κάτω τα χέρια από την Αθηνά Λινού!

 …συμπαράσταση σε όλους τους γερο-καθηγητάδες που έχουν στήσει «αστικές μη κερδοσκοπικές  εταιρείες» προώθησης/ κατανόησης/ενημέρωσης/ προβληματισμού της ταδε επιστημονικής διάστασης απόψεων, του  ταδε κοινωνικού στίγματος και της δείνα  ανισότητας/ μειονότητας/ ταυτότητας.

Αλλά και «επιστημονικές εταιρείες» για την τάδε νοσολογική υπο-οντότητα σε σχέση με τον ψύλλο και τον κώνωπα…

….συν ταξιδιωτικά γραφεία που οργανώνουν τα συνέδρια του Ψύλλου και τις διημερίδες του Κώνωπα 

(τα γραφεία τα δουλεύουν αι σύζυγοι των καθηγητάδων)…

….αλλά και «συλλόγους υπέρ» του και του…και «κατά του» και του…

Οπωσδήποτε και «συλλόγους φίλων της κλινικής τάδε» και του ιδρύματος δείνα…

…και last but not least, “ιδρύματα / ινστιτούτα/ ακαδημίες/MKO” που με καλό σκοπό εξειδικεύονται σε ευρωπαικές επιδοτήσεις.

Δεν αντέχω να παραγνωρίζονται οι αξίες στην Ελλάδα!

Κάτω τα χέρια από την Αθηνά Λινού!

σταδιοποίηση του αυτάρεσκου μαλακογιατρού

Grade 1, αυτάρεσκος μαλακογιατρός:

…είναι μόνο αυτάρεσκος. 

Δεν είναι κακός, δεν δημιουργεί σοβαρά προβλήματα και μπορεί να βελτιωθεί με ήπιες φάπες.

Κέντρο του μικροκόσμου του.

Grade 2 αυτάρεσκος μαλακογιατρός: 

Δυσάρεστα αυτάρεσκος, αρκετά προβληματικός, δύσκολος σε συνεργασία, επίμονος ξερόλας, ανακατωσούρας.

Κέντρο του Ηλιακού Συστήματος.

Grade 3 αυτάρεσκος μαλακογιατρός:

Αυτάρεσκος, μαλάκας, ΚΑΙ τενεκές.

Συνεργασία σχεδόν αδύνατη καθώς στην αυταρέσκεια και την μη συνεργασιμότητα, προστίθεται και η ασχετοσύνη.

Κίνδυνος γιά κάθε συνεργάτη του που κινδυνεύει να παραφρονήσει,  να μπεί φυλακή ή και τα δυό μαζί.

Κέντρο του Γαλαξία.

Grade 4 αυτάρεσκος μαλακογιατρός

Είναι το Grade 3 σύν μεγαλομανιακό παραλήρημα: αυτοκατατάσεται στην χορεία των πολυ μεγάλων της επιστήμης. 

Μιλάει για ανθρώπους  που έμειναν στην επιστημονική ιστορία σαν να είναι φιλαράκια και πολύ οικεία πρόσωπα.

Κοντά στο Κέντρο του σύμπαντος, κατανόηση των αόρατων μηχανισμών του.

επιτυχημένος με μωρό

 …αλήθεια, πως ορίζεται η επιτυχία?

…ποιός είναι ο επιτυχημένος  στην Ελλάδα?

Στην Ελλάδα, από το Κλικ και τον Κωστόπουλο και μετά που προσπάθησαν να οριοθετήσουν την βλαχοεπιτυχία, υπάρχει μιά ασάφεια για την κοινωνικό προσδιορισμό του «επιτυχημένου» ατόμου.

Ποιό είναι το βασικό κριτήριο?

…είναι τα λεφτά?

….είναι η ομορφιά?

οι ερωτικές κατακτήσεις?

Νέος , ωραίος πλούσιος  και με γκομενάρα μοντέλο στο γιαλιστερό γκαμπριολέ, είναι ένα δεξιό ιδανικό.

