Το συμπέρασμα που βγάζω εγώ, απο τα παρακάτω, καθότι είμαι και λίγο συνωμοσιολόγος, :)
είναι ότι υπάρχει ΠΟΛΙΤΙΚΗ αποδιάρθρωσης της δημόσιας παιδείας - και της υγείας- για διάφορους λόγους:
και για να ελαφρύνει ο προυπολογισμός από λεφτά, και για να αποβλακωθεί ο κόσμος με αγραμματωσύνη και υποκουλτούρες… ώστε να γίνει χειραγωγήσιμος και, κυρίως, η τρομοκράτηση του κοσμάκη μέσω της ατιμώρητης βίας.
Δεν είναι τυχαίο ότι τα σοβαρά εγκλήματα και η σοβαρή παραβατική συμπεριφορά δεν τιμωρείται αλλά μπορεί να τιμωρηθείς με δύο χρόνια φυλακή για ένα tweet για κάτι ασήμαντο που είπες.
Το μήνυμα είναι «κάτσε στα αυγά σου, μικροαστικό ποντίκι , γιατί σε λιώσαμε».
Οι ελίτ πάντα έστελναν τα παιδιά τους σε πανάκριβα ιδιωτικά.
Εκεί υπαρχει πειθαρχία, τάξη , ευπρέπεια και οι …μαγκιές, κομμένες.
Εκεί θα συνεχίσουν να πηγαίνουν, για να μάθουν γράμματα και η διαφορά τους απο την μεσαία τάξη να γίνει χαοτική.
Παλιά στην Ελλάδα μπορούσες να προκόψεις έστω και φτωχός:
Διάβασες τα μαθήματά σου, έμπαινες στο πολυτεχνείο, γινόσουν πολιτικός μηχανικός και τα κονόμαγες.
Αν το πολυτεχνείο γίνει μπάχαλο, θα το τελειώνεις και δεν θα ξέρεις τίποτα… όπως ο Τσίπρας.
Στην δουλειά άσχετος… και στην ζωή, θα ψελίζεις πέντε μαρξιστικά ή λοατκικά τσιτάτα.
Η ζούγκλα του μαυροπίνακα: τα -κάποτε- πειθαρχημένα βρετανικά σχολεία έχουν γίνει επικίνδυνα θηριοτροφεία.
Μετάφραση κειμένου:
Όταν η Σόφι Γουόκερ αποφοίτησε και έγινε δασκάλα πριν από 10 χρόνια, ένιωθε ενθουσιασμένη για το μέλλον.
Αυτή την εβδομάδα, όμως, η καθηγήτρια συμμετείχε σε απεργία μαζί με 50 συναδέλφους της στο σχολείο της στο Ίπσουιτς, διαμαρτυρόμενη για τη συμπεριφορά των μαθητών.
Οι δάσκαλοι στο Westbourne Academy δέχονται ρίψεις καρεκλών και ψαλιδιών, ενώ πολλοί αντιμετωπίζουν προβλήματα ψυχικής υγείας, λέει η κα Γουόκερ.
Ορισμένοι μαθητές αρνούνται να παρακολουθήσουν μαθήματα και διακόπτουν άλλες τάξεις, ακόμα και εξετάσεις, προσθέτει.
«Πηγαίνουν και παίρνουν άλλους μαθητές από τις τάξεις και περιφέρονται σε μεγάλες ομάδες. Έρχονται χωρίς καμία πρόθεση να παρακολουθήσουν μαθήματα».
Η κα Γουόκερ, εκπρόσωπος της Εθνικής Ένωσης Εκπαίδευσης (NEU), παραδέχεται ότι αυτό την έχει κάνει να σκεφτεί να εγκαταλείψει τόσο το σχολείο όσο και τη διδασκαλία συνολικά.
«Μένω μόνο για τους μαθητές που θέλουν να μάθουν. Αξίζουν μια εκπαίδευση», λέει.
Μια άλλη δασκάλα, που ζήτησε να παραμείνει ανώνυμη, λέει ότι παραιτήθηκε από το σχολείο, το οποίο έχει λίγο πάνω από 1.000 μαθητές, μετά από σπρωξίματα από μαθητές και βρισιές που δεν μπορεί να μετρήσει.
