28 Ιουλ 2025

Αθήνα

Ήρθε ο Σουρής στον ύπνο μου και μου υπαγόρευσε το ακόλουθο ποίημα:

Βεβαιώνω ότι όλη η έμπνευση, η φρασεολογία και οι χαρακτηρισμοί είναι δικοί του και ουδεμία ευθύνηνφέρω.


«Αθήνα»


Αθήνα ξέρεις τι θα πει, πουλάκι μου Αθήνα?


τραμπουκαριό, μαχαίρωμα, μαγκιά, καγιέν και πείνα,

μπουζούκια, διαδήλωση, αυτό θα πεί Αθήνα


σκατόλακκος απέραντος  κυρίων  κυριλάτων

εν μέσω  καθημερινών  τσιφτετελο - ασμάτων.

Νοθείας και μαγκοκλανιάς  η πρώτη επιστήμη

λημέρι απατεωνιάς , γκουρμέ μα και  ψοφήμι.


Αθήνα ξέρεις τι θα πει? … πνιγμός και αηδία,

Από σκουπίδια χίλια δυό, ωραίο περιβόλι,

με κατρουλίλα στις γωνιές , ούρα - σκατά των σκύλων 

Αρρώστια, φίρμες και μαγκιά ένδεια γιατρών και φίλων


τέρμα τα γκάζια, ερημιά και λάκκοι ανοιγμένοι

δελτία αστυνομικά και μπάτσοι κοιμισμενοι


κι όταν ο Κούλης σαν ξυπνά ευθύς το νου μυρώνει,

γιά να πατεί στις πέτρες της να αυτοβαλαντώνει 

να λέει τις παπάρεςτου σαν άλλος Λουδοβίκος,

τις άρες και τις μάρες του και σαν αρνί και λύκος.


Πατώ και γώ στη γλίτσα της, όλος βουτώ στη σκόνη

και λέω  μ’ ενθουσιασμό μη χάσω μιά παπάρα

μη χάσω καμμιά παπαριά κι η Βενετιά βελόνι

αρλούμπα και κατεργαριά και κούφια μπαλαφάρα


Αθήνα… ξέρεις τι θα πει? … Πουλάκι μου, Αθήνα?

μανταμ Σουσού παντοτεινή, σεμνή Γλωσσοκοπάνα,

Μαίρη,  Μαρλίν και Μαριγώ, με τούτα και με κείνα

Χάνει η μάννα το παιδί και το παιδί την μάννα


πουτάνες, κλέφτες, κίνηση , πρεζόνια , τραβεστάρες

ανάρχες και χουλίγκανοι, Αρλούμπες άρες μάρες


Αθήνα ξέρεις τι θα πει? 

πουλάκι μου, Αθήνα?


Στην ντάλα του μεσημεριού φραπέ στα καφενεία, 

Κοκότες μες στα γκαμπριολέ, παντιέρες, σακαράκες.

το στοίχημα περίμενα, ΟΠΑΠ, κωλοχανεία

Κηφηναριό και γκλαμουριά και δανεικά και τράκες.


…με την Τύχη περιμένω 

την κονόμα για να δρέψω 

κι αν η Τύχη δεν με πάει 

έχω άκρη στο γκουβέρνο

επιδότηση θα πάρω, 

μου την έταξαν πως παίρνω


…και με γλύψιμο, απάτη  

και με τούτα και με κείνα

αυτό θα πει Ρωμέικο, 

αυτό θα πει Αθήνα.

27 Ιουλ 2025

Όταν ξεπηδάνε - και σε πηδάνε- οι αναμνήσεις

 …όταν είσαι πλούσιος, λένε ότι πλήττεις αφόρητα , έχεις ανασφάλεια μη χάσεις τα λεφτά σου και έχεις υπαρξιακό άγχος για το ρόλο σου πάνω σ’ αυτή τη γη. 

Όταν είσαι μεροκαματιάρης, φτωχός ή  και μισθοσυντήρητος, προσπαθείς να βγάλεις τον επιούσιο και οι υπαρξιακές αγωνίες και τα άγχη μοιάζουν πολυτέλεια.

Πάντως η αλήθεια είναι οτι όταν έχεις λεφτά γλιτώνεις από πολύ σκατό.

Μπορείς πολύ πιο εύκολα να πεις «παραιτούμαι», «άντε και παράτα με», «αντε και …κοιμήσου». 