Αγωνιστικές περγαμηνές, παθιασμένα χειροκροτήματα στις πλατείες και στα αμφιθέατρα, κοινωνική αναγνώριση και κοινωνική δραση μέσα απο τα σωστά «μετερίζια», είναι ένα αριστερό ιδανικό.

Λεφτά, Κολωνάκι, εναλλακτική σεξουαλικότητα και λαική πάλη , είναι το τελευταίο αριστεροδεξιό ιδανικό.

Έπινα τον φραπέ μου νιώθοντας γέρος και αποτυχημένος.

Εκμυστηρεύτηκα την κατάσταση σε μιά φίλη που πίναμε καφέ μαζί και με κατέπληξε με την συμβουλή της:

Δεν είσαι  ούτε γέρος ούτε αποτυχημένος!

…απλά,  πρέπει να κάνεις ένα μωρό!

Μωρό?

…δεν είμαστε καλά!

και γιατί αυτό?

Γιατί είναι το απόλυτο κριτήριο επιτυχίας,  Πλάτωνα!

Μόνο οι επιτυχημένοι κάνουν μωρά λίγο πριν γεράσουν!

Όλες αυτές οι κυρίες που τους παντρεύονται έχουν αλάνθαστο κριτήριο! 

Για να σε παντρευτούν  και να κάνουν  μωρό μαζί σου πρέπει να ξέρουν ότι είσαι κελεπούρι!

… και να έχουν πειστεί ότι αξίζει τον κόπο ο γάμος και η τεκνοποίηση! 

Ολες αυτές ξέρουν αν είσαι αρκετά επιτυχημένος για να σε παντρευτούν  και να δέσουν  το γάιδαρο τους!

Ώστε έτσι ε; Έτσι θα καταλάβω ότι είμαι κελεπούρι! 

Ναι, έτσι!

«Δηλαδή πρέπει να κάνω αμέσως ένα μωρό;»

Ρώτησα εγώ αφελώς.

‘Αν υπάρχει έστω και μία νεαρή κυρία που να  θέλει να κάνει μωρό μαζί σου, σημαίνει ότι κάτι αξίζεις Πλάτωνα» μου είπε η αγαπητή μου φίλη.

Δε βλέπεις τον Πατούλη που είναι επιτυχημένος με μωρό;

σύζυγοι-ζόμπι

 Σύζυγοι - ζόμπι είναι κάτι τύποι που είναι υποτονικοί, αποσυρμένοι και αδιάφοροι,  δίπλα σε κάτι γυναίκες που σφύζουν από ζωντάνια και νεύρωση.

Που, συχνά,  παίζει και το ματάκι τους.

Αυταρχικές συνήθως: πως θα γινόταν αλλιώς, άλλωστε;

…αφού αυτές παίρνουν όλες τις αποφάσεις. Και δεν είναι η διαφορά ηλικίας που παίζει ρόλο γιατί, συνήθως, δεν έχουν σοβαρή διαφορά ηλικίας. 

Προσπαθώ να καταλάβω πως έφτασαν εκεί…προφανώς δεν ήταν ζόμπι στην αρχή: 

όταν τα πρωτοέφτιαξαν - η στην αρχή του γάμου - θα ήταν καλύτερες οι ισορροπίες. 

Πρέπει να έχει σχέση με την πρωτοβουλία: 

ο σύζυγος - ζόμπι ήταν ο κλασικός αναποφάσιστος χαλβάς.

…αυτή ανέλαβε τα ηνία θέλοντας και μη. 

Μετά αυτής την έγινε συνήθεια το μάνατζμεντ. Η υπακοή έγινε συνήθεια στον χαλβά….

…μέχρι που έγινε τελείως ζόμπι.

Αποσύρθηκε στην γωνιά του και γλύφει τις πληγές του , σιωπηλά. 

Τυπικά τα πάνε μιά χαρά: δεν συγκρούονται αφού  και ο κροκόδειλος δεν συγκρούεται με το πουλί που του καθαρίζει τα δόντια. 

Είναι λαμπρά παραδείγματα λειτουργικής συζυγικής σχέσης

:)

Θρίαμβος της πατροπαράδοτης συνταγής των αμοιβαίων υποχωρήσεων. 

