελλοντική θέση.

Αν το βουλώσει και κάτσει ταπεινά  στη γωνιά του…

…ευχαριστώντας «όλους όσους τον στήριξαν» στην προσπάθεια του - και κυρίως τον κύριο υπουργό- έχει κάποια ελπίδα για «αξιοποίηση» σε άλλη θέση.

…διότι οι «μικρές αλλά σημαντικές αλλαγές» που έγιναν επί θητείας του, μπορεί να μην έτυχαν της «δημοσιότητας που άξιζαν» αλλά στο μέλλον θα αναδειχθεί η μεγάλη  συμβολή τους στην πρόοδο και αναγέννηση του κλπ κλπ και της κλπ κλπ.

Έτσι παίζεται το παιχνίδι: σεμνά και ταπεινά.

Ο αυτοφωράκιας αναλαμβάνει τις «ευθύνες που του ανήκουν και μόνο αυτές»…

…κάνει  υπομονή…

 και «εγγράφει υποθήκες» για περαιτέρω «πρόοδο»…σε νέα «μετερίζια»…

σιγά - σιγά

 …όταν πάρω σύνταξη θα γράψω μιά συλλογή διηγημάτων εμπνευσμένων απο ασθενείς μου .

Θα υπάρχουν απ´ όλα τα λουλούδια της νεοελληνικής πραγματικότητας: 

…πλούσιοι ασθενείς που πάνε κατά διαβόλου γιατί γίνονται αντικείμενα εκμετάλλευσης και αποπροσανατολισμού από λιγδερά ιατρολαμόγια.

Πλούσιοι θύματα της αλαζονείας τους και φτωχοί θύματα της ατυχίας τους ή της κακομοιριάς τους.

…καλοκάγαθοι  φτωχοί ασθενείς, αδύναμοι και ευκολόπιστοι, που πάνε σαν το σκυλί στ´ αμπέλι, θύματα ενός συστήματος κακοδιοίκησης, πολιτικάντικης αδιαφορίας και ιατρικής κακοδιαχείρισης.

…Γιατροί διαμάντια, θύματα της ευαισθησίας της αφέλειας, και του αγαθιάρικου ρομαντισμού τους.

…γιατροί επικίνδυνοι λόγω αδιαφορίας, ασχετοσύνης, φιλοδοξίας και φιλοχρηματίας.

Πολιτικάντηδες άχρηστοι αρκετά ώστε να μην ξέρουν να δέσουν τα βρακιά τους, αλλά που επαγγέλλονται μαγικές λύσεις σε σύνθετα προβλήματα…

…μάνατζερς της δεκάρας , δημοσιουπαλληλάντζες που παριστάνουν τους μάνατζερς, κρατικοδίαιτα τρωκτικά, προμηθευτές ρουφήχτρες και  της τελευταίας κρατικής δεκάρας…

…έμποροι και κοινοί απατεώνες που πουλούν κούφιες ελπίδες και παριστάνουν τους επιχειρηματίες…

…. χαζογκόμενες που θέλουν να κάνουν καρριέρα στην επιστήμη, την πολιτική ή τις επιχειρήσεις με όπλα την κουτοπονηρία, το νάζι και το ψηλοτάκουνο…

…κυνικοί  δεξιοί που κοιτάνε μόνο την κονόμα , τα κοχίμπα , την Μύκονο και την Αράχωβα…

Και…

….κολλημένοι αριστεροί που αναμασάνε Γκράμσι, Λούξεμπουργκ, Λένιν και Στάλιν διά πάσαν νόσον της ιατρικής και του καπιταλισμού «που στην ουσία είναι η μία νόσος της καπιταλιστικής εκμεταλλευτικής οργάνωσης της κοινωνίας».

Και θα μου πεις…

«…καλά ρε φίλε… και τι  θα καταλάβεις που θα τα γράψεις  όλα αυτά?»

Και εγώ θα απαντήσω ότι, βασικά,  έβγαλα το άχτι μου.

Ψυχοθεραπεία τζάμπα.

 Δεν ελπίζω ότι θα σταματήσουν οι φτωχοί να έχουν ψευδαισθήσεις…

Δεν ελπίζω ότι οι πλούσιοι και οι πολιτικάντηδες θα πάψουν  να νιώθουν ασφάλεια…

Δεν ελπίζω πως οι απατεώνες θα πάψουν να νομίζουν ότι είναι έξυπνοι.. και…

…δεν ελπίζω ότι οι κολλημένοι σε απλοικές ιδεολογίες, θα συνειδητοποιήσουν ότι λένε ανοησίες.

Ο κόσμος θα συνεχίσει να γυρίζει στο ίδιο μοτίβο. 

Η ανάσταση επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο χωρίς σημαντικό αποτέλεσμα στις ψυχές των ανθρώπων.

…αφού ένας ολόκληρος Χριστός επί δύο  χιλιάδες χρόνια προσπάθησε και  απέτυχε  να σώσει τον κόσμο από την κακία , την πλεονεξία και την αλαζονεία, προφανώς οι υπόλοιποι μικροσωτήρες έχουν  λιγότερες ελπίδες.

Εκτός κι αν εμείς οι μικροί άνθρωποι, αποφασίσουμε να σώσουμε τους εαυτούς μας.

Σιγά σιγά.

Little by little one walks far.