Επίσης λες πιο εύκολα την γνώμη σου… 

αν και στην μπουρδελοχώρα που ζούμε, το να λες την αλήθεια εντελώς ανοιχτά και να θίγεις  τα κακώς κείμενα,  έχει ένα ρίσκο από μικρομεσαίο έως   μεγάλο.

Τώρα που συνταξιοδοτήθηκα , μου έρχονται στο μυαλό διάφορα δυσάρεστα γεγονότα που τα κατάπια, τα ανέχτηκα, η απλά έκανα το κορόιδο.

Θυμάμαι έκανα ψυχιατρική έξι μήνες το Δαφνί.

Βασικά ήτανε Νταχάου αν και κάποια περίπτερα,  δηλαδή κλινικές,  ήτανε καλύτερα από άλλα. 

….είδα τρομερές  εικόνες…πράγματα απίστευταή τρομακτικά.

Για παράδειγμα ήτανε μια καημένη ασθενής γριά αδύνατη και μικροκαμωμένη η οποία έρχεται σε κάποια φάση με μώλωπες, σοβαρές κακώσεις, ένα δυο σπασμένα πλευρά…

 και είπανε ότι έπεσε…. ενώ στην πραγματικότητα κάποιος από το προσωπικό την είχε χτυπήσει με το τσόκαρο. 

Ξύλινο τσόκαρο είπανε….και με τα σπρωξίματα και τα χτυπήματα, έπεσε κιόλας.

Απ’ ότι είδα, όλοι έκαναν το κορόιδο…

 και οι νοσηλευτές και γιατροί… μια κατάσταση χέσε και άσε.

Το κατάπια . 

Τι να πω τώρα εγώ…ένας μικρός ειδικευόμενος γιατρός… που ήμουνα εκεί μόνο για έξι μήνες… 

Και να έλεγα, ποιος θα με λάμβανε υπόψιν… και ποιος θα έκανε την ΕΔΕ… και  άστα να πάνε.

Μια άλλη φορά είδα γάτες να τρώνε μέσα από το φαγητό ασθενών. Αυτό γινόταν γιατί  σε κάθε κτίριο, έφερναν  με αυτοκίνητο το φαγητό των ασθενών από τα μαγειρεία μέσα σε μεγάλες λαμαρίνες, σε σιδερένια ταψιά δηλαδή, και, αντί να το παραδώσουν μέσα στις τραπεζοκόμες,  το αφήνανε  στο πεζοδρόμιο στην είσοδο του κάθε κτιρίου!

 και περίμενε εκεί το φαγητό μέχρι  να έρθουνε οι τραπεζοκόμες  να το πάρουνε … διότι «δεν ήταν υποχρέωση τους να το ανεβάζουν απάνω».

Εν τω μεταξύ, αν τύχαινε να είναι γάτες εκεί κοντά, όρμαγαν και άρχιζαν να τρώνε. 

Μάλιστα μία γάτα είχε μπει ολόκληρη μέσα στο ταψί και τσαλαβουτούσε με τα πόδια της.

Σ’ αυτή την περίπτωση,  είπα κάτι στο διευθυντή μου και τελοσπάντων έγιναν κάποια σχόλια να μην αφήνουν το φαγητό εκεί πέρα.

Γι’ αυτό λέω το καλύτερο είναι να είσαι πλούσιος. 

Αργόσχολος. 

Χωρίς υποχρεώσεις, χωρίς ευθύνες, χωρίς ανακατεύεσαι με τα σκατά του κόσμου. 

Βέβαια, έχω την υποψία ότι τελικά θα ανακατευτείς με άλλα σκατά… που ίσως είναι και πολύ χειρότερα… αλλά γενικά οι φτωχοί πέφτουν σε ανασφάλεια και υποταγή.

Γιαυτό τα αφεντικά μας θέλουν φτωχούς.

Όχι μόνο για να τρώνε το περισσευούμενο από εμάς… αυτό είναι το λιγότερο. 

Μας θέλουν  φτωχούς  και χρεωμένους  για να είμαστε πάντα υποταγμένοι και φοβισμένοι.

Ο τέλειος πολίτης είναι ο φοβισμένος πολίτης. 

Δε σηκώνει κεφάλι ποτέ.

Γι’ αυτό το μυστικό είναι να τον έχεις με ανασφάλεια αλλά όχι τελείως εξαθλιωμένο: 

αν είναι τελείως εξαθλιωμένος, θα αγριέψει και θα επαναστατήσει .

