Νοσοκομεία : οι άγιοι μετράνε

 Οι άγιοι μετράνε

Όσο γερνάω , τόσο πιο στριμμένος γίνομαι.

Αυτό δε σημαίνει ότι δεν έχω δίκιο σε όλα αυτά τα άθλια πράγματα που με ενοχλούν: φυσικά και έχω δίκιο… 

Απλά έχω γίνει πιο ευαίσθητος. 

Με ενοχλούν χίλιαδυό πράγματα.

Να μην πω για τα μεγάλα με τους πολιτικούς και τους ολιγάρχες κλπ… γιατί πάει μακριά. 

Θα πω για τα μικρά.

Για παράδειγμα με ενοχλεί η ερώτηση «ποιό είναι καλό νοσοκομείο να πάω».

Προσπαθώ να εξηγήσω ότι το νοσοκομείο είναι ένας οργανισμός  που βεβαίως πρέπει να λειτουργεί σωστά… αλλά το ερώτημα είναι δευτερεύον .

 Το πρωτεύον ερώτημα είναι «ποιοι γιατροί θα σε αναλάβουν» για να σου λύσουν το πρόβλημα.

Και όταν λέω «ποιοί  γιατροί» και  χρησιμοποιώ πληθυντικό , έχει τεράστια σημασία οχι μόνο πχ ο επικεφαλής χειρουργός αλλά και όλοι υπόλοιποι -  από τον παθολόγο , καρδιολόγο και τον νευρολόγο που θα σε εξετάσει  μέχρι το μοναδίστα αν μπεις σε μονάδα  και τον ειδικευόμενο οποίος πρέπει να ξέρει τι του γίνεται και θα κοιτάξει πρώτος να επισημάνει και να αντιμετωπίσει την  επιπλοκή.

Όλοι πρέπει να δουλεύουνε σωστά. 

Και η νοσηλεύτρια η οποία θα βάλει τον ορό σωστά  και δεν θα προκαλέσει μικροβιαιμία…

…μέχρι τον τραυματιοφορέα οποίος θα σε βάλει σωστά πάνω στο ακτινολογικό τραπέζι και δεν θα σε πετάξει σαν σακί με πατάτες και θα σου σπάσει το ισχίο .

(και μετά όλοι θα λένε ότι δεν ξέρουν τίποτα).

Όλα αυτά δεν τα λέω στο βρόντο αλλά γιατί έχω δει να συμβαίνουν.

Γίνονται διάφορα παρατράγουδα ακόμα και στα καλύτερα μαγαζιά… δημόσια. και ιδιωτικά.

Γι’ αυτό λέω ότι το νοσοκομείο είναι δευτερεύον και οι άνθρωποι το πρωτεύον. Και πάνω απ’ όλα μετράνε οι άγιοι  στους οποίους πρέπει να προσεύχεσαι μπας και την γλυτώσεις .

Αλλά άντε να τα πω όλα αυτά.

φτωχοί, βασανισμένοι και φιλύποπτοι

 ..ποτέ δεν παίρνω θέση για άρρωστους που δεν έχω δει… και πολλές φορές δεν έχω γνώμη και για άρρωστους που έχω δει… γιατί δεν είναι καθόλου εύκολο να βγάλεις διάγνωση σε πολλές περιπτώσεις.

Ειδικά σε ψυχικά νοσήματα ακόμα και οι ψυχίατροι απαιτούν παρακολούθηση πολλών μηνών για να καταλήξουν σε μία οριστική διάγνωση. 

Για το λόγο αυτό δε σχολίασα καθόλου το θέμα Μαζωνάκη…

 που στο κάτω κάτω ούτε θαυμαστής του είμαι ούτε μου πέφτει λόγος. 

Απλά θα ήθελα να πω ότι μου έκανε εντύπωση το γεγονός ότι η τεράστια πλειοψηφία του κοινού στο διαδίκτυο υιοθέτησε την θεωρία συνωμοσίας των «κακών συγγενών» που θέλησαν να κλείσουν το «καλό παιδί» στο «τρελάδικο» γιατί «θέλησαν  να το εκμεταλλευτούν»…. ή να του φάνε την περιουσία ή κάτι τέτοιο.