Το ίδρυμα που διαχειρίζεται το σχολείο αναγνωρίζει ότι υπάρχει «μια μικρή αλλά σημαντική μειοψηφία της οποίας η συμπεριφορά δεν ανταποκρίνεται ακόμα στις υψηλές μας προσδοκίες» και λέει ότι το «αντιμετωπίζει ενεργά».
Η αναστάτωση δεν αντιμετωπίζεται με συνέπεια, σύμφωνα με αρκετούς δασκάλους, οι οποίοι λένε ότι υπάρχει έλλειψη υποστήριξης από την ανώτερη διοικητική ομάδα.
Ο Μαρκ Εμμανουήλ, που διδάσκει Αγγλικά εκεί για 24 χρόνια και είναι επίσης εκπρόσωπος της NEU, λέει ότι τέσσερις πολύ έμπειροι δάσκαλοι έφυγαν τον τελευταίο χρόνο.
Αν και είναι ασυνήθιστο οι δάσκαλοι να απεργούν για τη συμπεριφορά των μαθητών, λέει ότι είναι «η τελευταία και απελπισμένη λύση» για να λάβουν κάποια υποστήριξη.
«Οι μαθητές τρέχουν στους διαδρόμους για έως και πέντε ώρες την ημέρα. Μπορεί να είναι 30 με 40 από αυτούς. Κλοτσούν πόρτες, πετούν μπουκάλια γεμάτα νερό στις τάξεις και μπαίνουν σε αίθουσες εξετάσεων φωνάζοντας. Δεν αντιμετωπίζεται επαρκώς. Θέλουμε να εφαρμοστούν ισχυρά συστήματα που να τηρούνται. Πρέπει να το αντιμετωπίσουμε για να μην εξαπλωθεί περαιτέρω».
Τα κοινωνικά δίκτυα και τα κινητά τηλέφωνα παίζουν μεγάλο ρόλο στην κακή συμπεριφορά στο Westbourne Academy, λέει η κα Γουόκερ. Οι μαθητές δεν πρέπει να έχουν τηλέφωνα στο σχολείο, αλλά λέει ότι είναι δύσκολο να τους σταματήσουν. «Βλέπουν αυτούς τους ανθρώπους στα κοινωνικά δίκτυα να βγάζουν πολλά χρήματα και νομίζουν ότι δεν χρειάζεται να δουλέψουν σκληρά», λέει. «Το περιεχόμενο που εκτίθενται δεν ενθαρρύνει την καλή συμπεριφορά».
Η 31χρονη λέει ότι ελπίζει η διοικητική ομάδα να αρχίσει να επικοινωνεί καλύτερα και ότι το προσωπικό, συμπεριλαμβανομένης της ομάδας ποιμαντικής φροντίδας, να είναι πιο συνεπές στη διαχείριση της κακής συμπεριφοράς. «Αποκτήσαμε νέο διευθυντή τον Σεπτέμβριο και προσπαθεί σκληρά, αλλά τα πράγματα πρέπει να αλλάξουν γρήγορα». Η ψυχική της υγεία πρόσφατα ήταν «στο χαμηλότερο σημείο όλων των εποχών», λέει.
. «Δούλεψα σκληρά για να φτάσω εδώ που είμαι και δεν θέλω να εγκαταλείψω τους μαθητές που θέλουν να μάθουν, αλλά δεν ξέρω πόσο ακόμα μπορώ να αντέξω».
Τι λένε οι γονείς;
Μια μητέρα λέει ότι μικρότερα ζητήματα, όπως με τη σχολική στολή, τιμωρούνται, ενώ τα μεγαλύτερα συχνά δεν αντιμετωπίζονται.
Λέει ότι ο γιος της δέχτηκε επίθεση δύο φορές έξω από το σχολείο από μεγαλύτερους μαθητές και απειλήθηκε με μαχαίρι. Της είπαν ότι διερευνάται, αλλά δεν έλαβε καμία ενημέρωση, λέει.
Ωστόσο, ισχυρίζεται ότι το άλλο της παιδί στο σχολείο έχει τιμωρηθεί για μικρές παραβάσεις των κανόνων.
Ένας πατέρας λέει ότι απέσυρε την αυτιστική κόρη του από το σχολείο για να την εκπαιδεύσει στο σπίτι, αφού υπέστη εκφοβισμό και απειλές με σεξουαλική βία. «Η διοίκηση δεν ανέλαβε καμία ευθύνη», λέει. «Είπαν ότι θα κάνουν κάτι, αλλά αντίθετα έκαναν την κόρη μου να νιώσει ότι φταίει, βάζοντάς την να μάθει μόνη της σε ένα δωμάτιο.
