Η λογοτεχνία είναι γεμάτη με πανέμορφες γυναίκες , ακόμα και με αγγελική εμφάνιση, που ήταν κρυφοί σατανάδες :
πχ η αγγελικόμορφη Μυλαίδη ντε Γουιλντερ, στους τρεις σωματοφύλακες, που τους έβγαλε το λάδι στην συνωμοσία και δολοφονική μανία.
«Οία η μορφή , τοιάδε και η ψυχή»?
Νομίζω πως, τουλάχιστον για τους άντρες, ότι ισχύει...αλλά τροποποιημένο.
Παίζει το συνολικό μήνυμα εκπομπής.
Ίσως και για τις γυναίκες... αλλά μάλλον είναι πιό πολύπλοκο.
...οι γυναίκες λέγεται πως θέλουν κυρίως μηνύματα ισχυρού αρσενικού:
ένα ζόρικο αρσενικό που θα παράξει γερά παιδιά και θα τα προστατέψει μέχρι να ενηλικιωθούν.
Αλλά, η εντύπωσή μου είναι, πως στους άνδρες, ισχύει η πρώτη εντύπωση :
αν το μήνυμα είναι θετικό ή αρνητικό.
...αν αυτό που εκπέμπει η γυναίκα είναι θετικό, τότε μάλλον αυτό είναι.
Ανεξάρτητα αν είναι όμορφη ή όχι .
Υπάρχουν «ασχημούλες» που είναι πολύ γλυκειές και γοητευτικές.
Υπάρχουν και ωραίες που είναι «ξυνές», σαν τα όμορφα αλλά ξυδιάρικα πορτοκάλια .
Η «μορφή» είναι όλο το πακέτο:
σώμα, πρόσωπο, έκφραση, λόγος, στάση, σιωπές.
Ένα κοκταίηλ τρόπου ύπαρξης.
Αλλά θέλει προσοχή: οι βραζιλιάνικοι κώλοι θολώνουν «τα μάτια της ψυχής», δηλαδή τις κεραίες της ανθρώπινης ευαισθησίας.
Δεν είναι μπουνταλάδες οι άνθρωποι.
Οι κεραίες τους φταίνε που δεν πιάνουν τα σωστά μηνύματα στις σωστές συχνότητες: πιάνουν μόνο τα «βραχέα».
Τα «κοντινά».
Και δοσ´ του καψουροτράγουδα παντού.
Δεν γλυτώνουμε πουθενά.
