Θεική παρέμβαση

 Όλο αυτό το τσίρκο που έχει αναδειχτεί τώρα με το ΣυΡιζΑ, νομίζω ότι είναι μια θεϊκή παρέμβαση: ένα μήνυμα από τον Θεό.

Ξέρω καλά τι σκέφτεστε: 

ότι έχω παλαβώσει στα γεράματα και πως η τρέλλα μου πήγε προς το θρησκευτικό παραλήρημα.

🙂 

Δεν ξέρω τι λέτε εσείς,  αλλά εγώ έχω πειστεί ακράδαντα ότι ο Θεός μας δίνει μηνύματα.

 Και δεν το λέει μόνο η τωρινή μας θρησκεία,  η ορθοδοξία… 

Το λέει και η παλιά θρησκεία , η αρχαιοελληνική: 

Ο Άναξ, ου το μαντείον εστί  το εν Δελφοίς, ούτε λέγει ούτε κρύπτει αλλά σημαίνει”

Ο Άναξ (εννοεί τον Απόλλωνα) ο οποίος είναι κύριος του μαντείου στους Δελφούς, ούτε φανερώνει ούτε αποκρύπτει, υποδηλώνει μόνο με σημάδια.           (Ηράκλειτος)

Ο Θεός δεν μιλάει, δεν δίνει διαλέξεις, δεν γράφει μανιφέστα.

Πολύ σπάνια δίνει γραπτά κείμενα όπως τότε στο Μωυσή με τις 10 εντολές ή ίσως μέσω αντιπροσώπων.

…κείμενα  που τα λέμε θεόπνευστα.

Συνήθως  δουλεύει διά του παραδείγματος. 

Το Θεικό παράδειγμα συνήθως είναι κακουχίες στις οποίες μας υποβάλλει ο Θεός για να βάλουμε μυαλό.

Στην περίπτωση  του ΣυΡιζΑ νομίζω ότι ο Θεός αγανάκτησε και είπε να τους δώσει μερικές σφαλιάρες. 

Θεραπευτικές και εκπαιδευτικές.

Είδε πολλούς αλαζονικούς τύπους εκεί πέρα…οι οποίοι είναι συνήθως από τενεκέδες έως μετριότητες.

Όλοι έχουν υπερβολικά μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους και γι’ αυτό τσακώνονται για τα πρωτεία.

Όλοι οι μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας ,  συμφωνούν  σε αυτό:

Στον Θεό δεν αρέσει η αλαζονεία.

… γι’ αυτό και η «υπερηφάνεια», όπως λέγεται στην θρησκευτική γλώσσα η αλαζονεία, είναι το μεγαλύτερο αμάρτημα. 

Και το προπατορικό αμάρτημα που μας κατέστρεψε, αλαζονεία ήταν.

Τους είδε λοιπόν στον ΣυΡιζΑ και  αγανάκτησε.

«Τώρα θα σας δείξω εγώ», είπε.

 Θα σας φέρω από την Αμέρικα ένα ματσωμένο πρώην χρηματιστή της βδελυρής Goldman Sacks και  ο οποίος θα σας βάλει τα δυό πόδια σ’ ένα παπούτσι.

Θα δίνει παράσταση κάθε μέρα , θα είναι όλο προκλήσεις και Life  style και θα είναι αρκετά αλαζόνας και αυταρχικός,  που δεν θα  σηκώνει κουβέντα.

Θα σας κάνει να αγανακτήσετε τόσο, ούτως ώστε να αναγκαστείτε να προβληματιστείτε πάνω στις αριστερές αξίες:

 ποιοί είστε πλέον και  τι επιδιώκετε.

Θα καταλάβετε ότι στην Ελλάδα, την χώρα των εγωκεντρικών τενεκέδων, υποφέρουν οι άξιοι, οι παραγωγικοί και οι low profile.

Είναι αυτοί που βγάζουν αθόρυβα την πιό πολλή δουλειά και πληρώνουν τους πιό πολλούς φόρους.

 Τους φόρους, που τους παίρνουν μετά οι πιο φωνακλάδες από τους υπόλοιπους, για να τους μοιραστούν μεταξύ τους ανάλογα με το πόσο δυνατά φωνάζουν.

