...εγώ τον νιώθω τον Τσίπρα...έχουμε παρόμοια εγκεφαλική βλάβη:
εγώ πήγα στο κατηχητικό και αυτός στην ΚΝΕ.
Το κατηχητικό και η ΚΝΕ, αν και διαφορετικές σχολές, αφήνουν το ίδιο - μόνιμο, μη αναστρέψιμο- εντύπωμα στον νεανικό εγκέφαλο:
όσα χρόνια και αν περάσουν, όσες διαφορετικές ιδέες και απόψεις και αν υιοθετήσεις, βαθειά μέσα στην ψυχούλα σου πάντα κάτι θα δονείται, κάτι θα ριγεί, όταν θα θυμάσαι αυτά που σε συγκινούσαν τότε.
Αν και εχω χρόνια που έπαψα να είμαι ιδιαίτερα θρησκευόμενος, πάντα έχω ένα σεβασμό σε όλα αυτά.
Σεβασμό... αν όχι τόσο στα δόγματα, τουλάχιστον στα πρόσωπα:
για τις θεωρητικές δογματικές λεπτομέρειες..οκ... μπορεί να αμφιβάλλω....για τα ιστορικά γεγονότα επίσης, αλλά π.χ για το ότι ο άγιος Νεκτάριος ήταν ψυχούλα και άγιος, όχι.
Τα δόγματα είναι κατασκευές, το πρόσωπο είναι σχέση.
Ο Άγιος είναι ένας δικός σου άνθρωπος..,.ίσως είναι ο ιδανικός σου άλλος: η ιδανική μορφή του εαυτού σου.
Ο Τσιπράκος μεγάλωσε προστατευμένος και φραγκάτος στην ασφαλή Ελλαδίτσα: αλήθεια...τι είδους Τσε Γκεβάρα να γίνεις στην Ελλάδα του Σημίτη?
Το πολύ που σου μένει να κάνεις, από επαναστατιλίκια, είναι μιά κατάληψη στο Πολυκλαδικό Αμπελοκήπων.
Αλλά τους Αγίους, τους δικούς σου Αγίους, πάντα τους σέβεσαι:
Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν...(ίσως και Στάλιν...στα κρυφά).
Και εγώ σέβομαι τους σύγχρονους γέροντες.
Τον γέροντα Πορφύριο, τον γέροντα Παΐσιο , τον Ιάκωβο Τσαλίκη κλπ.
...τους έχω πάντα στην καρδιά μου.
Ο Αλέξης έχει και αυτός τους δικούς του, σύγχρονους μύθους...τους δικούς του γέροντες: τον Κάστρο , τον Τσε, τον Μοράλες.
Δυστυχώς οι δύο πρώτοι πέθαναν και έμεινε μόνο ο Μοράλες.
Μάλιστα τον συνάντησε πριν χρόνια και πήρε την «ευλογία» του.
Αλλά είναι εντελώς άτιμος ο καπιταλισμός.
Ανήθικος.
Πάει να του γκρεμίσει και το τελευταίο ψυχολογικό αποκούμπι που του έμεινε.
Τον Μοράλες τον διώξανε, με βίαιες διαδηλώσεις, μετά από 14 χρόνια στην εξουσία.
Κατάρα!
Ο καπιταλισμός δεν αφήνει κανένα να αγιάσει.