Μόνο που εδώ ο ένας υποχώρησε μέχρι το χείλος του γκρεμού και ο άλλος τον κρατάει από το ξεχειλωμένο φανελάκι μην πέσει.

Γιανναράς

…απο μικρός  διάβαζα τις επιφυλλίδες του - μακαρίτη πλέον - Χρηστου Γιανναρά στο Βήμα αρχικά και στην Καθημερινή μετά…μέχρι που  βαρέθηκα: 

τα τελευταία είκοσι χρόνια  έλεγε τα ίδια πράγματα συνεχώς με το ίδιο επιθετικό, αυτάρεσκο, εγωκεντρικό και δυσοίωνο ύφος που σε έκανε να θέλεις να αυτοκτονήσεις αφού όλα ήταν άθλια και συνεπώς το τέλος του κόσμου πλησιάζει λόγω αποσύνθεσης .

Η Ελλάδα είχε ήδη  «πεθάνει» απο το 1986 για τον ΧΓ  που το βεβαίωσε  με άρθρο του και, μετά,  με βιβλίο :

«Το 1986 γράφεται και δημοσιεύεται στο Βήμα η επιφυλλίδα Finis Graeciae: η Ελλάδα τέλειωσε, τη σκοτώσαμε εμείς. Είκοσι πέντε χρόνια πριν την κατάρρευση του κράτους, την οικονομική καταστροφή, την απώλεια ανεξαρτησίας της χώρας. Δεν χρειαζόταν προφητικό χάρισμα για την πρόβλεψη, αρκούσε ελάχιστη οξυδέρκεια. Ήταν φανερή η κατεδάφιση κάθε στοιχείου ζωντανής συνέχειας του Ελληνισμού, μεθοδική σαν προγραμματισμένη: Μονοτονικό, εξοβελισμός των Αρχαίων από τα σχολειά, στρέβλωση της Ιστορίας, καταργημένη η αξιολόγηση της ποιότητας, σε διωγμό η αριστεία. Χλεύη μανιασμένη για τον πατριωτισμό, για κάθε όσιο και ιερό στις ρίζες των Ελλήνων. Μοναδική χαρά ζωής για τον Έλληνα η καταναλωτική ευωχία - ποδοσφαιρολαγνία, τζόγος, κρετινική τηλεθέαση».

Έχω διάφορα βιβλία του από άρθρα της δεκαετίας του 70 και του 80 μέχρι την προσωπική του αντιπαράθεση με διακεκριμένο αγιορείτη μοναχό - με τον οποίο αντάλλαξαν λιβέλους - και μέχρι το σχετικά πρόσφατο βιβλίο «ενάντια στην θρησκεία» στο οποίο στην ουσία υιοθετεί αιρετικές απόψεις οι οποίες είναι μη συμβατές με βασικές θέσεις του χριστιανισμού .

…για όποιον δεν  βαρυέται βλέπε κατωτέρω συνδέσμους απο θεολογικές θρησκευτικές ισοσελίδες κυρίως κλπ.

…ομολογώ ότι οι ενδοχριστιανικές έριδες δεν είναι λιγότερο σφοδρές από αυτές μεταξύ λενινιστών και τροτσκιστών: 

αλίμονό του σε όποιον μπλέξει στα σοβαρά εκεί μέσα…

https://orthodoxostypos.gr/ὁ-γέρων-θεόκλητος-διονυσιάτης-γιὰ-τὸ/

https://www.entaksis.gr/ὁ-π-θεόκλητος-διονυσιάτης-γιὰ-τοὺς-ν/

https://www.agiooros.net/forum/viewtopic.php?t=19761

https://www.efsyn.gr/stiles/askiseis-mnimis/273651_i-dipli-athliotita-toy-hristoy-giannara

https://el.orthodoxwiki.org/Νικολαΐτες

https://www.oodegr.com/oode/biblia/kritiki/enantia_thrisk1.htm

οι αόρατοι της Σοβιετίας

Η ζωή είναι γεμάτη δυσκολίες, βάσανα, παγίδες,  χαλάζι, καταιγίδες.