Θα καταλάβετε τι σημαίνει να είσαι αριστερός σήμερα…

 Θα καταλάβετε τι σημαίνει να είσαι φτωχός…

…με ποιους πρέπει να τα βάζεις και με ποιους πρέπει να αποφεύγεις τα κολλητιλίκια.

Θα μάθετε να βάζετε όρια…πραγματικά όρια.

…πραγματικές κόκκινες γραμμές.

Θα μάθετε τι σημαίνει πραγματική πολιτική ηγεσία και τι σημαίνουν μακροπρόθεσμοι  πολιτικοί στόχοι.

Ο Κασελάκης θα σας μάθει όλα αυτά.

 Ο Κασελάκης είναι καθρέφτης. 

Θα σας βοηθήσει να δείτε το είδωλο σας.

…το είδωλό σας  θα δείτε….το πραγματικό:

αυτό που έχει αρχίσει να μοιάζει με ένα καλοθρεμμένο, βολεμένο κόμμα που τα έχει καλά με όλους τους ισχυρούς».

Αυτά νομίζω  σκέφτηκε ο Θεός.

Δεν είμαι και σίγουρος βέβαια… δεν είμαι μέσα στην σκέψη του Θεού.

 Αλλά, όποιος διάβασε λίγη  ιστορία και έχει εμπειρία ζωής, νομίζω πως μαθαίνει κάτι από το σκεπτικό Του.

Ευτυχώς που ζω σε σοσιαλιστική χώρα

Η τέλεια σοσιαλιστική χώρα είναι αυτή που λαμβάνει πρόνοια για όλα τα μέλη της και ειδικά για τα πιο αδύναμα για εργασία.

Ο λαός φαίνεται ότι το έχει καταλάβει αυτό.

...όμως, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ο λαουτζίκος στενοχωριέται άμα πεθάνει κάνας  ηθοποιός, τραγουδιστής ή κρεμανταλάς μπασκετμπολίστας...

... και δεν στενοχωριέται αν πέσει απ´ την σκαλωσιά ένας οικογενειάρχης μπετατζής ή πάει από κεραυνοβόλο ηπατίτιδα κάνας «γιατρουδάκος» ή καμμιά νοσηλεύτρια που τρυπήθηκαν κατά λάθος στο χειρουργείο...

Νομίζω έχει μιά κρυφή χαιρεκακία , βαθειά μέσα του, όλο αυτό: 

η αυτουπενθύμιση ότι όλοι αυτοί που θαυμάζουν -και ζηλεύουν- είναι ευάλωτοι και θνητοί.

Είναι υπαρξιακό.

Είναι ένας ψευδοθρήνος: 

…τάχα θρηνούν αλλά κρυφά …χαίρονται που αυτοί είναι ζωντανοί , αν και ασήμαντοι.

Ο καπιταλισμός παράγει επίτηδες αδύναμους ανθρώπους:  

κακόμοιρους που φοβούνται μην χάσουν την δουλειά τους, που νιώθουν αδύναμοι απέναντι στα αφεντικά, που ονειρεύονται  να γίνουν πλούσιοι και σελέμπριτις και που θυμώνουν που δεν καταφέρνουν τίποτε απ´ όλα αυτά.

Η μνησικακία είναι μιά παρηγοριά.

Όλα αυτά όμως  είναι καπιταλιστικά κατάλοιπα. 

…εμένα δεν με απασχολεί αυτό.

Η Ελλάδα είναι μια σοσιαλιστική χώρα. 

… είναι σοσιαλιστική με την έννοια ότι λαμβάνει πρόνοια για όλα τα μέλη της. 

Στον καπιταλισμό, επιβιώνουν μόνο οι ανταγωνιστικοί τύποι που μπορούν και τα καταφέρνουν: 

αυτοί που έχουν μεγάλες ικανότητες ή πολλή πονηριά ή μεγάλη τύχη.

Στο σοσιαλισμό υπάρχει πρόνοια και για τους λιγότερο καλούς.

…ακόμη και για τους εντελώς  ηλίθιους ή τους εντελώς άχρηστους.