Και μάλιστα συγγενείς που είναι οι στενότεροι που μπορεί να υπάρξουν:

 η μητέρα του και η αδερφή του. 

Πολύ δύσκολο να φανταστώ ότι μία μητέρα θέλει να κλείσει το παιδί της στο ψυχιατρείο για να του φάει την περιουσία.

Απλά σκεφτόμουνα ότι είμαστε ένας λαός βασανισμένος, στερημένος, κακοποιημένος….από  πολλές απόψεις…

…. και γι’ αυτό το λόγο πάντα βάζουμε το κακό στο μυαλό μας: 

ότι κάποιος θέλει να μας κάνει κακό όπως συνέβη πολλές φορές στο παρελθόν. 

Αν βάλουμε καπάκι και την προσπάθεια απενοχοποίησής μας από κάθε ηλιθιότητα που έχουμε κάνει και την προσπάθεια μας να την φορτώσουμε σε άλλους γιατί είναι ψυχολογικά βολικό και ανακουφιστικό, τότε έρχεται και δένει το πράγμα ότι είμαστε πολύ επιρρεπείς σε θεωρίες συνωμοσίας. 

Οι φτωχοί  και οι μαλάκες αλλά και τα πραγματικά θύματα βασάνων,  πάντα θα βάλουν το μυαλό τους στο κακό. 

Η άποψη ότι οι φτωχοί και οι βασανισμένοι είναι καλοί από την φύση τους, είναι απλοική:

μπάζει απο την εμπειρία  και την πραγματικότητα.

Αντίθετα λαοί που ήταν αγριοι και αιμοβόροι πολεμιστές ,  όπως για παράδειγμα οι Βίκινγκς, μετά από κάποιες γενιές καλοπέρασης , ευημερίας  και ειρήνης,  ηρέμησαν και έγιναν  πολιτισμένοι και ειρηνικοί, φιλάνθρωποι οικολόγοι,  όπως οι απόγονοί τους Σκανδιναβοί.

Βλέπεις τις φυλακές της Σουηδίας και νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε ξενοδοχείο τεσσάρων αστέρων.

Έχουμε πολύ δρόμο ακόμα για να δώσουμε πιθανό δίκιο στη μάνα του Μαζωνάκη.

η σχέση και η δυσκολία της

 …ρώτησα κάποια φίλη μου γιατί δεν κάνει σχέση.

Μου απάντησε ότι δεν είναι καλή ηθοποιός.

...ξέρεις το μυστικό της επιτυχημένης σχέσης? 

με ρώτησε.

«Αυτός πρέπει να παριστάνει πειστικά ότι  είμαι  μοναδική και απαραίτητη και εγώ να παριστάνω  πειστικά ότι τον σε πιστεύω  και τον ευγνωμονώ γι αυτό».

Κύρος, ο ευεργέτης των Εβραίων

 Απ’ ότι φαίνεται στην Βίβλο οι αρχαίοι οι Πέρσες δηλαδή οι πρόγονοι των Ιρανών , ήταν ευεργέτες των Εβραίων.

Ειδικά ο Κύρος ο Μέγας.

Ερώτηση

Ποια είναι η στάση της Βίβλου απέναντι στο βασιλέα των Περσών, Κύρο ; 

Είναι αλήθεια ότι παρουσιάζεται ο Κύρος  ως ελευθερωτής και ευεργέτης του λαού των εβραίων και ότι συνέβαλε στην ανοικοδόμηση και αποκατάσταση του ναού του Σολομώντα; 

Είναι σωστό ότι οι Εβραίοι θεωρούν -  μέσω της Βίβλου -  ότι ο ίδιος ο Θεός συμπαραστάθηκε στον Κύρο στην κατάκτηση νέων εδαφών και λαών γιά την επέκταση της αυτοκρατορίας του;