Βασικά υπάρχουν τρείς μέθοδοι να αντιμετωπίσεις τις κακουχίες και τις απειλές που σε περιβάλλουν: 

η μέθοδος της αντίστασης, η μέθοδος της προσαρμογής και η μέθοδος του χαμαιλέοντα. 

Η «μέθοδος της αντίστασης» είναι να οριοθετήσεις τις αρχές σου αυστηρά, να ορθώσεις το ανάστημά σου… και να πεις δημόσια και με δυνατή φωνή «εγώ αυτά θέλω, αυτά επιτρέπω και,  όποιος τολμάει, ας  έρθει να με αντιμετωπίσει»

Δηλαδή είναι η μέθοδος να το παίξεις ζόρικος και ανυποχώρητος..

Η μέθοδος αυτή είναι η πιο λεβέντικη, δίνει μεγάλη αυτοεκτίμηση αλλά έχει και τους περισσότερους κινδύνους να φας το κεφάλι σου ειδικά όταν η δύναμη σου είναι μικρή  και οι αντίπαλες δυνάμεις είναι  μεγάλες.

Η μέθοδος της προσαρμογής είναι όταν βάζεις νερό στο κρασί σου και στις αρχές σου και προσπαθείς να προσαρμοστείς στο περιβάλλον. 

Έρχεται ο δυνατός άνεμος ?

…δεν θα αντισταθείς.

…θα   λυγίσεις σαν το στάχυ , θα κάνεις προσωρινά το κορόιδο μέχρι να περάσει η ανεμοζάλη… και θα σηκωθείς πάλι, μετά, καμαρωτός - καμαρωτός και όρθιος.

Και η τρίτη μέθοδος είναι η «μέθοδος του χαμαιλέοντα»… 

η μέθοδος να  γίνεσαι αόρατος.

Ούτε αντιστέκεσαι, ούτε υποκλίνεσαι… 

Ούτε κάνεις  στο παλικάρι,  ούτε τον  οπαδό,  ούτε τον υπηρέτη,  ούτε τον αυλοκόλακα.

Απλά εξαφανίζεσαι… 

Δεν δίνεις στόχο… 

…και ο δράκος σε ξεχνάει.

Είναι η μέθοδος που ακολουθούσαν στα πρώην κομμουνιστικά καθεστώτα: 

…την έχω παρατηρήσει σε πολλούς ανθρώπους που έχουν περάσει χρόνια εκεί. 

Το να είσαι μέλος ή στέλεχος  του κόμματος δεν ήταν σοφό… με την έννοια ότι είχες προνόμια αλλά είχες και αυξημένο κίνδυνο να σε πετσοκόψουν όταν τα πράγματα  άλλαζαν ή δυσκόλευαν.

…πχ όσο ο Στάλιν ήτανε στην εξουσία,  ο Ζαχαριάδης ήτανε άρχοντας… 

Όταν βγήκε ο Χρουτσώφ, τον πήρε ο διάβολος.

Μιά λογοτεχνική περιγραφή αυτού του τρόπου επιβίωσης στην πρώην ΕΣΣΔ,  δίνεται στο μυθιστόρημα  « ο διορθωτής»  του Αλέξη Πάρνη,  όπου,  με θαυμασιο και χιουμοριστικό τρόπο,  περιγράφεται  ένα στέλεχος της υπηρεσίας λογοκρισίας το οποίο κινδυνεύει να φαγωθεί και να εκτελεστεί μεσα στο γενικότερο κύμα εκκαθαρίσεων της εποχής.

…καί το οποίο  στέλεχος, για να γλυτώσει,  προσπαθεί να αποδείξει ότι είναι ….μικροκακοποιός,  μεθύστακας, πόρνος και μοιχός ούτως ώστε να τον κατατάξουν στην κατηγορία  «λούμπεν»  και να γλιτώσει από την εκτέλεση,  βγάζοντας την καθαρή με λίγα χρόνια εξορίας!….

Καλύτερα μικροκακοποιός και πόρνος αλλά αςήμαντος και άρα, ακίνδυνος, πάρα επικίνδυνος υπονομευτής του συστήματος!