Στο σοσιαλισμό δεν έχουν τόσο σημασία  τα άτομα αλλά οι ομάδες.

…δεν έχει σημασία η ατομική επίδοση αλλά ο μέσος όρος.

Σημασία έχει να βγαίνει η δουλειά: 

αν η δουλειά βγήκε από τους καλούς, από τους μέτριους και τους κακούς, δεν έχει σημασία… 

Σημασία έχει το τελικό αποτέλεσμα. 

Με την έννοια αυτή η Ελλάδα είναι μία σοσιαλιστική χώρα. 

Έκανε  σχεδον όλους τους πολίτες της   δημόσιους  υπαλλήλους και έτσι τους προστατεύει. 

Άμεσα η έμμεσα μισθοδοτείται απο το δημόσιο η πλειοψηφία του πληθυσμού. 

Όλοι σχεδόν, έχουν ένα μισθό, έστω και μισερό.

Όσοι δημοσιοι υπάλληλοι παράγουν έργο ή κάνουν σοβαρή δουλειά, όχι μόνο δεν επιβραβεύονται , αλλά τους φορτώνουν και την δουλειά, των υπολοίπων.

Γιατί η Ελλάδα είναι μιά σοσιαλιστική χώρα: η κοινωνική αλληλεγγύη μετράει.

Πάντως όλοι οι άχρηστοι στο Δημόσιο νιώθουν ευτυχείς και ασφαλείς που μπορούν και τρώνε χωρίς να σκάβουν.

Ειδικά τα κομματικά στελέχη που έχουν και επνα κάρο προνόμια.

Έχουν και ένα χαιρέκακο αίσθημα υπεροχής έναντι της μειοψηφίας των λίγων άτυχων που δεν τρώνε από το Δημόσιο.

Αυτοί οι άτυχοι χρησιμεύουν για να σκάβουν και να πληρώνουν φόρους.

Πράγματα απαίσια τα οποία αποφεύγει ο κάθε δημόσιος υπάλληλος.

Τα μόνα όπλα των άτυχων του ιδιωτικού τομέα είναι η φοροδιαφυγή και οι εκλογές.

Και η μέν φοροδιαφυγή, γίνεται όλο και δυσκολότερη,  οι δε εκλογές όλο και πιο μάταιες.

Δυστυχώς τα κόμματα μοιάζουν με διαφορετικούς θιάσους που παίζουν το ίδιο έργο: έχουν έργα με  διαφορετικό τίτλο αλλά η υπόθεση είναι ίδια. 

Αλλά εμένα  δεν με απασχολούν αυτά.

Εγώ είμαι  υπερήφανος που ζώ σε μιά σοσιαλιστική χώρα.

Κάθε φορά που βλέπω έναν εντελώς άχρηστο να παίρνει πιο πολλά λεφτά απο μένα και να μην παράγει τίποτε, εγώ χαίρομαι.

Είναι απλά η απόδειξη της ύπαρξης του σοσιαλισμού.

Είναι μιά ηθική απόλαυση  να κάνεις ένα σωρό εφιαλτικές εφημερίες και να παίρνεις λιγότερα από τον τύπο στην Βουλή που πηγαίνει τοποτήρι με το νερό. 

Αν είχαμε καπιταλισμό , αυτός θα πείναγε .

Τώρα , περνάει μιά χαρά.

Και νιώθει και σπουδαίος.

Μόνο μιά αληθινά σοσιαλιστική χώρα μπορεί να το κατορθώσει αυτό.

Με ένα ζεϊμπέκικο ξεχνιέσαι

 Σεξυ αναπληρωτές δάσκαλοι 

«Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις», έγραψε ο Οδυσσέας Ελύτης.

«Μπάλα , μπουζούκια, κόμματα»., είπε ένας άλλος.

Το κόμμα σε διορίζει , το κόμμα σε προστατεύει, η μπάλα σε κρατάει φιτ και σε κάνει να ονειρεύεσαι «νίκες» και τα ζεϊμπέκικα δίνουν εκφραστική διέξοδο στον νταλκά σου. 

Χορευτής, σεξυ, «λεβέντης», «ανυπότακτος» , νταλκαδιάρης.