Απάντηση Grok

Η στάση της Βίβλου απέναντι στον Κύρο, τον βασιλιά των Περσών, είναι εξαιρετικά θετική, καθώς παρουσιάζεται ως ένας ηγεμόνας που επιλέχθηκε από τον Θεό για να εκπληρώσει έναν σημαντικό ρόλο στην ιστορία του ισραηλιτικού λαού. Αναλύοντας τις ερωτήσεις σου με βάση τα βιβλικά κείμενα, ιδιαίτερα από την Παλαιά Διαθήκη, μπορώ να δώσω τις εξής απαντήσεις:

 1 Ο Κύρος ως ελευθερωτής και ευεργέτης του λαού των Εβραίων: Σύμφωνα με το Βιβλίο του Έσδρα (1:1-4) και το Β΄ Χρονικών (36:22-23), ο Κύρος εκδίδει διάταγμα που επιτρέπει στους εξόριστους Ιουδαίους στη Βαβυλώνα να επιστρέψουν στην Ιερουσαλήμ και να ανοικοδομήσουν τον Ναό του Σολομώντα, ο οποίος είχε καταστραφεί από τους Βαβυλώνιους το 587 π.Χ. Το διάταγμα αυτό παρουσιάζεται ως εκπλήρωση προφητείας του Ιερεμία, και ο Κύρος αναφέρεται ως όργανο του Θεού. Συγκεκριμένα, στο Έσδρα 1:2, ο Κύρος λέει: «Ο Κύριος, ο Θεός του ουρανού, μου έδωσε όλες τις βασιλείες της γης και μου ανέθεσε να οικοδομήσω για Αυτόν οίκο στην Ιερουσαλήμ». Αυτό δείχνει ότι η Βίβλος τον παρουσιάζει ως ευεργέτη, που όχι μόνο απελευθέρωσε τους Ιουδαίους από την εξορία, αλλά και υποστήριξε την αποκατάσταση της θρησκευτικής τους ζωής.

 2 Συμβολή στην ανοικοδόμηση του Ναού: Ναι, είναι αλήθεια ότι ο Κύρος συνέβαλε στην ανοικοδόμηση του Δεύτερου Ναού. Σύμφωνα με το Έσδρα 1:3-4, όχι μόνο επέτρεψε την επιστροφή των Ιουδαίων, αλλά διέταξε να τους δοθούν πόροι, όπως χρυσός, ασήμι και άλλα υλικά, για την ανοικοδόμηση του Ναού. Επιπλέον, επέστρεψε τα ιερά σκεύη του Ναού που είχαν λεηλατηθεί από τον Ναβουχοδονόσορα (Έσδρα 1:7-11). Αυτή η πράξη ενίσχυσε τη θετική εικόνα του ως προστάτη και ευεργέτη του ισραηλιτικού λαού.

 3 Η θεϊκή υποστήριξη στον Κύρο για την επέκταση της αυτοκρατορίας του: Στο Βιβλίο του Ησαΐα (44:28–45:4), ο Κύρος αναφέρεται ρητά ως «χριστός» (δηλαδή, «κεχρισμένος» από τον Θεό) και ως ο εκλεκτός του Θεού για να εκπληρώσει το θεϊκό σχέδιο. Ο Θεός λέει για τον Κύρο: «Εγώ είμαι ο Κύριος… που λέω για τον Κύρο: Αυτός είναι ο ποιμένας μου, και θα εκτελέσει όλα όσα θέλω» (Ησαΐας 44:28). Επιπλέον, ο Θεός υπόσχεται να «ανοίξει τις πύλες» μπροστά του και να του δώσει νίκες επί εχθρών (Ησαΐας 45:1-2). 

Αυτό υποδηλώνει ότι η Βίβλος παρουσιάζει τον Θεό ως υποστηρικτή του Κύρου στην κατάκτηση νέων εδαφών, όχι μόνο για την επέκταση της Περσικής Αυτοκρατορίας, αλλά κυρίως για να εξυπηρετηθεί ο σκοπός της απελευθέρωσης των Ιουδαίων και της αποκατάστασης της λατρείας στην Ιερουσαλήμ.