Πρέπει να είναι φτωχούλης και χρεωμένος μικροαστός… αλλά όχι άθλιος.

Με χρωμένες κάρτες και δάνεια στον Θεό.

Αλλά να έχει να γλείφει μερικά  γκατζετάκια και χαζογλυφιτζούρια.








24 Ιουλ 2025

η τέχνη ως κοινωνικός καθρέφτης





 Η τεχνητή νοημοσύνη ερμηνεύει ένα πίνακα της εποχής του μεσοπολέμου από ένα Γερμανό ζωγράφο ο οποίος σχολιάζει την παρακμή της εποχής και το αδιέξοδο των ανθρώπων μετά την ήττα της Γερμανίας στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο.

Μου θυμίζει την κατάσταση στην Ελλάδα σήμερα όπου μία ολιγαρχία τρωγοπίνει  ανέμελα κατασπαράσσοντας κοινοτικούς και εγχώριους πόρους…

…σαν να μην υπάρχει αύριο.

…ενώ η κοινωνία είναι σε σύγχυση, σε παρακμή και σχεδόν σε εξουθένωση, δυσκολευόμενη απλά  να επιβιώσει.

Δε βλέπω όμως αντίστοιχο έργο από  έλληνες καλλιτέχνες που να περιγράφουν αυτό το αδιέξοδο. 

Απλά ζωγραφίζουν ηλιθιότητες μιμούμενοι ξένα αδιέξοδα και ψευδοαμφισβητήσεις καταφεύγοντας σε σύμβολα διαστροφής  και σατανισμού…γιά να προκαλέσουν και να αποκρύψουν την έλλειψη έμπνευσης.

…πχ βλ την Παναγία με κέρατα στην Εθνική πινακοθήκη. 

Η έλλειψη καλλιτεχνικού έργου που να εκφράζει την κοινωνία είναι μια ακόμα ένδειξη παρακμής. 


«Ο Τζορτζ Γκρος (George Grosz) ζωγράφισε τον πίνακα "Γερμανία: Ένα Χειμωνιάτικο Παραμύθι" (Germany: A Winter's Tale) εμπνευσμένος από το σατιρικό ποίημα του Χάινριχ Χάινε με τον ίδιο τίτλο. 

Ο πίνακας, όπως και το ποίημα, επικρίνει καυστικά τη γερμανική κοινωνία της εποχής του, με έντονο το στοιχείο της κοινωνικής κριτικής. 

Ο Γκρος χρησιμοποιεί ένα συνονθύλευμα μορφών και συμβόλων για να απεικονίσει την κοινωνική αναταραχή και την παρακμή της Γερμανίας μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, θέλοντας να δείξει τις βαθιές πληγές που άφησε ο πόλεμος στην κοινωνία. 


Λεπτομέρειες του πίνακα:

Επιρροή:

Ο πίνακας είναι επηρεασμένος από το κίνημα της Νέας Αντικειμενικότητας (Neue Sachlichkeit) και από τον κυβισμό και τον φουτουρισμό.

Στοιχεία του πίνακα:

Ο Γκρος απεικονίζει διαλυμένες μορφές και τοπία, τονίζοντας την απογοήτευση και την αναταραχή της εποχής.

Κεντρική μορφή:

Μια μορφή που αντιπροσωπεύει την αστική τάξη απολαμβάνει το γεύμα της, ενώ γύρω της επικρατεί χάος.

Σύμβολα:

Ο Γκρος χρησιμοποιεί σύμβολα όπως τον ναύτη για να αναπαραστήσει την επανάσταση και τις μορφές της εκκλησίας, του κράτους και του σχολείου που τροφοδοτούν τον αστό με ιδεολογίες.

Σκοπός:

Ο Γκρος θέλει να δείξει ότι οι εξουσιαστές αγνοούν το χάος που δημιουργούν και ότι η κοινωνία είναι βυθισμένη στην παρακμή. 

Η σημασία του τίτλου:

Ποίημα του Heine:

Ο τίτλος προέρχεται από το σατιρικό ποίημα του Heinrich Heine, το οποίο απαγορεύτηκε λόγω της καυστικής κριτικής του για τη γερμανική κοινωνία.

Σάτιρα:

Ο Γκρος συνδέει την εικαστική τέχνη με την παράδοση της κριτικής λογοτεχνίας, δημιουργώντας μια σύγχρονη εικαστική σάτιρα. 