Αν αποδομήσεις τον νεοέλληνα, με αυτές τις προδιαγραφές  τον ξαναφτιάχνεις.

https://www.facebook.com/share/r/g7Y8f1XHiPGAfHQL/?mibextid=WC7FNe

επέλεξε τι είσαι

 επέλεξε τι είσαι

...αν είσαι αδύναμος και κακός, είσαι κάπως ανεκτός: 

ο Θεός σε στραπατσάρισε νωρίς…

…άρα σου αξίζει  μιά δεύτερη ευκαιρία.

Σε συγχωρώ.

🙂

Αν είσαι δυνατός και κακός, υπάρχει πρόβλημα: 

η δύναμη κάνει την κακία να  ξεσαλώνει με θράσος , ξεδιαντροπιά και χυδαιότητα.

Δεν σε αντέχω.

…είσαι απαράδεκτος και  άξιος παραδειγματικής τιμωρίας.

Τελικά, νομίζω πως το πιό αξιοθρήνητο απ´ όλα είναι να είσαι κακός και αδύναμος…

…αλλά κατά λάθος να νομίζεις πως είσαι δυνατός και αξιοσέβαστος.

🙂

...εδώ την πατάς χοντρά: και μαλάκας και κακός, πάει πολύ.

Είναι πολλές οι φάπες που θα φας.

🙂

Ο καιρός γαρ, εγγύς.

μαθήματα στο καφενείο

ψήγματα σοφίας απο ένα γέρο Πασόκο

Έχω πει κι άλλη φορά γιά εκείνο το φίλο που είχα:

 έναν γέρο - Πασόκο,  παλιό συνδικαλιστή , που πίναμε καφέ μαζί…

…Θεός σχωρέτον.

Με είχε  διδάξει ένα σωρό πράγματα, παρότι ήξερε λίγα  γράμματα.

…αλλά είχε τεράστια γνώση της νεοελληνικής πραγματικότητας.

Θυμάμαι κάποτε τον είχα ρωτήσει πως οι πολιτικοί λένε τόσο εξόφθαλμα ψέματα χωρίς να ντρέπονται.

… για παράδειγμα λέει ο υπουργός  «αυτή τη στιγμή υπηρετούν στο ΕΣΥ 5000 γιατροι ενω υπηρετούν 3000.

Δεν φοβάται ότι θα αποκαλυφθεί και θα γίνει ρόμπα; 

«Έλα ρε γιατρέ που θα γίνει ρόμπα… τι είναι αυτά που λες;

Σε ποιον θα γίνει ρόμπα; Σε σένα και στους 10 φίλους σου που ξέρουν την αλήθεια; 

Και τι θα κάνετε; θα κάτσετε να μετρήσετε για να τον αντικρούσετε;

Χέστηκε για την γνώμη σου. 

…και ούτως ή άλλως δεν είναι αυτός ο στόχος του». 

Και ποιος είναι ο στόχος του? …ρώτησα εγώ  επιμένοντας. 

«Ο στόχος του είναι να προκαλέσει εντύπωση στο κοινό… να δώσει την εντύπωση ότι η κυβέρνηση και ειδικά αυτός τα πάει καλά, ότι προσπαθεί και  παράγει έργο ούτως ωστε να τουμπάρει τη γνώμη των πολλών δυσαρεστημένων. 

Και κυρίως να κερδίσει χρόνο. 

Διότι ξέρει πολύ καλά ότι δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα.

… άρα πρέπει  να κερδίσει χρόνο: να μην  υπάρχουν μεγάλες αναταράξεις,  να μην πληγεί η  φήμη του , να μην υπάρχουν αρνητικά δημοσιεύματα και σκάνδαλα.

…. και όταν μετά απο κανα χρόνο θα παραδώσει  το υπουργείο στον επόμενο άτυχο μαζί με τα άλυτα προβλήματα, αυτός θα σφυρίζει αδιάφορα.

 Ο άλλος θα έχει πάρει την καυτή πατάτα και δε θα ξέρει τι να την κάνει»

Κατάλαβες γιατρέ; 

Η Αλήθεια  δεν έχει καμία σημασία παρά μόνο η εντύπωση .