Συμπέρασμα: 

Η Βίβλος παρουσιάζει τον Κύρο ως έναν ηγεμόνα που επιλέχθηκε από τον Θεό για να εκπληρώσει το θεϊκό σχέδιο, απελευθερώνοντας τους Ιουδαίους, υποστηρίζοντας την ανοικοδόμηση του Ναού και επεκτείνοντας την αυτοκρατορία του με θεϊκή καθοδήγηση. 

Η εικόνα του είναι ιδιαίτερα θετική, καθώς θεωρείται όργανο του Θεού, παρά το γεγονός ότι ήταν μη Ιουδαίος ηγεμόνας. 

Αυτή η απεικόνιση αντικατοπτρίζει τη θεολογική πεποίθηση ότι ο Θεός μπορεί να χρησιμοποιήσει ακόμα και ξένους ηγεμόνες για να εκπληρώσει τους σκοπούς Του.

Αν χρειάζεσαι περισσότερες λεπτομέρειες ή ανάλυση συγκεκριμένων εδαφίων, πες μου!

οι ήρωες

οι ήρωες

Οι Ήρωες είναι απαραίτητοι  όπως είναι η τροφή, το νερό και ο αέρας.

Κοινωνίες  χωρίς ήρωες - δηλαδή κοινωνίες χωρίς θετικά πρότυπα  τόλμης, ικανότητας, ανιδιοτέλειας και αίσθησης ανώτερου  σκοπού - είναι κοινωνίες γιά τα μπάζα.

Η αρχαία ελληνική μυθολογία, ήταν γεμάτη ήρωες.

…. ήρωες οι οποίοι ήτανε κάτι ανάμεσα στους θεούς και τους ανθρώπους:  τόσο πολύ είχαν ανέβει λόγω της αξίας τους.

Και ο χριστιανισμός είχε - και έχει -  ήρωες παρά το χαμηλό προφίλ που  προπαγανδίζει.

Οι άγιοι είναι οι ήρωες του Χριστιανισμού.

Έχουν τεράστιο θάρρος, αποφασιστικότητα και κάνουν ένα ανιδιοτελή αγώνα για όλη την ανθρωπότητα.

Ναι μεν είναι ταπεινοί και δεν τους αρέσει η λάμψη και οι γυαλιστερές πανοπλίες αλλά, έμμεσα,  ξέρουν και νιώθουν ότι είναι πρωταθλητές στο -πνευματικό- αγώνα τους.

Η ποιότητα των ηρώων αντανακλά και την ποιότητα της κοινωνίας που τους παράγει.

Πχ οι Ράπερς,  που είναι ήρωες της εποχής μας, είναι  κακοποιοί -  άρα έχουν τόλμη - αλλά  στερούνται από κάθε άλλο θετικό χαρακτηριστικό: 

είναι εγωκεντρικοί, επιδεικτικοί,  σεξιστές,  βίαιοι, καταστροφικοί και αυτοκαταστροφικοί.

Τα ναρκωτικά και οι  αντικοινωνικές συμπεριφορές,  τους περιθωριοποιούν: 

είναι στο περιθώριο αλλά είναι και ινδάλματα.

Όταν οι κοινωνίες παρακμάζουν, παρακμάζουν και οι ήρωες και τελικά πεθαίνουν.

Στην αρχαία Ρώμη στην εποχη της ακμής ο Ρώμος και ο Ρωμύλος ήταν ζωντανοί, όπως ο Θησέας στην Αθήνα.

Στην παρακμιακή φάση, είχαν ξεχαστεί.

Όλοι είχαν γίνει εγωκεντρικά δειλά ανθρωπάρια που τους ενδιέφερε μόνο η κοιλιά και το υπογάστριο. 

Και η εξουσία…το πιο άθλιο ναρκωτικό.

Είχαμε ήρωες μεχρι πριν πενηντα χρόνια.

Ο Παστερ, ο Κωχ, ο Φλέμινγκ και οι αστροναύτες ήταν οι ήρωες των παιδικών μας χρόνων.

Οι πολιτικοποιημένοι έφηβοι αριστεροί είχαν τον Τσε, και οι δεξιοί τον Τζαίημς Ντην .

