Ο πραγματικός ήρωας συνήθως είναι ήρωας κατά λάθος- ονειρεύεται να είναι ένας τίμιος απλός άνθρωπος όπως όλοι οι άλλοι.
Αλλά, είναι ένας άνθρωπος του καθήκοντος.
Το καθήκον τον κάνει ήρωα, όχι η φιλοδοξία.
Απλά, δεν μπορεί να κάνει αλλιώς.
Τον καθήκον , το χρέος, τον δεσμεύει.
Ο αστυνομικός που σκοτώθηκε κυνηγώντας ένα ληστή, ο γιατρός που έμπαινε στην μονάδα covid19 και κόλλησε, δεν ήταν ήρωες από φιλοδοξία αλλά από καθήκον.
Όσο λιγοστεύουν οι άνθρωποι του καθήκοντος, τόσο περισσότερη η παρακμή και η κοινωνική αποδιοργάνωση.
Εχω πάντα στο μυαλό μου κάποιες παλιές μου επιμελήτριες στο ΕΣΥ: ανώνυμες, εργατικές, τίμιες.
Τσακισμένες μετά από κάθε εφημερία.
….απλές ηρωίδες.
Κάτι τέτοιες κρατάνε τα νοσοκομεία.
Όταν φύγουν, θα καταρεύσουν και αυτά.
Κοντεύουν.