Η αλήθεια είναι βλαβερή. 

Το ψέμα είναι καλό.

…είναι χρήσιμο εργαλείο. 

Απαραίτητο εργαλείο». 

«Στους ηλίθιους ψηφοφόρους δεν μπορείς παρά να τους φέρεσαι σαν αυτό που είναι.: ηλίθιοι ψηφοφόροι.

Και το ψέμα τους αρέσει, το ψέμα τους χαϊδεύει τα αυτιά, το ψέμα τους τρέφει…

…τους κάνει να ελπίζουν.

 Το αξίζουν το ψέμα.

… και ο πολιτικός που δεν τους το προσφέρει, δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο παρά ένας αποτυχημένος πολιτικός».

Αυτά μου είχε πει ο γέρο-  Πασόκος.

Του  είμαι  ευγνώμων για το μάθημα που μου έκανε.

Δεν τα μαθαίνεις σε κανένα πανεπιστήμιο, αυτά. 

τι μου είπε το υποσυνείδητο

Ένας καλός τρόπος για να αποφεύγω να εκνευρίζομαι, είναι  να μη διαβάζω ειδήσεις κανονικά παρά μόνο πεταχτά τους τίτλους. 

Από τους τίτλους πάλι, κάνω μία αστραπιαία επιλογή και το 90 τοις 100 και βάλε τους πετάω στα σκουπίδια.

… γιατί ξέρω ότι είναι σκουπίδια. 

Αυτά σε συνάρτηση με το ποιος λέει την είδηση.

Συχνά οι ειδήσεις που προκαλούν αστραπιαία ανάκληση μιας μνήμης, μιάς μνημονικής εγγραφής.

…είναι ενδιαφερον: 

..μόλις διάβασα τον τίτλο για τον τρελλό μετανάστη στην Αχαρνών που απειλούσε με φιάλη υγραερίου.

Φυσικά , δεν διάβασα παρακάτω. 

Δεν με ενδιαφέρει,  δεν θέλω να να χάνω το χρόνο μου, δεν θέλω να εκνευριστώ.

Μόλις όμως διάβασα τον τίτλο, αυτόματα ξεπήδησε από τη μνήμη μου η εικόνα μιας γριάς με σπασμένο χέρι που είχα δει πριν 20 χρόνια, στην Κυψέλη.

Ήταν μια καλή γριούλα  που την παρακολουθούσα για κάποιους λόγους.

Σε κάποια φάση εξαφανίστηκε και όταν με κάλεσε  στο σπίτι για κατ´ οίκον επίσκεψη, ήταν γεμάτη μελανιές στο πρόσωπο  και είχε το χέρι σε γύψο.

Τι πάθατε κυρία τάδε?  την ρώτησα. 

….πέσατε πουθενά?.

Αχ γιατρέ μου, με χτύπησαν! 

Στην είσοδο της πολυκατοικίας με περίμεναν τέσσερις γυναίκες μαύρες και με χτύπησαν και μου πήραν το πορτοφόλι αφού με έριξαν κάτω και έσπασα το χέρι μου.

Ευτυχώς που δε με σκότωσαν!

Οδός Μηθύμνης? Πάρου? Νάξου? Μυτιλήνης?

Όλα αυτά τα στενά της Κυψέλης με τα νησιωτικά ονόματα είχαν από τότε γίνει επικίνδυνος βόθρος.

Οι γέροι και οι γριές δεν τολμούσαν το απόγευμα να  πάνε ούτε στο ψιλικατζίδικο της γειτονιάς.

 Μόνο πρωί και με χίλιους φόβους.

Προσπαθώ να μη σκέφτομαι πως θα είναι τώρα.

…μα  θα μου πείτε,  τι σχέση έχει ο τρελός και η  φιάλη του υγραερίου με την κακοποιημένη γριούλα με το σπασμένο χέρι?.  

Το υποσυνείδητο ξέρει να κάνει αστραπιαίους  συνειρμούς.

… όπως η τεχνητή νοημοσύνη συσχετίζει αστραπιαία την αναζήτηση του τηλεφώνου του οδοντιάτρου τάδε στο Google με την διαφήμιση του οδοντικού νήματος που θα μου πετάξει αμέσως  στο facebook .

