Αγαπητέ μου άγιε, πιστεύω πως υπάρχεις: μιά φορά σε αρνήθηκα και το σκυλομετάνιωσα.
Είχα πει στον οκτάχρονο? εξάχρονο? -δεν θυμάμαι- γυιό μου πως δεν υπάρχεις και έβαλε τα κλάμματα.
Του κατέστρεψα το όνειρο.
Αποδείχθηκα απατεώνας, ψεύτης , αναξιόπιστος.
Βασικά, αποδείχθηκα μαλάκας: ένας ενήλικος που καταστρέφει όνειρα ενός παιδιού, δεν μπορεί να είναι παρά ένας εντελώς μαλάκας.
Τέλος πάντων, τα περασμένα εγκλήματα έγιναν...τώρα ευελπιστούμε πως διδαχθήκαμε πως να τα αποφεύγουμε.
Και οι ενοχές, βοηθούν... προφανώς: ένας μαλάκας με ενοχές, είναι κάπως καλύτερος από έναν μαλάκα χωρίς ενοχές.
Λοιπόν αγαπημένε μου Άγιε, έχω αιτήματα: μιλάμε για σοβαρά πράγματα... όχι για τραινάκια, μπάλες και πατίνια.
Άσε που καιρός είναι και εσύ να κόψεις τα φτωχομπινεδιάρικα κινέζικα παιχνίδια και να κάνεις μιά ποιοτική αναβάθμιση:
να αρχίσεις να μοιράζεις άυλα δώρα... που είναι και τα καλύτερα.
Ναι, άυλα...υπάρχουν και αυτά... και είναι τα πιο χρήσιμα.
Ένα άυλο δώρο δεν φαίνεται μεν...αλλά είναι και αυτό ένα δώρο που μετριέται με ειδικές αόρατες μεζούρες.
Μεζούρες άυλες αλλά ακριβείς στην δοσολογία.
Πχ να αρχίσεις να μοιράζεις μικρές δόσεις αισιοδοξίας: ένα σωρό κοσμάκης τα έχει παίξει γιατί νιώθει σε αδιέξοδο.
Ξεκίνα τους πιό απελπισμένους με διπλή δόση και μετά πάμε σε δόση συντήρησης.
Και στην ιατρική έτσι κάνουμε.
Ένα επίσης καλό άυλο δώρο, είναι η αυτογνωσία:
η αυτογνωσία είναι «είδος εν ανεπαρκεία» και ενδείκνυται στο μεγαλύτερο ποσοστό του γενικού πληθυσμού που όμως αγνοεί την ύπαρξή του.
Ένα κάρο μαλάκες που αγνούν την μαλακία τους: λίγες δόσεις αυτογνωσίας, θα τους βοηθήσει πολύ.
Ένα άλλο, καλούτσικο, άυλο δώρο είναι το θάρρος: είναι τόσοι πολλοί οι φοβισμένοι που τους χρειάζονται λίγες πρέζες θάρρους να ξεμουρίσουν και να τολμήσουν κάτι στην ποντικίσια ζωή τους.
Και ένα τελευταίο παράπονο: εντάξει, καταλαβαίνω ότι και εσύ έχεις τα βάσανά σου.
Σου έχουν φορτώσει ένα σωρό αιτήματα και υποχρεώσεις και παράλληλα σε αμφισβητούν και σε διακωμωδούν.
Αλλά και εσύ, δεν είσαι εντάξει: αφού ανέλαβες την δουλειά, πρέπει να την κάνεις καλά.
Τσαπατσουλιές και κακομοιριές, μετά από τόσες υποσχέσεις και ελπίδες που έδωσες, δεν ταιριάζουν.
Τουλάχιστον, όχι σε άγιο.
Και οι τσιγκουνιές, επίσης, δεν ταιριάζουν. Κόφτες.
Για αυτό σου λέω: ξεκίνα τα άυλα δώρα, τα ουσιαστικά.
Καιρός είναι να ωριμάσεις και εσύ.
Να κάνεις μιά νέα αρχή.
Μαζί με μας, και συ.