Ο πίνακας "Γερμανία: Ένα Χειμωνιάτικο Παραμύθι" είναι ένα ισχυρό έργο τέχνης που αποτυπώνει την κοινωνική κρίση και την παρακμή της Γερμανίας μέσα από ένα πρίσμα καυστικής σάτιρας και έντονης κοινωνικής κριτικής».


https://lm.facebook.com/l.php?u=https%3A%2F%2Fel.wikipedia.org%2Fwiki%2F%CE%A4%CE%B6%CE%BF%CF%81%CF%84%CE%B6_%CE%93%CE%BA%CF%81%CE%BF%CF%82%3Ffbclid%3DIwZXh0bgNhZW0CMTEAAR6xaSzFAxMXckd58HidtZx-1EKi1g2TxlKd45PC5SgGxPKrCROklIN2CojJFA_aem_ZCzSUOkp00wVv9I8jqB20w&h=AT0HS9iS4PVFt5x1aQOQzni5xQrSYsEEwxOF-zwGkXIADZXVTpQs4C2qe_D5iGyv4_321vsgXyHwn_XjY05X7CuNZDP7dkyPK2T77zwTeaMzgKjXgMWD2tUQstFkAXDZcFHHzJgwUL02M0VU_5n2qXEhe08&s=1

Θύτες και θύματα

θύτες και θύματα σε εναλλασσόμενους ρόλους


 …τους Αραβες νομιζω πως τους ξέρω κάπως.

Έζησα δύο χρόνια μαζί τους. 

Το συμπέρασμα που έβγαλα είναι ότι δεν είναι ένας ομοιογενής πληθυσμός και ως εκ τούτου δεν μπορούμε να λέμε γενικούς αφορισμούς για ένα τόσο τεράστιο πλήθος 300 εκατομμυρίων ανθρώπων που κατοικούν σε διαφορετικά γεωγραφικά και ιστορικά περιβάλλοντα.

Μπορεί να έχουν κοινή γλώσσα και κοινή  θρησκεία - εξάλλου και η θησκεία σχετίζεται με την γλώσσα αφού το Κοράνι είναι και ένα γλωσσικό διδακτικό εργαλείο - αλλά έχουν διαφορετικό ιστορικό παρελθόν και πιθανόν με διαφορετική γενετική κληρονομικότητα και πολιτισμική κληρονομιά. 

Οι Αιγύπτιοί είναι γηγενής αρχαίος πληθυσμός και σε μεγάλο ποσοστό έχει αρχαίες αιγυπτιακές ρίζες .

Μιλάνε  αραβικά αλλά δεν είναι αμιγείς  Άραβες: 

έχουν  εξαραβιστεί γλωσικά και πολιτιστικά μέσω του Ισλάμ, αλλά έχουν διαφορετικό χαρακτήρα και νοοτροπία από τους Άραβες της Λιβύης , της Αλγερίας,  του Μαρόκου και της Σαουδικής Αραβίας . (που και αυτοί διαφέρουν πολύ μεταξύ τους).

Πολιτιστικά οι Αιγύπτιοι,  είναι πολύ ανώτεροι  των υπολοίπων… όπως είναι και οι Σύριοι και οι Ιρακινοί: 

Αλεξάνδρεια -Κάιρο, Δαμασκός και Βαγδάτη, ήταν μεγάλα πολιτιστικά κέντρα… πολύ ανώτερα του Παρισιού  και του Λονδίνου στην διάρκεια του Μεσαίωνα.

Αυτοί έσωσαν μέρος της αρχαίας γραμματείας.

Ακόμη και σήμερα μελετάμε τους αρχαίους έλληνες μαθηματικούς μέσα από αραβικά κείμενα.

Μετά τον 10ο αιώνα όμως, έγινε θρησκευτική στροφή και εγκαταλείφθηκε  η μελέτη του Αριστοτέλη και των αρχαίων φιλοσόφων και επιστημόνων με αποτέλεσμα ο Αραβικός κόσμος να παρακμάσει επιστημονικά. 

Σήμερα παρατηρείται μία έξαρση της θρησκείας ακόμα και σε χώρες που ήταν πιο κοσμικές όπως στην Συρία, στο Λίβανο και στην Αίγυπτο.

Αιτία είναι …οι Αμερικάνοι.

…η άθλια συμπεριφορά των δυτικών με το αποικιοκρατικό τους πνεύμα αλλά κυρίως  η εισβολή των αμερικανών στο Ιράκ και η ταπείνωση του αραβικού έθνους.