Το υποσυνείδητο μου έχει αποφασίσει ήδη…έχει βρεί τον κοινό παρονομαστή των δύο γεγονότων:

η Κυψέλη έχει γίνει μια επικίνδυνη πολυπολιτισμική χαβούζα.

…και που φυσικά επεκτείνεται σε όλη την Πατησίων, Γ´Σεπτεμβρίου, Αχαρνών και ακόμα παραπέρα.

 Είναι μια διεργασία που έχει ξεκινήσει δεκαετίες τώρα.

 Το υποσυνείδητο μου,  τα είπε… όχι εγώ. 

Εγώ,   συνειδητά,   είμαι πολιτικά ορθός.

🙂

Σημασία έχει όχι τι λες αλλά αυτό που κάνεις, κύριε δήμαρχε…

 …ο Ντοστογιέφσκι δια στόματος του Ιβάν στους Αδερφούς Καραμαζόφ αποφαίνεται: «Αν δεν υπάρχει Θεός τότε όλα επιτρέπονται».

Πολύ σωστά. 

Κανένα μουλάρι δεν έβαλε μόνο του χαλινάρι.

Η φύση  του ανθρώπου είναι προβληματική: 

ρέπει προς το κακό .

Κανένας δεν έφτιαξε ποτέ  μιά χριστιανική αταξική κοινωνία απαλλαγμένη  από  βία τα τελευταία δύο χιλιάδες χρόνια. 

Ακόμη και τα μοναστήρια, ως μικρές πρότυπες χριστιανικές κοινότητες από ανθρώπους αφιερωμένους στον Θεό, έχουν ισχυρές θέσεις , υψηλά τείχη και καυτό λάδι για τους εισβολείς.

Πιστεύω στην ύπαρξη του Θεού… πιστεύω σε υπερκόσμιες αόρατες οντότητες: στους Αγγέλους και τους διαβόλους.

Και οι άγιοι είναι ζωντανοί: διάγουν σε ένα άλλο επίπεδο ύπαρξης.

Είναι υπαρκτοί όταν τους νιώθεις και ανταποκρίνονται αν τους απευθυνθείς κατάλληλα.

Καλά όλα αυτά : βοηθούν την προσωπική πνευματική ανάπτυξη και την κοινωνική ευταξία .

Αλλά,   δυστυχώς, οι οργανωμένες θρησκείες και εκκλησίες κατέληξαν εξουσιαστικές δομές με αυστηρή ιεραρχία, πειθαρχία, πολιτική επιρροή και οικονομική δραστηριότητα.

Πράγματα καθαρά κοσμικά και συχνά διαβολικά.

Μου την δίνουν και οι ΜΚΟ της εκκλησίας: 

μυρίστηκαν ευρωπαϊκές επιδοτήσεις…

 …δηλαδή άφθονο χρήμα με μικρό έλεγχο.

Δεν είναι δουλειά της εκκλησίας να διαχειρίζεται ακίνητα , να κάνει κέτεριγκ και να μαζεύει λεφτά σαν την Αθηνά Λινού.

Η διαδικτυακή μου φίλη Ελένη Παπαδοπούλου, είναι μιά νέα γυναίκα θαρραλέα και πατριώτισσα : ως δημοτική σύμβουλος στον Δήμο Αθηναίων - αρχηγός ανεξάρτητης δημοτικής παράταξης- θέλησε να τιμήσει την μνήμη της ηρωίδας  Λέλας  Καραγιάννη που, αντί το σπίτι της να είναι μουσείο,  το παραχώρησαν από τον Δήμο Αθηναίων τζάμπα σε ΜΚΟ της εκκλησίας.

Γιατί οι Δημαρχαίοι, δεξιοί και αριστεροί,  θέλουν να τα έχουν καλά με τους παπάδες .

Μιλάνε την ίδια επιχειρηματική και πολιτική γλώσσα και εξυπηρετούν αλλήλους.

…θαυμάστε:

https://www.facebook.com/share/v/kX32wHoqDLdPDVuw/?mibextid=WC7FNe