(Αν πεθάνεις νέος, ηρωοποιείσαι ευκολότερα από τα κέντρα ηρωοποίησης).

Παρήκμασαν  όμως οι οπαδοί τους αφού διεφθάρησαν απο τις ευρωπαικές επιδοτήσεις.

Μας έμειναν μόνο οι γυαλιστερές λαμαρίνες του Καββαθά, η γκλαμουριά του Κωστόπουλου, και οι ξεκωλέ καριέρες των ινφλουένσερς και του OnlyFans.

Διάφορα κέντρα και μειονότητες προσπάθησαν  να δημιουργήσουν ήρωες που εξυπηρετούσαν σκοπιμότητες: οι ομοφυλόφιλοι πήγαν να ηρωποιήσουν τον Άλαν Τιούρινγκ  και να κάνουν ομοφυλόφιλο τον Αλέξανδρο ενώ το λόμπι της  πρασινης ενέργειας εφηύρε την Γκρέτα…

…..αλλά δεν έπιασαν.

Αν είχαμε σοβαρή πνευματική και πολιτική ηγεσία, θα εφευρίσκαμε νέους  ήρωες, ντόπιους, πραγματικούς.

Όπως οι παλιοί είχαν τον Κατσαντώνη. 

Για μένα ένας αυθεντικός ήρωας του νέου Ελληνισμού είναι ο Σολωμός Σολωμού.

Ο ηρωισμός εκτός από απελπισμένη τόλμη έχει κάτι παράλογο και θεατρικό.

Είναι μιά συμπυκνωμένη παράσταση - διακήρυξη.

Προφανώς οι ήρωες και οι ηρωικές πράξεις δεν πεθαίνουν αφού έχουν άυλη, μεταφυσική  αξία.

Οι ήρωες μάλλον κοιμούνται και περιμένουν κάτι  να τους ξυπνήσει.

Κάτι που να αξίζει τον κόπο.

Ο Καποδίστριας, Η Ρωξάνα Στούρτζα, ο Αντώνιος Παπαδάκης και εγώ ως ευεργετηθείς

 Ο Καποδίστριας, η κρυφή ερωμένη του Ρωξάνδρα Στούρτζα, ο μικρός Κρητικός και μετέπειτα μέγας ευεργέτης  Αντώνιος Παπαδάκης -που απο σκλαβάκι έγινε μεγιστάνας μέ την βοήθεια των Στούρτζα - και η περιουσία του που αποδίδει  μέχρι σήμερα υποτροφίες σε φοιτητές του  Πανεπιστημίου  Αθηνών απο τις οποίες οφελήθηκα και εγώ επί πέντε χρόνια παίρνοντας χοντρό μηνιαίο χαρτζηλίκι!

όλοι αξιόλογοι

Ήξερα μία πολύ αξιόλογη κυρία η οποία είχε επίσης ένα πολύ αξιόλογο σύζυγο. 

Η  αξιόλογη κυρία τελικά βρήκε ένα επίσης αξιόλογο εραστή και εγκατέλειψε  τον αξιόλογο σύζυγο. 

Εγώ,  ως τρίτος  παρατηρητής,  υπέθεσα ότι ο αξιόλογος εραστής θα ήταν ακόμη πιο αξιόλογος από τον αξιόλογο σύζυγο για να επιδράσει τόσο …επιδραστικά σε μιά αξιολογη κυρία και σύζυγο.

Έκανα λάθος: ο εραστής ήταν μάλλον τενεκές, επιφανειακός και ελαφρόμυαλος.

Το γεγονός αυτό μου δημιούργησε κάποια σύγχιση διότι δεν μπορούσα να εξηγήσω την επιλογή της αξιολόγης κυρίας.

Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η αξιόλογη κυρία δεν ήταν και τόσο αξιόλογη διότι αν ήταν δεν θα έκανε τέτοια βλακεία να βρει ένα τενεκέ εραστή.

Από δω και στο εξής λοιπόν, εάν θέλω να κρίνω την προσωπικότητα  κάποιας κυρίας, δεν θα βλέπω τον σύζυγο της αλλά τον εραστή της.

Ο εραστής είναι το κριτήριο.