Η καταστροφή  των μουσείων της Βαγδάτης και  η λεηλασία  τους από τους αμερικανούς, τα λέει όλα.

Δεν είναι τυχαίο γεγονός ότι πολλές εξτρεμιστικές ισλαμικές οργάνωσεις όπως η Al Qaeda, στελεχώθηκαν από πρώην στελέχη του στρατού του Σανταμ Χουσείν.

Τους Ισραηλινούς δεν τους ξέρω. 

Μια φορά πήγα στο Ισραήλ για ένα συνέδριο και , γενικά,  δεν είχα  καλές εντυπώσεις. 

Ένα καθεστώς εξαιρετικά αυταρχικό, ξενοφοβικό και αλαζονικό.

Με τάραξαν στις ανακρίσεις στον δρόμο: 

με σταματούσαν  παιδάρια 18-20 χρονών, σε ομάδες,  σε ρόλο  άτυπων αστυνομικών  και με ρωτούσαν  ποιος είμαι,  τι κάνω και τι θα μελετήσει το …συνέδριο, προσπαθώντας  να καταλάβουν  αν είμαι κατάσκοπος.

Πήγα με πολύ καλή διάθεση γιατί ήμουν θρησκευόμενος τότε και ήμουν συγκινημένος γιατί θα πήγαινα στα «ιερά εδάφη» αλλά μου κατέστρεψαν όλες τις ψευδαισθήσεις πάρα πολύ γρήγορα. 

Από την άλλη μεριά νιώθω ότι γνωρίζω τους εβραίους μέσα από πολλά κείμενα που έχω διαβάσει και στην λογοτεχνία και σε απομνημονεύματα και στην επιστήμη.

Για παράδειγμα θαυμάζω  τον Φρόιντ, τον Αϊνστάιν, Αρθουρ Κέστλερ, τον Στεφαν Τσβάιχ κα.

Είναι ένας λαός ταλαιπωρημένος που δεν είναι κι αυτός ομοιογενής.

Είναι άλλο πράγμα οι εβραίοι της ανατολικής Ευρώπης, άλλο οι  Ισπανοεβραίοι,  άλλοι οι  εβραίοι της μέσης Ανατολής. 

Και εμφανισιακά να τους δεις,  άλλοι μοιάζουν   με σλαύους ή γερμανούς και είναι ξανθοί και γαλανομάτηδες, άλλοι είναι κοκκινοτρίχηδες, άλλοι είναι από την Κεντρική Ασία και άλλοι είναι μεσανατολίτες μελαχρινοί. 

Μερικοί μάλιστα είναι από την Αιθιοπία και είναι αρκετά μαυριδεροί.

Επίσης δεν έχουνε ενιαία νοοτροπία και  πολιτική και τρώγονται αρκετά συχνά μεταξύ τους,  όπως όλες οι ζωηρές ράτσες.

Έχουν σαφείς ταξικές διαφορές και οι πλούσιοι σνομπάρουν τους φτωχούς.

Επίσης θρησκευτικά   διαιρώνται  στους κοσμικούς που είναι οι άθεοι αριστεροί και δεξιοί εκκοσμικευμένοι καπιταλιστές και στους πιο θρησκευόμενους παραδοσιακούς οι οποίοι επηρεάζονται από τους ραββίνους και την θρησκεία.

Αυτή η δεύτερη ομάδα αυξήθηκε σημαντικά μετά το ολοκαύτωμα γιατί   οι πολιτικές μαζικής εξόντωσης δημιούργησαν   αίσθημα αυτοσυντήρησης: 

 είναι φυσικό οι διωκόμενοι να συσπειρωθούν γύρω από τους θρησκευτικούς ηγέτες τους αφού δεν υπήρχαν εκλεγμένοι πολιτικοί ηγέτες μέχρι το 1948.

Γενικά οι θρησκευόμενοι δημιουργούν  αντιπάθειες γιατί έχουν εξαιρετικά εσωστρεφή ζωή γύρω από την οικογένεια και την ράτσα τους και βλέπουν με περιφρόνηση, καχυποψία και αλαζονεία κάθε «ξένο» .

Πιστεύουν ακράδαντα ότι είναι ο «περιούσιος λαός» και τους επέλεξε ο ίδιος ο Θεός γιά να γίνουν αφεντικά και σπουδαίοι σε όλο τον κόσμο.