Άφησαν τον δράστη να ξεφύγει».
.Ορισμένοι γονείς λένε ότι έχουν χάσει κάθε εμπιστοσύνη στο σχολείο.
Ένας πατέρας λέει ότι οι καλύτεροι δάσκαλοι έχουν φύγει, με περισσότερους να φεύγουν τον Σεπτέμβριο.
«Είναι απολύτως απαράδεκτο. Οι σχέσεις μεταξύ δασκάλων και μαθητών έχουν διαρραγεί και η απεργία δεν θα βοηθήσει στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης», λέει.
«Αποφάσισα να μεταφέρω την κόρη μου, που έχει ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, σε άλλο σχολείο. Έχει αποβληθεί αρκετές φορές για λεκτικές εκρήξεις, αλλά δεν μπορεί να αυτορυθμιστεί σε αυτό το περιβάλλον». Λέει ότι διαφωνεί με την απεργία, θεωρώντας άδικο ότι οι δάσκαλοι μπορούν να απεργήσουν, ενώ αυτός θα πληρωνόταν πρόστιμο αν έπαιρνε τα παιδιά του από το σχολείο.
«Δεν κατηγορώ τους δασκάλους»
…άλλοι γονείς λένε ότι υποστηρίζουν την απεργία και ελπίζουν ότι θα οδηγήσει σε βελτιωμένη συμπεριφορά.
Η Ρεμπέκα, 40 ετών, της οποίας η κόρη φοιτά στο σχολείο, λέει ότι είναι «πλήρως υπέρ» της απεργίας.
«Είχαμε μια περίοδο που δεν πήγαινε στην τάξη της επειδή η συμπεριφορά ήταν τόσο κακή, αλλά τώρα πηγαίνει χαρούμενη και αυτό είναι το μόνο που ζητάμε», λέει.
Δεν κατηγορώ τους δασκάλους που απεργούν.
Δεν πρέπει να δέχονται κακοποίηση.
Οι γονείς πρέπει να συνεργαστούν μαζί τους για να βελτιώσουν τη συμπεριφορά.
Αυτοί οι μαθητές δοκιμάζουν τα όρια των δασκάλων και δεν είναι δίκαιο για όσους θέλουν να μάθουν».
Ορισμένοι γονείς λένε ότι σοκαρίστηκαν όταν το σχολείο βαθμολογήθηκε ως «καλό» από τον Ofsted το περασμένο καλοκαίρι. Οι επιθεωρητές σημείωσαν ότι το σχολείο «δεν έχει εξασφαλίσει ότι ορισμένοι μαθητές συμπεριφέρονται αρκετά καλά στο σχολικό χώρο και, σε πολύ μικρότερο βαθμό, στα μαθήματα».
Αλλά είπαν ότι το Academy Transformation Trust, που διαχειρίζεται το σχολείο, έχει λάβει «αποφασιστική δράση» για την αντιμετώπιση «απαράδεκτων προτύπων συμπεριφοράς και εσωτερικής απουσίας».
Ο Βικ Γκόνταρντ, που εμφανίστηκε στην τηλεοπτική εκπομπή Educating Essex και διευθύνει ένα δίκτυο έξι σχολείων στην κομητεία, λέει ότι η συμπεριφορά στα σχολεία έχει επιδεινωθεί μετά την πανδημία του Covid.
Ένας αυξανόμενος αριθμός νέων μπαίνει σε έναν «κύκλο συμπεριφοράς», λέει.
. «Ως σχολικοί ηγέτες, η δουλειά μας είναι να υποστηρίζουμε τους δασκάλους στη διαχείριση της συμπεριφοράς, ενώ επιτρέπουμε στους άλλους να συνεχίσουν να μαθαίνουν, και εκεί είναι η μάχη». Επισημαίνει ότι οι σημερινοί μαθητές της Γ’ και Δ’ Γυμνασίου έχασαν την αρχή του Key Stage Two στο δημοτικό και επηρεάστηκαν από το κλείσιμο των κέντρων Sure Start. Πιστεύει ότι οι περικοπές στη χρηματοδότηση των σχολείων επηρεάζουν επίσης τη συμπεριφορά.