Στην Ελλάδα παρατηρώ πολύ αυτό το φαινόμενο του …χαμαιλεοντισμού…

…διότι και η Ελλάδα είναι μία μικρή Σοβιετία!

Έτσι πιστεύω.

Αν και υποτίθεται ότι η Ελλάδα έχει καπιταλιστικό σύστημα,  σε πολλά πράγματα ο δημόσιος βίος είναι σοβιετικός: 

ο γενικότερος κρατικός και πολιτικός αυταρχισμός , η παρακολούθηση των πάντων, η ενθάρρυνση  της ρουφιανιάς, το πανίσχυρο κεντρικό σύστημα εξουσίας, η ευνοιοκρατία και οι στεγανές ελίτ…όλα αυτά, συνάδουν με Σοβιετία.

Τόσα χρόνια και εγώ σ’ αυτό το τόπο βλέπω κάτι τύπους να περνάνε καλά και με ΠΑΣΟΚ και με Νέα Δημοκρατία και με  ΣυΡιζΑ…

….και είναι δροσεροί  και χαμογελαστοί,  και δεν τους ενοχλεί τίποτα,  και δεν παραπονιούνται ποτέ,  και τους  χαιρετάνε  όλους με χάρι.

Δεν ενοχλούνται ποτέ από τίποτα και από κανένα και βαδίζουν  στην ζωή  αθόρυβοι και ανάλαφροι,  σχεδόν χωρίς να τους παίρνεις είδηση.

«Γίνε σαν το νερό φίλε μου» έλεγε ο Μπρους Λη εννοώντας ότι το νερό δεν έχει σχήμα αλλά παίρνει το σχήμα που έχει το ρυάκι και ο ποταμός μέσα στον οποίο ρέει.

Είναι η Ταοιστική  μέθοδος της προσαρμογής στους ρυθμούς του σύμπαντος.

…προφανώς με αυτή την έννοια το έλεγε ο Μπρους Λη.

Τελικά,  δεν ξέρω αν όλοι αυτοί οι τύποι είναι   οπαδοί της αόρατης Σοβιετικής μεθόδου  ή οπαδοί  του Μπρους Λη… αλλά η Ελλάδα έχει γεμίσει από τέτοιους.

Και περνάνε μια χαρά, απ´ ό,τι βλέπω.

Γιατί τσακώνονται οι άντρες με τις γυναίκες

 

Επειδή βλέπω, με λύπη, πως πολύς κόσμος στα κοινωνικά δίκτυα βασανίζεται πάνω σε θέματα σχέσεων ανάμεσα στους άντρες και τίς γυναίκες, αποφάσισα να συμβάλω με τον γνωστό, λιτό λόγο που με χαρακτηρίζει:

Γιατί τσακώνονται οι άντρες με τις γυναίκες

Βαρετό και χιλιοσχολιασμένο πρόβλημα... που προφανώς είναι άλυτο όπως ο Γόρδιος Δεσμός:

1) οι γυναίκες είναι θυμωμένες γιατί ξόδεψαν ένα σωρό λεφτά για να αγοράσουν έναν σκύλο συντροφιάς που είναι και λυκόσκυλο και κανίς.

Διαπίστωσαν πως τέτοιος σκύλος δεν υπάρχει και, αντί να βαρέσουν το κεφάλι τους στον τοίχο, χτυπάνε τον σκύλο που δεν είναι κατά πώς τον θέλουν.

2) Οι άντρες πάλι έχουν ακόμα χειρότερο πρόβλημα:

πίστεψαν πως υπάρχει το ιδανικό κατοικίδιο και πως το ανακάλυψαν αυτοί.

Το κατοικίδιο αυτό είναι θαυμάσιο γιατί είναι υβρίδιο ανάμεσα σε γαϊδούρι, καναρίνι και παγώνι.

Κάνει ένα σωρό δουλειές και ταυτόχρονα σου τραγουδάει υπέροχα κουνώντας και την πλουμιστή ουρά του με μαγευτικό τρόπο.

Τελικά βέβαια ανακάλυψαν πως αυτό που ψώνισαν ήταν καρακάξα:

άσκημη, άχρηστη και με στριγγιά φωνή.