Οι θρησκευόμενοι άραβες έχουν επίσης περίπου την ίδια αντίληψη: είναι κι αυτοί εκλεκτοί του Θεού…

… διότι μόνο δικός τους Θεός είναι αληθινός και ο προφήτης σωστός και το κείμενο θεόπνευστο.

Και αυτοί βλέπουν  τους αλλόθρησκους  ως κατώτερους ή πλανεμένους και προορισμένους να υπακούουν και να τρώνε καρπαζές  μέχρι να δουν το φως το αληθινό.

Οι εξτρεμιστές ισλαμιστές του ΙSIS  έκαναν, τρομερά εγκλήματα και εναντίον των χριστιανών και των Γιαζίντι και των Ασσυρίων  και εναντίον οιουδήποτε δεν είναι μαζί τους.

Οι μόνοι που τους πολέμησαν πραγματικά ήταν οι Κούρδοι και οι σιιτικές οργανώσεις όπως η φιλοιρανική Χεσμπολάχ.

Συνεργαζόμενος με την Al Qaeda και τον ΙSIS ήταν και ο νυν πρόεδρος της Συρίας με την οργάνωση Αλ Νούσρα….

Ο οποίος, περιέργως, τώρα έγινε εκλεκτός της Τουρκίας και των αμερικανών και του κάνουν τεμενάδες.

Εξαιρετικά πολύπλοκες καταστάσεις ανακατεμένες με ένα σωρό βρωμερές μυστικές υπηρεσίες και λοιπές σκοτεινές δυνάμεις.

Θύμα είναι πάντα ο κοσμάκης: 

τα 2 εκατομμύρια Παλαιστίνιοι  που είναι ανάμεσα στην Χαμάς…

…η οποία  έκανε το μεγάλο έγκλημα των 1200 νεκρών,  τις απαγωγές κλπ .

…και στο  εξαιρετικά βίαιο αυταρχικό και ρατσιστικό- αλαζονικό καθεστώς στο Ισραήλ που βρήκε ευκαιρία για γενοκτονία και εθνοκάθαρση. 

Και δεν τα λέω εγώ αυτά…

…. τα λένε από το γενικό γραμματέα του ΟΗΕ και τον Πάπα μέχρι εξέχοντες ισραηλινούς και εβραίους πολιτικούς και επιστήμονες.

Μέχρι  και ένας πρώην πρωθυπουργός του Ισραήλ τα έχει καταγγείλει σαφέστατα και κατηγορηματικά.

Είναι μία ντροπή για όλο τον πολιτισμένο κόσμο όλα αυτά που συμβαίνουν…

…. και η μεγάλη ευθύνη ανήκει στα αφεντικά της Δύσης, στους ηγέτες των αραβικών κρατών που κάνουν την πάπια και στο ίδιο το Ισραήλ που από  λαός θυμάτων  κατήντησε απαίσιο κράτος- θύτης και δυνάστης.

Εγώ για ένα πράγμα είμαι βέβαιος: ότι τα εγκλήματα δεν παραγράφονται. 

Δεν παραγράφονται ούτε στην θεϊκή ούτε στην ανθρώπινη συνείδηση.

Καμιά ευημερία δεν μπορεί να βασιστεί πάνω σε εγκληματικές πράξεις. 


Όσοι ονειρεύονται πως θα κάνουνε μια υπέροχη τουριστική «Ριβιέρα» πάνω στη λωρίδα της Γάζας…

… όπου θα διασκεδάζουν και θα τσαλαβουτάνε ευχαριστημένοι μέσα στις πισίνες πεντάστερων  ξενοδοχείων…

είναι οικτρά γελασμένοι.


Τα Θεικά  κατάστιχα είναι τρομερά. 


Μπορεί να αργούν…

…. αλλά δεν αφήνουν ποτέ απλήρωτα βερεσέδια.


https://www.in.gr/2025/07/23/inview/gaza-israilini-ypourgos-dimosieyse-vinteo-ai-tin-poli-tou-mellontos-xorispalaistinious/?fbclid=IwZXh0bgNhZW0CMTEAAR75gTDaxTz-7TC3bb9LCarztgIo8u9odADk-ey3EXCDnSwlbd_KH_KR4zvV1g_aem_ZtK7Tj29MjzNMipI2x0MqA

Ο τάφος του Βελουχιώτη

 Βάζοντας δύσκολα στον Grok: